گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(وَ إِذَا مَسَّکُمُ الضُّرُّ فِی الْبَحْرِ ضَلَّ مَن تَدْعُونَ إِلَّا إِیَّاهُ ۖ فَلَمَّا نَجَّاکُمْ إِلَی الْبَرِّ أَعْرَضْتُمْ ۚ وَ کَانَ الْإِنسَانُ کَفُورًا )
۶۷ناصر مکارم شیرازی:
و هنگامى که در دریا زیان (و ناراحتى) به شما رسید، تمام کسانى را که جز او (براى حل مشکلات خود)، مىخواندید، از نظرتان گم شد، امّا هنگامى که شما را به خشکى رساند و نجات داد، روى گردان شدید; و انسان، بسیار ناسپاس است.
مهدی الهی قمشهای:
و چون در دريا به شما خوف و خطرى رسد در آن حال به جز خدا همه آنهايى كه به خدايى مىخوانيد از ياد شما بروند، و آن گاه كه خدا شما را به ساحل سلامت رسانيد باز از خدا روى مىگردانيد، و انسان بسيار كفر كيش و ناسپاس است.
حسین انصاریان:
و زمانی که در دریا سختی و آسیبی به شما رسد، هر که را جز او میخوانید ناپدید و گم میشود، و هنگامی که شما را (با سوق دادنتان) به سوی خشکی نجات دهد (از خدا) روی میگردانید. و انسان (با اینکه الطاف خدا را همواره در زندگی خود لمس میکند) بسیار ناسپاس است.
محمدمهدی فولادوند:
و چون در دريا به شما صدمهاى برسد هر كه را جز او مىخوانيد ناپديد (و فراموش) مىگردد و چون (خدا) شما را به سوى خشكى رهانيد رويگردان مىشويد و انسان همواره ناسپاس است.
(أَفَأَمِنتُمْ أَن یَخْسِفَ بِکُمْ جَانِبَ الْبَرِّ أَوْ یُرْسِلَ عَلَیْکُمْ حَاصِبًا ثُمَّ لَا تَجِدُوا لَکُمْ وَکِیلًا )
۶۸ناصر مکارم شیرازی:
آیا از این ایمن شدید که در خشکى (با یک زلزله شدید) شما را در زمین فرو ببرد، یا طوفانى از سنگریزه بر شما بفرستد (و مدفونتان کند)، سپس حافظ (و یاورى) براى خود نیابید؟!
مهدی الهی قمشهای:
آيا مگر ايمنيد از اين كه شما را در خشكى زمين فرو برد يا (تندباد غضبش) بر سرتان سنگ بارد، آن گاه بر خود پناه و نگهبانى نيابيد؟!
حسین انصاریان:
آیا ایمن هستید از اینکه شما را در کنار خشکی (در زمین) فرو برد، یا بر شما توفانی از شن و سنگریزه فرستد، سپس برای خود حافظ و نگهبانی نیابید؟!
محمدمهدی فولادوند:
مگر ايمن شديد از اينكه شما را در كنار خشكى در زمين فرو برد يا بر شما طوفانى از سنگريزهها بفرستد سپس براى خود نگاهبانى نيابيد.
(أَمْ أَمِنتُمْ أَن یُعِیدَکُمْ فِیهِ تَارَةً أُخْرَیٰ فَیُرْسِلَ عَلَیْکُمْ قَاصِفًا مِّنَ الرِّیحِ فَیُغْرِقَکُم بِمَا کَفَرْتُمْ ۙ ثُمَّ لَا تَجِدُوا لَکُمْ عَلَیْنَا بِهِ تَبِیعًا)
۶۹ناصر مکارم شیرازی:
یا این که ایمن شدید که بار دیگر شما را به دریا بازگرداند، و تندباد کوبنده اى بر شما بفرستد، و شما را به سزاى ناسپاسیتان غرق کند، آنگاه فریادرسى در برابر ما براى خویش نیابید؟!
مهدی الهی قمشهای:
يا مگر از آن ايمنيد كه بار ديگر خدا شما را به اراده خود به دريا برگرداند و تندبادى بفرستد تا همه را به كيفر كفر به دريا غرق سازد؟ آن گاه كسى را از (قهر) ما بدان غرقه كردن دادخواه و فريادرس خود نيابيد؟!
