گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(وَ بِالْحَقِّ أَنزَلْنَاهُ وَ بِالْحَقِّ نَزَلَ ۗ وَ مَا أَرْسَلْنَاکَ إِلَّا مُبَشِّرًا وَ نَذِیرًا)
۱۰۵ناصر مکارم شیرازی:
و ما آن (قرآن) را به حق نازل کردیم; و به حق نازل شد; و تو را، جز بشارت‌دهنده و بیم‌دهنده، نفرستادیم.
مهدی الهی قمشه‌ای:
و ما اين آيات (قرآن عظيم) را به حق فرستاديم و به حق و راستى هم نازل شد، و نفرستاديم تو را جز براى آنكه بشارت دهى و بترسانى.
حسین انصاریان:
و قرآن را به حق نازل کردیم و به حق نازل شد، و تو را جز مژده‌رسان و بیم‌دهنده نفرستادیم.
محمدمهدی فولادوند:
و آن (قرآن) را به حق فرود آورديم و به حق فرود آمد و تو را جز بشارت‌دهنده و بيم‌رسان نفرستاديم.
(وَ قُرْآنًا فَرَقْنَاهُ لِتَقْرَأَهُ عَلَی النَّاسِ عَلَیٰ مُکْثٍ وَ نَزَّلْنَاهُ تَنزِیلًا)
۱۰۶ناصر مکارم شیرازی:
و قرآنى (بر تو نازل کردیم) که (آیات) آن را از هم جدا کردیم، تا آن را به تدریج و با آرامش بر مردم بخوانى; و به یقین آن را ما نازل کردیم.
مهدی الهی قمشه‌ای:
و قرآنى را جزء جزء (و به تدريج) بر تو فرستاديم كه تو نيز بر مردم به تدريج قرائت كنى (و با صبر و تأنّى به هدايت خلق پردازى)، و اين قرآن كتابى از تنزيلات بزرگ ماست.
حسین انصاریان:
و قرآن را (جدا جدا و) بخش بخش قرار دادیم تا آن را با درنگ و تأمل بر مردم بخوانی و آن را به تدریج (برپایه حوادث، پیش آمدها و نیازها) نازل کردیم.
محمدمهدی فولادوند:
و قرآنى (با عظمت را) بخش بخش (بر تو) نازل كرديم تا آن را به آرامى به مردم بخوانى و آن را به تدريج نازل كرديم.
(قُلْ آمِنُوا بِهِ أَوْ لَا تُؤْمِنُوا ۚ إِنَّ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ مِن قَبْلِهِ إِذَا یُتْلَیٰ عَلَیْهِمْ یَخِرُّونَ لِلْأَذْقَانِ سُجَّدًا)
۱۰۷ناصر مکارم شیرازی:
بگو «خواه به آن ایمان بیاورید، یا نیاورید، کسانى که پیش از آن به آنها دانش داده شده، هنگامى که قرآن بر آنان خوانده مى شود،سجده کنان به خاک مى افتند،»
مهدی الهی قمشه‌ای:
بگو كه شما به اين كتاب ايمان بياوريد يا نياوريد (مرا يكسان است كه) البته آنها كه پيش از اين به مقام علم و دانش رسيدند هر گاه اين آيات بر ايشان تلاوت شود همه با كمال خضوع و فروتنى سر طاعت بر حكم آن فرود آورند.
حسین انصاریان:
بگو به آن ایمان بیاورید یا نیاورید (برای آن یکسان است)، همانا کسانی که پیش از (نزول) آن معرفت و دانش یافته اند، زمانی که بر آنان می‌خوانند، سجده کنان به رو در می‌افتند.
محمدمهدی فولادوند:
بگو (چه) به آن ايمان بياوريد يا نياوريد بى گمان كسانى كه پيش از (نزول) آن دانش يافته‌اند چون (اين كتاب) بر آنان خوانده شود سجده كنان به روى درمى‌افتند.
(وَ یَقُولُونَ سُبْحَانَ رَبِّنَا إِن کَانَ وَعْدُ رَبِّنَا لَمَفْعُولًا)
۱۰۸ناصر مکارم شیرازی:
و مى‌گویند «منزّه است پروردگار ما، که وعده اش به یقین انجام‌شدنى است.»
مهدی الهی قمشه‌ای:
و گويند پروردگار ما پاک و منزه است، البته وعده خداى ما محققا واقع خواهد شد.
