صفحه ۲۸۳ قرآن کریم سوره اسراء

امید است پروردگارتان بر شما رحمت آورد. و اگر برگردید، ما هم باز مى‌گردیم; و جهنم را براى کافران، زندان سختى قرار دادیم.

اميد است خدا به شما (اگر توبه كرده و صالح شويد) باز مهربان گردد و اگر (به عصيان و ستمگرى) برگرديد ما هم (به عقوبت و مجازات شما) بازمى‌گرديم و جهنم را زندان كافران قرار داده‌ايم.

امید است که پروردگارتان (در صورتی که توبه کنید) به شما رحم کند و اگر به طغیان و فساد برگردید، ما هم (به کیفر شدید و عذاب سخت) بازگردیم، و دوزخ را برای کافران، زندانی تنگ قرار دادیم.

اميد است كه پروردگارتان شما را رحمت كند و(لى) اگر (به گناه) بازگرديد (ما نيز به كيفر شما) بازمى‌گرديم و دوزخ را براى كافران زندان قرار داديم.

این قرآن،به راهى که استوارترین راه‌هاست، هدایت مى‌کند; و به مؤمنانى که کارهاى شایسته انجام مى‌دهند، بشارت مى‌دهد که براى آنها پاداش بزرگى است.

همانا اين قرآن (خلق را) به راست و استوارترين طريقه هدايت مى‌كند و اهل ايمان را كه نيكوكار باشند به اجر و ثواب بزرگ بشارت مى‌دهد.

بی‌تردید این قرآن به استوارترین آیین هدایت می‌کند، و به مؤمنانی که کارهای شایسته انجام می‌دهند، مژده می‌دهد که برای آنان پاداشی بزرگ است.

قطعا اين قرآن به (آيينى) كه خود پايدارتر است راه مى‌نمايد و به آن مؤمنانى كه كارهاى شايسته مى‌كنند مژده مى‌دهد كه پاداشى بزرگ برايشان خواهد بود.

و این که آنها که به سراى دیگر ایمان نمى‌آورند، عذاب دردناکى براى آنان آماده ساخته‌ایم.

و بر آنان كه به عالم آخرت ايمان نمى‌آورند البته عذاب دردناک مهيا ساخته‌ايم.

و برای آنان که به قیامت ایمان نمی‌آورند، عذابی دردناک آماده کرده‌ایم.

و اينكه براى كسانى كه به آخرت ايمان نمى‌آورند عذابى پر درد آماده كرده‌ايم.

انسان (بر اثر شتاب‌زدگى)، بدی‌ها را طلب مى کند آن گونه که نیکی‌ها را مى‌طلبد; و انسان، همیشه عجول بوده است!

انسان با شوق و رغبتى كه خير و منفعت خود را مى‌جويد (چه بسا به نادانى) با همان شوق و رغبت شر و زيان خود را مى‌طلبد، و انسان بسيار بى‌صبر و شتاب‌كار است.

و انسان به همان صورت که نیکی‌ها را می‌طلبد (بدون توجه به عواقب امور و به سبب جهل به مصالح و مفاسد خویش، گزند و آسیب و) بدی ها را می‌طلبد و انسان بسیار شتاب زده و عجول است.

و انسان (همان گونه كه) خير را فرا مى‌خواند (پيشامد) بد را مى‌خواند و انسان همواره شتابزده است.

ما شب و روز را دو نشانه (عظمت و رحمت خود) قرار دادیم; سپس نشانه شب را محو کرده، و نشانه روز را روشنى بخش ساختیم تا (در پرتو آن،) فضل پروردگارتان را بطلبید (و به تلاش براى زندگى برخیزید)،و عدد سال‌ها و حساب را بدانید; و هر چیزى را به طور مشخص (و آشکار،) بیان کردیم.

و ما شب و روز را دو آيت و نشانه‌اى (از قدرت خود) قرار داديم آن گاه آيت شب (روشنى ماه) را زدوديم و آيت روز (خورشيد) را تابان ساختيم تا شما در روز (روزى حلال) از فضل خدا طلب كنيد و تا آنكه شمار سالها و حساب (اوقات) را عموما بدانيد و ما (براى پند و صلاح بندگان) هر چيزى را مفصل بيان كرديم.

ما شب و روز را دو نشانه (قدرت و حکمت خود) قرار دادیم؛ پس شب را بی نور نمودیم و روز را روشن ساختیم، تا (در آن) روزی و رزقی را از پروردگارتان بطلبید و برای اینکه شماره سال‌ها و حساب (اوقات و زمان‌ها) را بدانید، و هر چیزی را (که نسبت به دنیا و دینتان و تربیت و کمالتان نیازمند به آن هستید) به روشنی و به طور کامل بیان کردیم.

و شب و روز را دو نشانه قرار داديم نشانه شب را تيره‌ گون و نشانه روز را روشنى‌ بخش گردانيديم تا (در آن) فضلى از پروردگارتان بجوييد و تا شماره سال‌ها و حساب (عمرها و رويدادها) را بدانيد و هر چيزى را به روشنى باز نموديم.

و هر انسانى، اعمالش را بر گردنش آویخته‌ایم; و روز قیامت، نامه (اعمالش را) براى او بیرون مى‌آوریم که آن را در برابر خود، گشوده مى‌بیند.

