صفحه ۲۸۸ قرآن کریم سوره اسراء

هیچ چیز مانع ما نبود که این معجزات (در خواستى بهانه‌جویان) را بفرستیم جز این که پیشینیان (که همین درخواست‌ها را داشتند)، آن را تکذیب کردند; (از جمله،) ما به (قوم) ثمود، ناقه دادیم; در حالى که (معجزه اى) روشنگر بود; امّا بر آن ستم کردند (و ناقه را کشتند). ما معجزات را فقط براى بیم دادن (و اتمام حجّت) مى‌فرستیم.

و ما را از فرستادن آيات و معجزات (دلخواه آنان) جز تكذيب پيشينيان چيزى مانع نبود، و به ثمود (قوم صالح) آن ناقه را كه آيتى روشن بود (و همه مشاهده كردند) بداديم، اما درباره آن ظلم كردند (و ناقه را پى نمودند)، و ما معجزات و آيات را جز براى آنكه (مردم از خدا) بترسند (و هدايت شوند) نمى‌فرستيم.

و (ای پیامبر!) هیچ چیز، ما را از فرستادن معجزات (که همواره مشرکان و کافران خواهانِ آنند) باز نداشت جز اینکه پیشینیان، آن معجزات را تکذیب کردند (و به این سبب نابود شدند؛ و اینان هم اگر به سویشان آید، تکذیب می‌کنند و نابود می‌شوند.) و به قوم ثمود (از لابلای سنگ های کوه) ناقه دادیم که معجزه‌ای روشن بود، ولی به آن ستم کردند (و او را از پا درآوردند و به عذاب مبتلا شدند) و ما معجزات را جز برای هشدار دادن به مردم نمی‌فرستیم.

و (چيزى) ما را از فرستادن معجزات باز نداشت جز اينكه پيشينيان آنها را به دروغ گرفتند و به ثمود ماده‌ شتر داديم كه (پديده‌ اى) روشنگر بود و(لى) به آن ستم كردند و ما معجزه‌ها را جز براى بيم‌ دادن (مردم) نمى‌فرستيم.

(به یاد آور) زمانى را که به تو گفتیم «پروردگارت احاطه (و آگاهى کامل) به مردم دارد; و رؤیایى را که به تو نشان دادیم و درخت نفرین شده را که در قرآن ذکر کرده‌ایم، فقط براى آزمایش مردم بود. و ما آنها را بیم مى‌دهیم; امّا جز طغیان شدید، چیزى بر آنها نمى‌افزاید!»

و (اى رسول ما، به ياد آر) وقتى كه به تو گفتيم خدا البته به (همه افعال و افكار) مردم محيط است، و ما رؤيايى را كه به تو ارائه داديم و درختى را كه به لعن در قرآن ياد شده (درخت نژاد بنى‌اميه و همه ظالمان عالم) قرار نداديم جز براى آزمايش و امتحان مردم. و ما آنها را مى‌ترسانيم و ليكن آيات بر آنها (از فرط شقاوت) جز طغيان بزرگ چيزى نيفزايد.

و (یاد کن) هنگامی را که به تو گفتیم یقیناً پروردگارت (از هر جهت) به مردم احاطه کامل دارد و آن خوابی را که به تو نشان دادیم و نیز درخت لعنت شده در قرآن را (که مصداقش درخت زقّوم، بنی امیه، طاغیان و یاغیانند) جز برای آزمایش مردم قرار ندادیم؛ و ما آنان را (از عاقبت شرک و کفر) هشدار می‌دهیم، ولی در آنان جز طغیانی بزرگ نمی‌افزاید!!

و (ياد كن) هنگامى را كه به تو گفتيم به راستى پروردگارت بر مردم احاطه دارد و آن رؤيايى را كه به تو نمايانديم و (نيز) آن درخت لعنت‌ شده در قرآن را جز براى آزمايش مردم قرار نداديم و ما آنان را بيم مى‌دهيم ولى جز بر طغيان بيشتر آنها نمى‌افزايد.

(به یاد آور) زمانى را که به فرشتگان گفتیم «براى آدم سجده کنید.» همگى سجده کردند، جز ابلیس که گفت «آیا براى کسى سجده کنم که او را از گل آفریده‌اى؟!»

و (ياد آر) وقتى كه فرشتگان را امر به سجده آدم كرديم پس همه سجده كردند جز شيطان كه گفت آيا من سجده به آدمى كه از گل آفريدى فرود آرم؟!

و (یاد کن) هنگامی را که به فرشتگان گفتیم برای آدم سجده کنید. پس همه سجده کردند مگر ابلیس که گفت آیا برای کسی که او را از گِل آفریدی، سجده کنم؟!

و هنگامى را كه به فرشتگان گفتيم براى آدم سجده كنيد پس (همه) جز ابليس سجده كردند گفت آيا براى كسى كه از گل آفريدى سجده كنم.

