گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(وَ إِذِ اعْتَزَلْتُمُوهُمْ وَ مَا یَعْبُدُونَ إِلَّا اللَّهَ فَأْوُوا إِلَی الْکَهْفِ یَنشُرْ لَکُمْ رَبُّکُم مِّن رَّحْمَتِهِ وَ یُهَیِّئْ لَکُم مِّنْ أَمْرِکُم مِّرْفَقًا)
۱۶ناصر مکارم شیرازی:
و (به آنها گفتیم) هنگامى که از آنان و آنچه جز خدا مى‌پرستند کناره‌گیرى کردید، به غار پناه برید; که پروردگارتان رحمتش را بر شما مى‌گستراند; و در کارتان، آرامشى براى شما فراهم مى‌سازد.
مهدی الهی قمشه‌ای:
و آن گاه اصحاب كهف با يكديگر گفتند كه شما چون از اين مشركان و خدايان باطلشان كه جز خدا مى‌پرستند دورى جستيد بايد به غار كوه گريخته و پنهان شويد تا خدا از رحمت خود به شما گشايش و توسعه بخشد و اسباب كار شما را با (روزى حلال و) آسايش مهيّا سازد. (آن گاه به غار كوه رفته و به خواب شدند.)
حسین انصاریان:
و (پس از مشورت و گفتگو با یکدیگر چنین گفتند) اکنون که از آنان و آنچه غیر خدا می‌پرستند، کناره گرفته‌اید، پس به این غار پناه گیرید تا پروردگارتان از رحمتش بر شما بگستراند و در کارتان آسایش و آسانی فراهم آورد.
محمدمهدی فولادوند:
و چون از آنها و از آنچه كه جز خدا مى‌پرستند كناره گرفتيد پس به غار پناه جوييد تا پروردگارتان از رحمت خود بر شما بگستراند و براى شما در كارتان گشايشى فراهم سازد.
(وَ تَرَی الشَّمْسَ إِذَا طَلَعَت تَّزَاوَرُ عَن کَهْفِهِمْ ذَاتَ الْیَمِینِ وَ إِذَا غَرَبَت تَّقْرِضُهُمْ ذَاتَ الشِّمَالِ وَ هُمْ فِی فَجْوَةٍ مِّنْهُ ۚ ذَٰلِکَ مِنْ آیَاتِ اللَّهِ ۗ مَن یَهْدِ اللَّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِ ۖ وَ مَن یُضْلِلْ فَلَن تَجِدَ لَهُ وَلِیًّا مُّرْشِدًا)
۱۷ناصر مکارم شیرازی:
و (اگر در آن جا بودى) خورشید را مى‌دیدى که به هنگام طلوع، به سمت راست غارشان متمایل مى‌گردد; و به هنگام غروب، به سمت چپ; و آنها در فراخنایى از آن (غار) قرار داشتند; این از نشانه‌هاى خداست. هرکس را خدا هدایت کند، هدایت یافته (واقعى) اوست; و هرکس را گمراه نماید، هرگز سرپرست و راهنمایى براى اونخواهى یافت.
مهدی الهی قمشه‌ای:
و گردش آفتاب را چنان مشاهده مى‌كنى كه هنگام طلوع از سمت راست غار آنها بركنار و هنگام غروب نيز از جانب چپ ايشان به دور مى‌گردد و آنها در فضاى گسترده غار قرار دارند (و كاملا از حرارت خورشيد در آسايشند). اين حكايت جوانمردان كهف يكى از آيات الهى است؛ هر كس را خدا راهنمايى كند او به حقيقت هدايت يافته و هر كه را در گمراهى واگذارد ديگر هرگز براى چنين كس هيچ يار راهنمايى نخواهى يافت.
حسین انصاریان:
و خورشید را می‌بینی که وقتی طلوع می‌کند، از سمت راست غارشان متمایل می‌شود، و وقتی غروب می‌کند، سمت چپشان را ترک می‌کند، و آنان در محل وسیعی از آن غارند (که نسیم مطبوعش آنان را فرا می‌گیرد)؛ این از نشانه‌هایِ (قدرتِ) خداست. خدا هر که را هدایت کند، راه یافته است و هر که را گمراه نماید، هرگز برای او یاور و دوست هدایت‌کننده‌ای نخواهی یافت.