حسین انصاریان:
و می‌گویند منزّه و پاک است پروردگارمان بی تردید وعده پروردگارمان (به پاداش مؤمنان و کیفر مجرمان) قطعاً انجام‌شدنی است.
محمدمهدی فولادوند:
و مى‌گويند منزه است پروردگار ما كه وعده پروردگار ما قطعا انجام‌شدنى است.
(وَ یَخِرُّونَ لِلْأَذْقَانِ یَبْکُونَ وَ یَزِیدُهُمْ خُشُوعًا)
۩۱۰۹ناصر مکارم شیرازی:
آنها (بى اختیار) به خاک مى افتند و گریه مى‌کنند; و (این آیات، همواره) بر خشوعشان مى‌افزاید.
مهدی الهی قمشه‌ای:
و آنها با چشم گريان همه سر به خاک عبوديت نهاده، و پيوسته بر فروتنى و ترسشان (از خدا) مى‌افزايد.
حسین انصاریان:
و گریه‌کنان به رو در می‌افتند و (شنیدن قرآن) بر فروتنی و خشوعشان می‌افزاید.
محمدمهدی فولادوند:
و بر روى زمين مى‌افتند و مى گريند و بر فروتنى آنها مى‌افزايد.
(قُلِ ادْعُوا اللَّهَ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمَٰنَ ۖ أَیًّا مَّا تَدْعُوا فَلَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَیٰ ۚ وَ لَا تَجْهَرْ بِصَلَاتِکَ وَ لَا تُخَافِتْ بِهَا وَ ابْتَغِ بَیْنَ ذَٰلِکَ سَبِیلًا)
۱۱۰ناصر مکارم شیرازی:
بگو ««اللّه» را بخوانید یا «رحمان» را، هر کدام را بخوانید، (ذات پاکش یکى است; و) بهترین نام‌ها براى اوست.» و نمازت را زیاد بلند، یا زیاد آهسته نخوان; و در میان آن دو، راهى (معتدل) انتخاب کن.
مهدی الهی قمشه‌ای:
بگو كه خواه خدا را به اسم اللَّه يا به اسم رحمان بخوانيد، به هر اسمى بخوانيد اسماء نيكو همه مخصوص اوست. و تو در نماز نه صدا را بسيار بلند و نه بسيار آهسته گردان بلكه حدّ وسط را اختيار كن.
حسین انصاریان:
بگو خدا را بخوانید یا رحمان را بخوانید، هر کدام را بخوانید (ذات یکتای او را خوانده اید) نیکوترین نام‌ها (که این دو نام هم از آنهاست) فقط ویژه اوست. و نماز خود را با صدای بلند و نیز با صدای آهسته مخوان و میان این دو (صدا) راهی میانه بجوی.
محمدمهدی فولادوند:
بگو خدا را بخوانيد يا رحمان را بخوانيد هر كدام را بخوانيد براى او نام‌هاى نيكوتر است و نمازت را به آواز بلند مخوان و بسيار آهسته‌اش مكن و ميان اين (و آن) راهى (ميانه) جوى.
(وَ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ وَلَدًا وَ لَمْ یَکُن لَّهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ وَ لَمْ یَکُن لَّهُ وَلِیٌّ مِّنَ الذُّلِّ ۖ وَ کَبِّرْهُ تَکْبِیرًا)
۱۱۱ناصر مکارم شیرازی:
و بگو «حمد و ستایش مخصوص خداوندى است که نه فرزندى اختیار کرده، و نه شریکى در حکومت دارد، و نه به خاطر ضعف و ذلّت، (حامى و) سرپرستى براى اوست.» و او را بسیار بزرگ بشمار.
مهدی الهی قمشه‌ای:
و بگو ستايش مخصوص خداست كه نه هرگز فرزندى برگرفته و نه شريكى در ملک خود دارد و نه هرگز عزت و اقتدار او را نقصى رسد كه به دوست و مددكارى نيازمند شود، و پيوسته ذات الهى را به بزرگترين اوصاف كمال ستايش كن.
حسین انصاریان:
و بگو همه ستایش ها ویژه خداست که نه فرزندی گرفته و نه در فرمانروایی شریکی دارد و نه او را به سبب ناتوانی و ذلت یار و یاوری است. و او را بسیار بزرگ شمار.