(سپس) گفت «آیا خبر مى‌دهى، این کسى را که بر من برترى داده‌اى (به چه دلیل بوده است؟) اگر مرا تا روز قیامت زنده بگذارى، همه فرزندانش را، جز اندکى از ایشان، گمراه و ریشه‌کن خواهم ساخت.»

گفت با من بگو آيا اين آدم خاكى را بر من فضيلت و برترى دادى؟ (اى خدا) اگر اجل مرا تا قيامت به تأخير افكنى به جز قليلى (چون معصومين و خواص مؤمنين) همه اولاد آدم را مهار مى‌كنم (و به دار هلاک مى‌كشانم).

(سپس) گفت مرا خبر ده این کسی که او را بر من برتری دادی (سببش چه بود؟) اگر تا قیامت مهلتم بخشی، بی‌تردید فرزندانش را جز اندکی لجام می‌زنم (و به دنبال خود به عرصه هلاکت و نابودی می‌کشم.)

(سپس) گفت به من بگو اين كسى را كه بر من برترى دادى (براى چه بود) اگر تا روز قيامت مهلتم دهى قطعا فرزندانش را جز اندكى (از آنها) ريشه‌ كن خواهم كرد.

فرمود «برو! هر کس از آنان ازتو تبعیّت کند، جهنم کیفرى کامل براى شماست!

خدا به شيطان گفت برو كه هر كس از اولاد آدم پيرو تو گردد با تو به دوزخ كه پاداش كامل شماست كيفر خواهد شد.

خدا فرمود برو که از آنان هر کس تو را پیروی کند، قطعاً دوزخ کیفرتان خواهد بود، کیفری سخت و کامل.

فرمود برو كه هر كس از آنان تو را پيروى كند مسلما جهنم سزايتان خواهد بود كه كيفرى تمام است.

هرکدام از آنها را مى‌توانى با صدایت تحریک کن! و لشکر سواره و پیاده‌ات را بر آنها گسیل دار; و در ثروت و فرزندانشان شرکت جوى; و آنان را با وعده‌ها سرگرم ساز! ـ ولى شیطان، جز فریب و دروغ، وعده‌اى به آنها نمى‌دهد ـ

(برو) و هر كه را توانستى با آواز خود تحريک كن و به لغزش افكن، و با جمله لشكر سوار و پياده‌ات بر آنها بتاز و در اموال و اولاد هم با ايشان شريك شو و به آنها وعده(هاى دروغ و فريبنده) بده، و (اى بندگان بدانيد كه) وعده شيطان چيزى جز غرور و فريب نخواهد بود.

از آنان هر که را توانستی با آوازت (به سوی باطل) برانگیز، و (برای راندنشان به سوی طغیان و گناه) با سواره‌ها و پیاده‌هایت بر آنان بانگ زن، و با آنان (از راه سوق دادنشان به حرام) در اموال و (از طریق وسوسه کردنشان به زنا) در اولاد شریک شو، و به آنان وعده (دروغ) بده (که از قیامت، حسابرسی، بهشت و دوزخ خبری نیست) و شیطان آنان را جز از روی باطل و دروغ وعده نمی‌دهد.

و از ايشان هر كه را توانستى با آواى خود تحريک كن و با سواران و پيادگانت بر آنها بتاز و با آنان در اموال و اولاد شركت كن و به ايشان وعده بده و شيطان جز فريب به آنها وعده نمى‌دهد.

امّا (بدان) تو هرگز سلطه اى بربندگان من، نخواهى یافت (و آنها به دام تو گرفتار نمى‌شوند)! همین بس که پروردگارت حافظ آنهاست.»

همانا تو را بر بندگان (خاص) من تسلط نيست و تنها محافظت و نگهبانى خداى تو (اى رسول، از شيطان آنها را) كافى است.

(ولی آگاه باش که) یقیناً تو را بر بندگانم هیچ تسلّطی نیست، و کافی است که پروردگارت نگهبان و کارساز (آنان) باشد.

در حقيقت تو را بر بندگان من تسلطى نيست و حمايتگرى (چون) پروردگارت بس است.

پروردگارتان کسى است که کشتى را در دریا براى شما به حرکت در مى‌آورد، تا از فضل و موهبت او بهره مند شوید; به یقین او نسبت به شما مهربان است.

پروردگار شما همان است كه به دريا براى شما كشتى‌ها را به حركت مى‌آورد تا از فضل خدا (يعنى روزى) طلبيد، كه او درباره شما بسيار مهربان است.

پروردگارتان کسی است که کشتی‌ها را در دریا برای شما روان می‌کند تا (با رفتن از اقلیمی به اقلیم دیگر) از رزقش بطلبید؛ زیرا او همواره به شما مهربان است.

پروردگار شما كسى است كه كشتى را در دريا براى شما به حركت در مى‌آورد تا از فضل او براى خود بجوييد چرا كه او همواره به شما مهربان است.