صفحه ۲۹۴ قرآن کریم سوره کهف

نه آنها (هرگز) به این سخن یقین دارند، و نه پدرانشان. سخن بزرگى از دهانشان خارج مى شود! آنها فقط دروغ مى‌گویند!

آنها نه خود و نه پدرانشان از روى علم و دانش سخن نمى‌گويند، اين كلمه بزرگى است كه از دهنشان خارج مى‌شود و جز دروغ چيزى نمى‌گويند.

نه آنان به این (سخن خرافی و بی پایه) یقین و دانشی دارند و نه پدرانشان (بلکه گفتارشان از روی جهل و نادانی است) چه بزرگ سخنی است که (از روی افترا) از دهانشان بیرون می‌آید؛ آنان جز دروغ نمی‌گویند.

نه آنان و نه پدرانشان به اين (ادعا) دانشى ندارند بزرگ سخنى است كه از دهانشان برمى ‌آيد (آنان) جز دروغ نمى‌گويند.

گویى مى‌خواهى، خود را به خاطر اعمال آنها از غم و اندوه هلاک کنى اگر به این گفتار ایمان نیاورند!

نزديک است كه اگر امت تو به اين سخن (قرآن) ايمان نياورند جان عزيزت را از شدت حزن و تأسف بر آنان هلاک سازى!

شاید تو می‌خواهی اگر (این معاندان لجوج) به این سخن (که قرآن کریم است) ایمان نیاورند، خود را از شدت اندوه هلاک کنی!!

شايد اگر به اين سخن ايمان نياورند تو جان خود را از اندوه در پيگيرى (كار)شان تباه كنى.

ما آنچه را روى زمین است زینت آن قراردادیم، تا آنها را بیازماییم که کدام یک داراى بهترین عمل هستند.

ما آنچه را كه در زمين جلوه‌گر است زينت و آرايش ملک زمين قرار داديم تا مردم را امتحان كنيم كه كدام يک عملشان نيكوتر خواهد بود.

مسلماً ما آنچه را (از درخت، نبات، حیوان، دریا و دیگر آثار) روی زمین است، زینت زمین قرار دادیم تا آنان را آزمایش کنیم که کدامشان از جهت عمل نیکوترند.

در حقيقت ما آنچه را كه بر زمين است زيورى براى آن قرار داديم تا آنان را بيازماييم كه كدام يک از ايشان نيكوكارترند.

(ولى این زیورها پایدار نیست،) وما (سرانجام) آنچه را بر روى زمین است خاک بى حاصلى قرار مى‌دهیم.

و ما آنچه را زيور زمين گردانيديم باز همه را به دست ويرانى و فنا مى‌دهيم و زمين را دشتى خشک و بى‌گياه خواهيم ساخت.

و بی تردید ما آنچه را روی زمین است، سرانجام، خاک بی گیاه خواهیم کرد.

و ما آنچه را كه بر آن است قطعا بيابانى بى‌ گياه خواهيم كرد.

آیا گمان کردى اصحاب کهف و رقیم از آیات شگفت انگیز ما بودند؟!

تو پندارى كه (قصه) اصحاب كهف و رقيم (در مقابل اين همه آيات قدرت و عجايب حكمت‌هاى ما) از آيات عجيب ماست؟!

آیا گمان کردی که اصحاب کهف و رقیم از نشانه‌های شگفت انگیز ما بودند؟ (چنین نیست؛ زیرا ما را در پهن دشت هستی نشانه‌هایی شگفت انگیزتر از اصحاب کهف است.)

مگر پنداشتى اصحاب كهف و رقيم (خفتگان غار لوحه‌ دار) از آيات ما شگفت بوده است.

زمانى را (به خاطر بیاور) که آن جوانان به غار پناه بردند، و گفتند «پروردگارا! از سوى خودت رحمتى به ما عطا کن، و از کار (فرو بسته) ما راه نجاتى بر ایمان فراهم ساز.»

آن گاه كه آن جوانمردان (از بيم دشمن) در غار كوه پنهان شدند و از درگاه خدا مسئلت كردند بار الها، تو در حق ما به لطف خاص خود رحمتى عطا فرما و بر ما وسيله رشد و هدايتى كامل مهيّا ساز.

(یاد کن) هنگامی را که (آن) جوانان در غار پناه گرفتند و گفتند پروردگارا! رحمتی از نزد خود به ما عطا کن، و برای ما در کارمان زمینه هدایتی فراهم آور.

آنگاه كه جوانان به سوى غار پناه جستند و گفتند پروردگار ما از جانب خود به ما رحمتى بخش و كار ما را براى ما به سامان رسان.