و ما مقدرات و نتيجه اعمال هر انسانى را طوق گردن او ساختيم (كه ملازم و قرين هميشگى او باشد) و روز قيامت كتابى (كه نامه اعمال اوست) بر او بيرون آريم در حالى كه آن نامه چنان باز باشد كه همه اوراق آن را يک مرتبه ملاحظه كند.

و عمل هر انسانی را برای همیشه ملازم او نموده‌ایم، و روز قیامت نوشته‌ای را (که کتاب عمل اوست) برای او بیرون می‌آوریم که آن را پیش رویش گشوده می‌بیند.

و كارنامه هر انسانى را به گردن او بسته‌ايم و روز قيامت براى او نامه‌اى كه آن را گشاده مى ‌بيند بيرون مى‌آوريم.

(و به او مى‌گوییم) نامه (اعمال) خود را بخوان، کافى است که امروز، خود حسابرس خویش باشى!

تو خود كتاب اعمالت را بخوان (و بنگر تا در دنيا چه كرده‌اى) كه تو خود تنها براى رسيدگى به حساب خويش كافى هستى.

(به او می‌گویند) کتاب خود را بخوان، کافی است که امروز خودت بر خود حسابگر باشی.

نامه‌ات را بخوان كافى است كه امروز خودت حسابرس خود باشى.

هر کس هدایت شود، به نفع خود هدایت مى‌یابد; و آن کس که گمراه گردد، به زیان خود گمراه مى‌شود; و هیچ گنهکارى بار گناه دیگرى را به دوش نمى‌کشد; و ما هرگز (قومى را) مجازات نخواهیم کرد، مگر آن که پیامبرى مبعوث کنیم. (تا وظایفشان را بیان کند).

هر كس راه هدايت يافت تنها به نفع و سعادت خود يافته، و هر كه به گمراهى شتافت آن هم به زيان و شقاوت خود شتافته، و هيچ كس بار گناه ديگرى را به دوش نگيرد، و ما تا رسول نفرستيم (و بر خلق اتمام حجّت نكنيم) هرگز كسى را عذاب نخواهيم كرد.

هر کس هدایت یافت، فقط به سود خودش هدایت می‌یابد و هر کس گمراه شد، فقط به زیان خودش گمراه می‌شود. و هیچ بردارنده بار گناهی بار گناه دیگری را به دوش خود بر نمی‌دارد؛ و ما بدون اینکه پیامبری را (برای هدایت و اتمام حجت به سوی مردم) بفرستیم، عذاب کننده (آنان) نبودیم.

هر كس به راه آمده تنها به سود خود به راه آمده و هر كس بيراهه رفته تنها به زيان خود بيراهه رفته است و هيچ بردارنده‌ اى بار گناه ديگرى را بر نمى‌دارد و ما تا پيامبرى برنينگيزيم به عذاب نمى‌پردازيم.

و هنگامى که بخواهیم شهر و دیارى را هلاک کنیم، نخست اوامر خود را براى «مترفین» (ثروتمندان مست ثروت) آن جا، بیان مى‌داریم، سپس هنگامى که به مخالفت برخاستند و استحقاق مجازات یافتند، آنها را به شدّت در هم مى‌کوبیم.

و ما چون اهل ديارى را بخواهيم به كيفر گناه هلاك سازيم پيشوايان و متنعّمان آن شهر را امر كنيم (به طاعت، ليكن) آنها راه فسق (و تبهكارى و ظلم) در آن ديار پيش گيرند (و مردم هم به راه آنها روند) پس آنجا تنبيه و عقاب لزوم خواهد يافت، آن گاه همه را هلاك مى‌سازيم.

هنگامی که بخواهیم شهر و دیاری را نابود کنیم، مرفّهین و خوش گذران‌هایش را (به وسیله وحی به طاعت، بندگی و دوری از گناه) فرمان می‌دهیم، چون (سرپیچی کنند و) در آن شهر به فسق و فجور روی آورند، عذاب بر آنان لازم و حتم می‌شود، پس آنان را به شدت درهم می‌کوبیم (و بنیادشان را از ریشه بر کنیم.)

و چون بخواهيم شهرى را هلاک كنيم خوشگذرانانش را وا مى‌داريم تا در آن به انحراف (و فساد) بپردازند و در نتيجه عذاب بر آن (شهر) لازم گردد پس آن را (يكسره) زير و زبر كنيم.

چه بسیار اقوامى را که بعد از نوح، مى‌زیستند (طبق همین سنت) هلاک کردیم. و کافى است که پروردگارت نسبت به گناهان بندگانش آگاه، و بیناست.

و چه بسيارى از ملل و اقوامى را بعد از نوح هلاک كرديم و تنها خداى تو كه بر گناهان بندگانش آگاه و با خبر است كفايت مى‌كند (كه به مصلحت هر كه را خواهد عفو و هر كه را خواهد عقاب كند).

و بسیاری از ملت‌های پس از نوح را (بر پایه همین روش به سبب فسق و فجورشان) نابود کردیم، و (برای نابود کردن این گونه ملت‌ها) کافی است که پروردگارت به گناهان بندگانش آگاه و بینا باشد.

و چه بسيار نسلها را كه ما پس از نوح به هلاكت رسانديم و پروردگار تو به گناهان بندگانش بس آگاه و بيناست.