محمدمهدی فولادوند:
و بگو ستايش خدايى را كه نه فرزندى گرفته و نه در جهاندارى شريكى دارد و نه خوار بوده كه (نياز به) دوستى داشته باشد و او را بسيار بزرگ شمار.
(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)
ناصر مکارم شیرازی:
به نام خداوند بخشنده مهربان
مهدی الهی قمشه‌ای:
به نام خداوند بخشنده مهربان
حسین انصاریان:
به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی
محمدمهدی فولادوند:
به نام خداوند رحمتگر مهربان
(الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَنزَلَ عَلَیٰ عَبْدِهِ الْکِتَابَ وَ لَمْ یَجْعَل لَّهُ عِوَجًا ۜ )
۱ناصر مکارم شیرازی:
حمد مخصوص خدایى است که این کتاب را بر بنده (برگزیده)اش نازل کرد، و هیچ گونه کژى در آن قرار نداد;
مهدی الهی قمشه‌ای:
ستايش و سپاس مخصوص خداست كه بر بنده خاص خود (محمّد صلّى‌اللَّه‌عليه‌و‌آله‌وسلّم) اين كتاب بزرگ (قرآن) را نازل كرد و در آن هيچ نقص و كژى ننهاد.
حسین انصاریان:
همه ستایش ها ویژه خداست که این کتاب را بر بنده‌اش نازل کرد و برای آن هیچ گونه انحراف و کژی قرار نداد.
محمدمهدی فولادوند:
ستايش خدايى را كه اين كتاب (آسمانى) را بر بنده خود فرو فرستاد و هيچ گونه كژى در آن ننهاد.
(قَیِّمًا لِّیُنذِرَ بَأْسًا شَدِیدًا مِّن لَّدُنْهُ وَ یُبَشِّرَ الْمُؤْمِنِینَ الَّذِینَ یَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُم أَجْرًا حَسَنًا)
۲ناصر مکارم شیرازی:
در حالى که پایدار و برپادارنده (دیگر کتب آسمانى) است; تا از جانب او (بدکاران را) از عذاب شدیدى بترساند; و مؤمنانى را که کارهاى شایسته انجام مى‌دهند، بشارت دهد که پاداش نیکویى براى آنهاست;
مهدی الهی قمشه‌ای:
كتابى است در نهايت استوارى تا (به اين كتاب بزرگ خلق را) از عذاب سخت خود بترساند و اهل ايمان را كه اعمال آنها نيكوست به اجر بسيار نيكو بشارت دهد.
حسین انصاریان:
(کتابی) است درست و استوار (و برپادارنده مصالح حیات انسان) تا از سوی خود (ستمکاران را) به عذابی سخت بیم دهد، و مؤمنانی را که کارهای شایسته انجام می‌دهند، مژده دهد که برای آنان پاداشی نیکوست.
محمدمهدی فولادوند:
(كتابى) راست و درست تا (گناهكاران را) از جانب خود به عذابى سخت بيم دهد و مؤمنانى را كه كارهاى شايسته مى‌كنند نويد بخشد كه براى آنان پاداشى نيكوست.
(مَّاکِثِینَ فِیهِ أَبَدًا)
۳ناصر مکارم شیرازی:
(همان بهشت برین) که جاودانه در آن خواهند ماند.
مهدی الهی قمشه‌ای:
كه در آن سر منزل پر نعمت بهشتى زندگانى ابدى خواهند داشت.
حسین انصاریان:
که در آن پاداش نیکو، جاودانه ماندگارند.
محمدمهدی فولادوند:
در حالى كه جاودانه در آن (بهشت) ماندگار خواهند بود.
(وَ یُنذِرَ الَّذِینَ قَالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَدًا)
۴ناصر مکارم شیرازی:
و (نیز) آنها را که گفتند «خداوند، فرزندى اختیار کرده است»، انذار کند.
مهدی الهی قمشه‌ای:
و بترساند آنان را كه گفتند خدا فرزندى (براى خود) برگرفته است.
حسین انصاریان:
و (نیز) کسانی را که گفتند خدا (برای خود) فرزندی گرفته است، (به آتش دوزخ) بیم دهد.
محمدمهدی فولادوند:
و تا كسانى را كه گفته‌اند خداوند فرزندى گرفته است هشدار دهد.
