صفحه ۲۸۰ قرآن کریم سوره نحل

(به یاد آور) روزى را که هر کس (در فکر خویشتن است; و تنها) به دفاع از خود برمى‌خیزد; و نتیجه اعمال هر کسى، بى کم و کاست، به او داده مى‌شود; و به آنها ستم نخواهد شد.

(ياد كن بر امت) آن روزى كه (از شدت ابتلاء و سختى) هر نفسى مى‌آيد در حالى كه (براى رفع عذاب) به جدل و دفاع از خود برمى‌خيزد، و هر كس را به جزاء عمل او كاملا مى‌رسانند و بر آنها ستم نمى‌كنند.

(یاد کن) روزی را که هر کس (به پیشگاه حق) می‌آید (برای مصون ماندنش از عذاب) از خود دفاع می‌کند و هر کس هر عملی انجام داده است (همه آن) به طور کامل به او داده می‌شود و مورد ستم قرار نخواهند گرفت.

(ياد كن) روزى را كه هر كس مى‌آيد (و) از خود دفاع مى‌كند و هر كس به آنچه كرده بى كم و كاست پاداش مى‌يابد و بر آنان ستم نمى‌رود.

خداوند (براى آنان که کفران نعمت مى‌کنند،) مثلى زده است سرزمینى که امن و آرام بود; و همواره روزیش از هر جا مى‌رسید; امّا نعمتهاى خدا را ناسپاسى کردند; و خداوند به خاطر اعمالى که انجام مى‌دادند، لباس گرسنگى و ترس را بر آنها پوشانید.

و خدا بر شما حكايت كرد و مثل آورد مثل شهرى را كه در آن امنيت كامل حكمفرما بود و اهلش در آسايش و اطمينان زندگى مى‌كردند و از هر جانب روزى فراوان به آنها مى‌رسيد تا آنكه اهل آن شهر نعمتهاى خدا را كفران كردند، خدا هم به موجب آن كفران و معصيت طعم گرسنگى و بيمناكى را به آنها چشانيد و چون لباس، سراپاى وجودشان را پوشاند.

و خدا (برای پندآموزی به ناسپاسان) مَثَلی زده است شهری را که امنیت و آسایش داشت و رزق و روزیِ (مردمش) به فراوانی از همه جا برایش می‌آمد، پس نعمت خدا را ناسپاسی کردند، در نتیجه خدا به کیفر اعمالی که همواره مرتکب می‌شدند، بلای گرسنگی و ترس فراگیر را به آنان چشانید.

و خدا شهرى را مثل زده است كه امن و امان بود (و) روزيش از هر سو فراوان مى‌رسيد پس (ساكنانش) نعمت‌هاى خدا را ناسپاسى كردند و خدا هم به سزاى آنچه انجام مى‌دادند طعم گرسنگى و هراس را به (مردم) آن چشانيد.

پیامبرى از خودشان به سراغ آنها آمد، ولى او را تکذیب کردند; از این رو عذاب الهى آنها را فراگرفت در حالى که ستمکار بودند.

و رسولى از خود آنها بر آنها آمد ولى او را تكذيب كردند، و عذاب بر آنها فرا رسيد در حالى كه ستمكار بودند.

و همانا پیامبری از خود آنان برای (هدایت) شان آمد، ولی او را تکذیب کردند، پس عذاب (خدا) آنان را در حالی که ستمکار بودند، فراگرفت.

و به يقين فرستاده‌اى از خودشان برايشان آمد اما او را تكذيب كردند پس در حالى كه ظالم بودند آنان را عذاب فرو گرفت.

پس، از نعمت‌هاى حلال و پاکیزه اى که خدا به شما روزى داده است بخورید; و شکر نعمت خدا را به جا آورید اگر او را مى‌پرستید.

پس شما (مؤمنان از حال آنها عبرت گيريد و) از آنچه خدا روزى حلال و طيّب شما قرار داده تناول كنيد و شكر نعمت خدا به جاى آريد اگر حقيقتا خدا را مى‌پرستيد.