حسین انصاریان:
یا ایمن هستید از اینکه بار دیگر شما را به دریا برگرداند، پس توفانی سخت که با خود ریگ و سنگ میآورد بر شما فرستد و به سبب اینکه ناسپاسی کردید غرقتان کند؟ آن گاه در برابر کار ما برای خود پی گیر و دفاع کنندهای نخواهید یافت.
محمدمهدی فولادوند:
يا (مگر) ايمن شديد از اينكه بار ديگر شما را در آن (دريا) باز گرداند و تندبادى شكننده بر شما بفرستد و به سزاى آنكه كفر ورزيديد غرقتان كند آنگاه براى خود در برابر ما كسى را نيابيد كه آن را دنبال كند.
(وَ لَقَدْ کَرَّمْنَا بَنِی آدَمَ وَ حَمَلْنَاهُمْ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ رَزَقْنَاهُم مِّنَ الطَّیِّبَاتِ وَ فَضَّلْنَاهُمْ عَلَیٰ کَثِیرٍ مِّمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِیلًا)
۷۰ناصر مکارم شیرازی:
ما فرزندان آدم را گرامى داشتیم; و آنها را در صحرا و دریا، (بر مرکبهاى راهوار) سوار کردیم; و از نعمتهاى پاکیزه به آنان روزى دادیم; و آنها را بر بسیارى از موجوداتى که خلق کردهایم، برترى بخشیدیم.
مهدی الهی قمشهای:
و محققا ما فرزندان آدم را بسيار گرامى داشتيم و آنها را (بر مركب) در برّ و بحر سوار كرديم و از هر غذاى لذيذ و پاكيزه آنها را روزى داديم و آنها را بر بسيارى از مخلوقات خود برترى و فضيلت كامل بخشيديم.
حسین انصاریان:
به یقین فرزندان آدم را کرامت دادیم، و آنان را در خشکی و دریا (بر مرکب هایی که در اختیارشان گذاشتیم) سوار کردیم، و به آنان از نعمت های پاکیزه روزی بخشیدیم، و آنان را بر بسیاری از آفریدههای خود برتری کامل دادیم.
محمدمهدی فولادوند:
و به راستى ما فرزندان آدم را گرامى داشتيم و آنان را در خشكى و دريا (بر مركبها) برنشانديم و از چيزهاى پاكيزه به ايشان روزى داديم و آنها را بر بسيارى از آفريده هاى خود برترى آشكار داديم.
(یَوْمَ نَدْعُو کُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ ۖ فَمَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ فَأُولَٰئِکَ یَقْرَءُونَ کِتَابَهُمْ وَ لَا یُظْلَمُونَ فَتِیلًا )
۷۱ناصر مکارم شیرازی:
(به یاد آور) روزى را که هر گروهى را با پیشوایشان مىخوانیم. کسانى که نامه عملشان به دست راستشان داده شود، آن را (با شادى و سرور) مى خوانند; و کمترین ستمى به آنها نخواهد شد.
مهدی الهی قمشهای:
(به ياد آر) روزى كه ما هر گروهى از مردم را با پيشوايشان (به پيشگاه حقيقت) مىخوانيم، پس هر كس نامه عملش را به دست راست دهند آنها نامه خود را قرائت كنند و كمترين ستمى به آنها نخواهد شد.
حسین انصاریان:
(یاد کن) روزی را که هر گروهی از مردم را با پیشوایشان میخوانیم؛ پس کسانی که نامه اعمالشان را به دست راستشان دهند، پس آنان نامه خود را (با شادی و خوشحالی) میخوانند و به اندازه رشته میان هسته خرما مورد ستم قرار نمیگیرند.
محمدمهدی فولادوند:
(ياد كن) روزى را كه هر گروهى را با پيشوايشان فرا مىخوانيم پس هر كس كارنامهاش را به دست راستش دهند آنان كارنامه خود را مىخوانند و به قدر نخک هسته خرمايى به آنها ستم نمىشود.
(وَ مَن کَانَ فِی هَٰذِهِ أَعْمَیٰ فَهُوَ فِی الْآخِرَةِ أَعْمَیٰ وَ أَضَلُّ سَبِیلًا)
۷۲ناصر مکارم شیرازی:
امّا کسى که در این جهان (از دیدن چهره حق) نابینا بوده است، در آخرت نیز نابینا و گمراهتر است.