محمدمهدی فولادوند:
و آفتاب را مى‌بينى كه چون برمى آيد از غارشان به سمت راست مايل است و چون فرو مى‌شود از سمت چپ دامن برمى‌چيند در حالى كه آنان در جايى فراخ از آن (غار قرار گرفته)اند اين از نشانه‌هاى (قدرت) خداست خدا هر كه را راهنمايى كند او راه‌يافته است و هر كه را بى راه گذارد هرگز براى او يارى راهبر نخواهى يافت.
(وَ تَحْسَبُهُمْ أَیْقَاظًا وَ هُمْ رُقُودٌ ۚ وَ نُقَلِّبُهُمْ ذَاتَ الْیَمِینِ وَ ذَاتَ الشِّمَالِ ۖ وَ کَلْبُهُم بَاسِطٌ ذِرَاعَیْهِ بِالْوَصِیدِ ۚ لَوِ اطَّلَعْتَ عَلَیْهِمْ لَوَلَّیْتَ مِنْهُمْ فِرَارًا وَ لَمُلِئْتَ مِنْهُمْ رُعْبًا)
۱۸ناصر مکارم شیرازی:
و (اگر به آنها نگاه مى‌کردى) آنها را بیدار مى‌پنداشتى; در حالى که در خواب فرو رفته بودند. و ما آنها را به سمت راست و چپ مى‌گرداندیم (تا بدنشان سالم بماند). و سگ آنها (مانند نگهبان) دست‌هاى خود را بر دهانه غار گشوده بود. اگر از حال آنان آگاه مى‌شدى، از آنان مى‌گریختى; و تمام وجودت را وحشت فرا مى‌گرفت!
مهدی الهی قمشه‌ای:
و آنها را بيدار پندارى و حال آنكه در خوابند و ما (براى رفع خستگى) آنان را به پهلوى راست و چپ مى‌گردانيديم و سگ آنها دو دست بر در آن غار گسترده داشت، و اگر بر حال ايشان مطلع شدى از آنها گريختى و از هيبت و عظمت آنان بسيار هراسان گرديدى.
حسین انصاریان:
و آنان را گمان می‌کنی که بیدارند، در حالی که خوابند، و آنان را به جانب راست و جانب چپ می‌گردانیم، و سگشان دو دستش را در آستانه غار گسترانیده است. اگر بر آنان آگاه می‌شدی از آنان روی برتافته و می‌گریختی و همه وجودت از (دیدن) آنان پر از ترس می‌شد.
محمدمهدی فولادوند:
و مى‌پندارى كه ايشان بيدارند در حالى كه خفته‌اند و آنها را به پهلوى راست و چپ مى‌گردانيم و سگشان بر آستانه (غار) دو دست خود را دراز كرده (بود) اگر بر حال آنان اطلاع مى‌يافتى گريزان روى از آنها برمى‌تافتى و از (مشاهده) آنها آكنده از بيم مى‌شدى.