ما (پرده خواب را) سالیانى دراز در آن غار بر گوششان زدیم، و سال‌ها در خواب فرو رفتند.

پس ما (در آن غار از خواب) بر گوش و هوش آنها تا چند سالى پرده بيهوشى زديم.

پس سالیانی چند در آن غار، خواب را بر گوش‌هایشان چیره ساختیم.

پس در آن غار ساليانى چند بر گوش‌هايشان پرده زديم.

سپس آنان را برانگیختیم تا آشکار گردد که کدام یک از آن دو گروه، مدّت خواب خود را بهتر احصا کرده‌اند.

پس از آن خواب آنان را برانگيختيم تا معلوم گردانيم كدام يک از آن دو گروه (مؤمنان اهل كتاب كه در خواب اصحاب كهف اختلاف داشتند) مدت درنگ در آن غار را بهتر احصا خواهند كرد (و پى به قدرت خدا مى‌برند).

سپس آنان را (از خواب) برانگیختیم تا مشخص کنیم کدام یک از آن دو گروه، مدت درنگشان را (در غار) به شمار می‌آورند؟

آنگاه آنان را بيدار كرديم تا بدانيم كدام يک از آن دو دسته مدت درنگشان را بهتر حساب كرده‌اند.

ما داستان آنان را به درستى براى تو بازگو مى‌کنیم; آنها جوانانى بودند که به پروردگارشان ایمان آوردند، و ما بر هدایتشان افزودیم.

ما قصه آنان را بر تو به درستى حكايت خواهيم كرد. آنها جوانمردانى بودند كه به خداى خود ايمان آوردند و ما بر مقام (ايمان و) هدايتشان بيفزوديم.

ما خبر (عبرت آموز) شان را به حق و درستی برای تو بیان می‌کنیم آنان جوانمردانی بودند که به پروردگارشان ایمان آوردند، و ما بر هدایتشان افزودیم.

ما خبرشان را بر تو درست‌ حكايت مى‌كنيم آنان جوانانى بودند كه به پروردگارشان ايمان آورده بودند و بر هدايتشان افزوديم.

و به دلهایشان نیرو بخشیدیم در آن هنگام که قیام کردند و گفتند «پروردگار ما، پروردگار آسمان‌ها و زمین است; هرگز غیر او معبودى را نمى‌خوانیم; که اگر چنین کنیم، سخنى به گزاف گفته‌ایم.

و دل‌هاى (پاک) آنها را سخت استوار و دلير ساختيم آن گاه كه آنها قيام كرده و گفتندخداى ما پروردگار آسمان‌ها و زمين است و ما هرگز جز خداى يكتا هيچ كس را به خدايى نمى‌خوانيم، كه اگر بخوانيم سخت راه خطا و ظلم پيموده‌ايم.

و دل هایشان را (با یقین به حقایق،) محکم و استوار ساختیم؛ آن گاه (که در برابر شرک و بت پرستی) به پا خاستند و گفتند پروردگار ما پروردگار آسمان‌ها و زمین است، هرگز جز او معبودی را نمی‌پرستیم که اگر بپرستیم سخنی گزاف و دور از حق گفته‌ایم (که با خدا معبودی دیگر وجود دارد.)

و دل‌هايشان را استوار گردانيديم آنگاه كه (به قصد مخالفت با شرک) برخاستند و گفتند پروردگار ما پروردگار آسمان‌ها و زمين است جز او هرگز معبودى را نخواهيم خواند كه در اين صورت قطعا ناصواب گفته‌ايم.

این قوم ما هستند که معبودهایى جز او انتخاب کرده‌اند; چرادلیل آشکارى (بر این کار) نمى‌آورند؟! پس چه کسى ستمکارتر است از آن کس که بر خدا دروغ ببندد؟!»

اين قوم ما كه خدايانى غير خداى يگانه برگرفتند چرا هيچ دليلى روشن بر خدايى آنها نمى‌آورند؟ پس چه كسى ستمكارتر از آن كس كه افترا و دروغ بر خدا مى‌بندد؟!

اینان قوم (نادان و بی منطق) ما هستند که به جای خدا معبودانی برگرفتند، چرا بر حقّانیّت معبودانشان دلیلی روشن نمی‌آورند؟ پس ستمکارتر از کسی که بر خدا دروغ بندد (که خدا دارای شریک است) کیست؟

اين قوم ما جز او معبودانى اختيار كرده‌اند چرا بر (حقانيت) آنها برهانى آشكار نمى‌آورند پس كيست ‌ستمكارتر از آن كس كه بر خدا دروغ بندد.