مهدی الهی قمشهای:
هر كس در اين جهان نابينا (ى كفر و جهل و ضلالت) است در عالم آخرت نيز (از مشاهده بهشتيان و شهود و جمال حق) نابينا و گمراهتر خواهد بود.
حسین انصاریان:
و کسی که در این دنیا کوردل باشد، در آخرت هم کوردل و گمراهتر است.
محمدمهدی فولادوند:
و هر كه در اين (دنيا) كور(دل) باشد در آخرت (هم) كور(دل) و گمراهتر خواهد بود.
(وَ إِن کَادُوا لَیَفْتِنُونَکَ عَنِ الَّذِی أَوْحَیْنَا إِلَیْکَ لِتَفْتَرِیَ عَلَیْنَا غَیْرَهُ ۖ وَ إِذًا لَّاتَّخَذُوکَ خَلِیلًا)
۷۳ناصر مکارم شیرازی:
نزدیک بود آنها تو را (با وسوسههاى خود) از آنچه بر تو وحى کردهایم بفریبند، تا غیر آن را به ما نسبت دهى; و آنگاه تو را به دوستى خودبرمى گزینند.
مهدی الهی قمشهای:
و نزديک بود كه كافران تو را فريب داده و از آنچه به تو وحى كرديم (كه به بتان هيچ اعتنا مكن) غافل شوى و چيز ديگر بر ما فرابندى، آن گاه يقينا مشركان تو را دوست خود مىگرفتند.
حسین انصاریان:
و نزدیک بود که تو را از آنچه به تو وحی کردیم، بلغزانند تا غیر آن را از روی افترا به ما نسبت دهی و در این صورت، تو را دوست خود میگرفتند.
محمدمهدی فولادوند:
و چيزى نمانده بود كه تو را از آنچه به سوى تو وحى كردهايم گمراه كنند تا غير از آن را بر ما ببندى و در آن صورت تو را به دوستى خود بگيرند.
(وَ لَوْلَا أَن ثَبَّتْنَاکَ لَقَدْ کِدتَّ تَرْکَنُ إِلَیْهِمْ شَیْئًا قَلِیلًا)
۷۴ناصر مکارم شیرازی:
و اگر ما تو را ثابت قدم نمىساختیم (و در پرتو مقام عصمت، مصون از انحراف نبودى)، نزدیک بود اندکى به آنان تمایل پیدا کنى.
مهدی الهی قمشهای:
و اگر ما تو را ثابت قدم نمىگردانيديم نزديك بود كه به آن مشركان اندک تمايل و اعتمادى پيدا كنى.
حسین انصاریان:
و اگر تو را ثابت قدم نمیداشتیم، همانا نزدیک بود اندکی به سوی آنان متمایل شوی.
محمدمهدی فولادوند:
و اگر تو را استوار نمىداشتيم قطعا نزديک بود كمى به سوى آنان متمايل شوى.
(إِذًا لَّأَذَقْنَاکَ ضِعْفَ الْحَیَاةِ وَ ضِعْفَ الْمَمَاتِ ثُمَّ لَا تَجِدُ لَکَ عَلَیْنَا نَصِیرًا)
۷۵ناصر مکارم شیرازی:
اگر چنین مىکردى، ما دو برابر مجازات (مشرکان) در زندگى دنیا، و دو برابر (مجازات آنها) را بعد از مرگ، به تو مىچشاندیم; سپس در برابر ما، یاورى براى خود نمىیافتى.
مهدی الهی قمشهای:
و در آن صورت به تو جزاء اين عمل را مىچشانديم و عذاب تو را در حيات دنيا و پس از مرگ مضاعف مىگردانيديم و آن گاه از (قهر و خشم) ما بر خود هيچ ياورى نمىيافتى.
حسین انصاریان:
در آن صورت دو برابر در دنیا و دو برابر در آخرت عذاب به تو میچشاندیم، آن گاه برای خود در برابر ما یاوری نمییافتی.
محمدمهدی فولادوند:
در آن صورت حتما تو را دو برابر (در) زندگى و دو برابر (پس از) مرگ (عذاب) مىچشانيديم آنگاه در برابر ما براى خود ياورى نمىيافتى.