(وَ کَذَٰلِکَ بَعَثْنَاهُمْ لِیَتَسَاءَلُوا بَیْنَهُمْ ۚ قَالَ قَائِلٌ مِّنْهُمْ کَمْ لَبِثْتُمْ ۖ قَالُوا لَبِثْنَا یَوْمًا أَوْ بَعْضَ یَوْمٍ ۚ قَالُوا رَبُّکُمْ أَعْلَمُ بِمَا لَبِثْتُمْ فَابْعَثُوا أَحَدَکُم بِوَرِقِکُمْ هَٰذِهِ إِلَی الْمَدِینَةِ فَلْیَنظُرْ أَیُّهَا أَزْکَیٰ طَعَامًا فَلْیَأْتِکُم بِرِزْقٍ مِّنْهُ وَ لْیَتَلَطَّفْ وَ لَا یُشْعِرَنَّ بِکُمْ أَحَدًا)
۱۹ناصر مکارم شیرازی:
این گونه آنها را (از خواب) برانگیختیم تا از یکدیگر سؤال کنند; یکى از آنها گفت «چه مدّت در خواب بوده‌اید؟» گفتند «یک روز، یا بخشى از یک روز.» (و چون نتوانستند مدّت خوابشان را دقیقاً بدانند) گفتند «پروردگارتان از مدّت خوابتان آگاهتر است. اکنون یک نفر از خودتان را با این سکّه‌اى که دارید به شهر بفرستید، پس بنگرد کدام یک از آنها غذاى پاکیزه‌ترى دارند، و مقدارى از آن را براى روزى شما بیاورد. امّا باید مراقب باشید، و هیچ کس را از وضع شما باخبر نسازد;
مهدی الهی قمشه‌ای:
و همچنين (كه خوابشان كرديم) آنان را از خواب برانگيختيم تا (از زمان خوابشان كه بر خود آنها مشتبه و نامعلوم بود) از يكديگر بپرسند، يكى پرسيد چند مدت (در غار) درنگ كرديد؟ جواب دادند يک روز تمام يا كه برخى از روز. ديگر بار گفتند خدايتان داناتر است كه چند مدت در غار بوده‌ايد، بارى شما يكى را با اين درهم‌هاتان به شهر بفرستيد و بايد بنگرد كه كدامشان طعام پاكيزه‌تر و حلال‌تر دارند تا از آن روزيى برايتان فراهم آرد و بايد با دقت و ملاحظه اين كار را انجام دهد و نبايد هيچ كس را از حال شما آگاه سازد.
حسین انصاریان:
و همان گونه (که با قدرت خود خوابشان کردیم، از خواب) بیدارشان نمودیم تا میان خود از یکدیگر (از حادثه اتفاق افتاده) بپرسند. گوینده‌ای از آنان گفت چه مقدار (در خواب) مانده اید؟ (برخی) گفتند یک روز یا پاره ای از روز را (در خواب) مانده‌ایم. (و برخی دیگر) گفتند پروردگارتان به مقداری که (در خواب) مانده اید، داناتر است، پس یکی از خودتان را با این پولتان به شهر روانه کنید و او باید با تأمل بنگرد کدام یک (از مغازه داران شهر) غذایش پاکیزه تر است؟ پس غذایی از آن برایتان بیاورد، و او باید (در رفت، برگشت و داد و ستد) دقت و نرمی و لطف نشان دهد و احدی را از حال شما آگاه نکند.
محمدمهدی فولادوند:
و اين چنين بيدارشان كرديم تا ميان خود از يكديگر پرسش كنند گوينده اى از آنان گفت چقدر مانده ايد گفتند روزى يا پاره اى از روز را مانده ايم (سرانجام) گفتند پروردگارتان به آنچه مانده ايد داناتر است اينک يكى از خودتان را با اين پول خود به شهر بفرستيد تا ببيند كدام يک از غذاهاى آن پاكيزه‌تر است و از آن غذايى برايتان بياورد و بايد زيركى به خرج دهد و هيچ كس را از (حال) شما آگاه نگرداند.
(إِنَّهُمْ إِن یَظْهَرُوا عَلَیْکُمْ یَرْجُمُوکُمْ أَوْ یُعِیدُوکُمْ فِی مِلَّتِهِمْ وَ لَن تُفْلِحُوا إِذًا أَبَدًا)
۲۰ناصر مکارم شیرازی:
زیرا اگر آنان به شما دسترسى پیدا کنند، سنگسارتان مى‌کنند; یا شما را به آیین خویش باز مى‌گردانند; و در آن صورت، هیچگاه روى رستگارى را نخواهید دید.»
مهدی الهی قمشه‌ای:
زيرا كه اگر (اين مردم كافر) بر شما آگهى و ظفر يابند شما را يا سنگسار خواهند كرد يا به آيين خودشان برمى‌گردانند و در آن صورت ديگر روى رستگارى نخواهيد ديد.
حسین انصاریان:
زیرا اگر بر شما دست یابند، سنگسارتان می‌کنند یا شما را به آیین خود برمی‌گردانند، و در آن صورت هرگز رستگار نخواهید شد.
محمدمهدی فولادوند:
چرا كه اگر آنان بر شما دست يابند سنگسارتان مى‌كنند يا شما را به كيش خود بازمى گردانند و در آن صورت هرگز روى رستگارى نخواهيد ديد.
