صفحه ۲۹۷ قرآن کریم سوره کهف

با کسانى باش که پروردگار خود را صبح و شام مى‌خوانند، و تنها رضاى او را مى‌طلبند; و هرگز به خاطر زیورهاى دنیا، چشمان خود را از آنها برمگیر. و از کسانى که قلبشان را از یادمان غافل ساختیم و از هواى نفس پیروى کردند، و کارشان افراطى است، اطاعت مکن.

و هميشه خويش را با كمال شكيبايى به محبت آنان كه صبح و شام خداى خود را مى‌خوانند و رضاى او را مى‌طلبند وادار كن، و مبادا ديدگانت از آنان بگردد از آن رو كه به زينتهاى دنيا مايل باشى، و هرگز از آن كه ما دل او را از ياد خود غافل كرده‌ايم و تابع هواى نفس خود شده و به تبهكارى پرداخته متابعت مكن.

با کسانی که صبح و شام، پروردگارشان را می‌خوانند در حالی که همواره خشنودی او را می‌طلبند، خود را پایدار و شکیبا دار، و در طلب زینت و زیور زندگی دنیا دیدگانت (از التفات) به آنان (به سوی ثروتمندان) برنگردد، و از کسی که دلش را (به سبب کفر و طغیانش) از یاد خود غافل کرده‌ایم و از هوای نفسش پیروی کرده و کارش اسراف و زیاده‌روی است، اطاعت مکن.

و با كسانى كه پروردگارشان را صبح و شام مى‌خوانند (و) خشنودى او را مى‌خواهند شكيبايى پيشه كن و دو ديده‌ات را از آنان برمگير كه زيور زندگى دنيا را بخواهى و از آن كس كه قلبش را از ياد خود غافل ساخته‌ايم و از هوس خود پيروى كرده و (اساس) كارش بر زياده‌روى است اطاعت مكن.

بگو «حق از سوى پروردگارتان براى شما آمده است! هرکس مى‌خواهد ایمان بیاورد (و این حقیقت را پذیرا شود)، و هر کس مى خواهد کافر گردد.» ما براى ستمکاران آتشى آماده کرده‌ایم که سرا پرده اش آنان را از هر سو احاطه کرده است. و اگر تقاضاى آب کنند، آبى براى آنان مى‌آورند که همچون فلز گداخته صورت‌ها را بریان مى‌کند. چه نوشیدنى بدى، و چه اجتماع ناپسندى!

و بگو دين حق همان است كه از جانب پروردگار شما آمد، پس هر كه مى‌خواهد ايمان آرد و هر كه مى‌خواهد كافر شود، ما براى كافران ستمكار آتشى مهيا ساخته‌ايم كه شعله‌هاى آن مانند خيمه‌هاى بزرگ گرد آنها احاطه كند و اگر (از شدت عطش) شربت آبى درخواست كنند آبى مانند مس گداخته سوزان به آنها دهند كه رويها را بسوزاند و آن آب بسيار بد شربتى و آن دوزخ بسيار بد آسايشگاهى است.

و بگو (سخن) حق (که قرآن است) فقط از سوی پروردگار شماست؛ پس هر که خواست ایمان بیاورد، و هر که خواست کافر شود، به یقین ما برای ستمکاران آتشی آماده کرده‌ایم که سراپرده‌هایش بر آنان احاطه دارد، و اگر (از شدت تشنگی) استغاثه کنند با آبی چون مس گداخته که چهره‌ها را بریان می‌کند (به استغاثه آنان) جواب گویند، بد آشامیدنی و بد جایگاهی است.

و بگو حق از پروردگارتان (رسيده) است پس هر كه بخواهد بگرود و هر كه بخواهد انكار كند كه ما براى ستمگران آتشى آماده كرده‌ايم كه سراپرده‌هايش آنان را در بر مى‌گيرد و اگر فريادرسى جويند به آبى چون مس گداخته كه چهره‌ها را بريان مى‌كند يارى مى‌شوند وه چه بد شرابى و چه زشت جايگاهى است.

به طور مسلّم کسانى که ایمان آوردند و کارهاى شایسته انجام دادند، (به آنها پاداش نیک مى‌دهیم) به یقین ما پاداش نیکوکاران را ضایع نخواهیم کرد.

آنان كه ايمان آوردند و نيكوكار شدند ما هم اجر نيكوكاران را ضايع نخواهيم گذاشت.

مسلماً کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند (پاداش‌شان داده خواهد شد) زیرا ما پاداش کسانی را که کار نیکو کرده‌اند، تباه نمی‌کنیم.

كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌ اند (بدانند كه) ما پاداش كسى را كه نيكوكارى كرده است تباه نمى‌كنيم.

آنها کسانى هستند که براى آنان باغ‌هاى جاویدان بهشتى است; که نهرها از پاى درختان و قصرهایش جارى است; در آن جا با دستبندهایى از طلا آراسته مى شوند; و لباس‌هایى (فاخر) به رنگ سبز، از حریر نازک و ضخیم، در بر مى‌کنند; در حالى که در آنجا بر تختها تکیه کرده‌اند. چه پاداش خوبى، و چه جمع نیکویى!

آنهايند كه بهشت‌هاى عدن كه نهرها زير درختانش جارى است خاص آنهاست در حالى كه آنان را در آن بهشت به دستبندها و زيورهاى زرين بيارايند و لباس‌هاى سبز حرير و ديبا درپوشند و بر تخت‌ها تكيه زنند، كه آن بهشت نيكو اجرى و خوش آرامگاهى است.

برای آنان بهشت‌های جاودانی است که از زیرِ درختانِ (آن) نهرها جاری است، در حالی که در آنجا بر تخت‌ها تکیه دارند با دستبندهایی از طلا آراسته می‌شوند، و جامه‌هایی سبز از دیبای نازک و سِتبر می‌پوشند، چه پاداش خوبی و چه آسایش گاه نیکویی.

آنانند كه بهشت‌هاى عدن به ايشان اختصاص دارد كه از زير (قصرها)شان جويبارها روان است در آنجا با دستبندهايى از طلا آراسته مى‌شوند و جامه‌هايى سبز از پرنيان نازک و حرير ستبر مى‌پوشند در آنجا بر سريرها تكيه مى‌زنند چه خوش پاداش و نيكو تكيه‌ گاهى.

(اى پیامبر!) براى آنان مثلى بزن دو مردى، که براى یکى از آنها دو باغ از انواع انگورها قرار دادیم; و گرداگرد آن دو (باغ) را با درختان نخل پوشاندیم; و در میان آن دو، کشتزارى (پر برکت) قرار دادیم.

و دو مرد (مؤمن و كافر) را براى امت مثل آر كه به يكى از آنها دو باغ انگور داديم و به نخل خرما اطرافش را پوشانديم و عرصه ميان آنها را كشتزار (براى گندم و ساير حبوبات) قرار داديم.

و برای مشرکان (که از معبودان باطل دم می زنند و دل به دنیای فانی بسته اند) مَثَلی بزن دو مرد را که به یکی از آنان دو باغ انگور دادیم و اطراف آن دو باغ را با درختان خرما پوشاندیم و فاصله میان آن دو باغ را کشتزاری قرار دادیم؛

و براى آنان آن دو مرد را مثل بزن كه به يكى از آنها دو باغ انگور داديم و پيرامون آن دو (باغ) را با درختان خرما پوشانديم و ميان آن دو را كشتزارى قرار داديم.

هر دو باغ، به ثمر نشسته بود، و چیزى از آن فروگذار نکرده بود; و میان آن دو، نهر بزرگى جارى ساخته بودیم.

آن دو باغ كاملا ميوه‌هاى خود را بى‌هيچ آفت و نقصان بداد و در وسط آنها جوى آبى نيز روان ساختيم.

هر یک از این دو باغ میوه‌اش را می داد و چیزی از آن میوه نمی‌کاست، و میان آن دو باغ، نهری (پر آب) روان کردیم.

هر يک از اين دو باغ محصول خود را (به موقع) مى‌داد و از (صاحبش) چيزى دريغ نمى‌ورزيد و ميان آن دو (باغ) نهرى روان كرده بوديم.

و براى او، درآمد فراوانى داشت; پس به دوستش ـ در حالى که با او گفتگو مى‌کرد ـ گفت «من از نظر ثروت از تو برتر، و از نظر نفرات نیرومندترم.»

و اين مرد كه دو باغ ميوه بسيار داشت با رفيق خود (كه مردى مؤمن و فقير بود) در مقام گفتگو و مفاخرت برآمد و گفت من از تو به دارايى بيشتر و از حيث خدم و حشم نيز عزيزتر و توانمندترم.

و برای او میوه (فراوان) بود، پس (مغرورانه) به رفیقش در حالی که با او گفتگو می‌کرد، گفت من مال و ثروتم از تو بیشتر است و از جهت نَفَرات نیرومندترم.

و براى او ميوه فراوان بود پس به رفيقش در حالى كه با او گفت و گو می‌کرد گفت مال من از تو بيشتر است و از حيث افراد از تو نيرومندترم.