از نعمت‌هایی که خدا روزی شما کرده است، حلال و پاکیزه بخورید، و نعمت خدا را سپاس گزارید، اگر تنها خدا را می‌پرستید.

پس از آنچه خدا شما را روزى كرده است‌ حلال (و) پاكيزه بخوريد و نعمت‌ خدا را اگر تنها او را مى‌پرستيد شكر گزاريد.

خداوند، تنها مردار، خون، گوشت خوک و حیوانى که با نام غیر خدا ذبح شده، بر شما حرام کرده است; امّا کسى که ناچار شود، در صورتى که ستمکار و متجاوز نباشد، (خدا او را مى‌بخشد; چرا که) خدا آمرزنده و مهربان است.

خدا بر شما بندگان تنها مردار و خون و گوشت خوك و آنچه را كه به نام غير خدا ذبح كنند حرام گردانيد، و اگر كسى مضطر و ناچار شود بى‌آنكه قصد تجاوز (از اندازه) و تعدى (از حكم خدا) نمايد (باز از همين حرامها به قدر ضرورت تناول كند) خدا البته بسيار آمرزنده و مهربان است.

خدا فقط مردار و خون و گوشت خوک و آنچه را با نام غیر خدا ذبح کرده‌اند، بر شما حرام کرده است؛ پس کسی که (برای نجات جانش از خطر، به خوردن آنها) ناچار شود در حالی که خواهان لذت نباشد و از حد لازم تجاوز نکند (گناهی بر او نیست) یقیناً خدا بسیار آمرزنده و مهربان است.

جز اين نيست كه (خدا) مردار و خون و گوشت‌ خوک و آنچه را كه نام غير خدا بر آن برده شده حرام گردانيده است (با اين همه) هر كس كه (به خوردن آنها) ناگزير شود و سركش و زياده ‌خواه نباشد قطعا خدا آمرزنده مهربان است.

به خاطر دروغى که بر زبانتان جارى مى‌شود نگویید «این حلال است و آن حرام»، تا بر خدا افترا ببندید. به یقین کسانى که به خدا افترا مى‌بندند، رستگار نخواهند شد!

و شما نبايد از پيش خود به دروغ چيزى را حلال و چيزى را حرام گوييد و به خدا نسبت دهيد تا بر خدا دروغ بنديد، كه آنان كه بر خدا دروغ بندند هرگز روى رستگارى نخواهند ديد.

و به سبب دروغی که زبانتان گویای به آن است، نگویید این حلال است و این حرام، تا به دروغ به خدا افترا بزنید (که این حلال و حرام حکم خداست)؛ مسلماً کسانی که به خدا دروغ می‌بندند، رستگار نخواهند شد.

و براى آنچه زبان شما به دروغ مى‌پردازد مگوييد اين حلال است و آن حرام تا بر خدا دروغ بنديد زيرا كسانى كه بر خدا دروغ مى‌بندند رستگار نمى‌شوند.

بهره کمى است (که در این دنیا نصیبشان مى‌شود); و عذاب دردناکى در انتظار آنان است!

(آنچه از اين طريق به دست آورند) متاعى قليل است و (در آخرت) عذابى دردناک خواهند داشت.

(با این کارهای زشت) بهره و برخورداری اندکی (در زندگی دنیا دارند) و برای آنان (در قیامت) عذابی دردناک است.

(ايشان راست) اندک بهره‌اى و(لى) عذابشان پر درد است.

چیزهایى را که پیش از این براى تو شرح داده‌ایم، بر یهود حرام کردیم; ما به آنها ستم نکردیم، امّا آنها بودند که به خودشان ستم مى‌کردند.

و ما همان چيزها كه بر تو پيش از اين شرح كرديم (از مردار و خون و خنزير و ذبيحه به نام غير خدا) بر يهوديان حرام كرديم، و ما بر آنان ستم نكرديم ليكن آنها خود بر نفس خويش ستم مى‌كردند (كه حلال خدا را حرام كردند).

و آنچه را پیش از این برای تو شرح دادیم، بر یهود حرام کردیم، ما به آنان ستم نورزیدیم، بلکه آنان خودشان به خود ستم می‌کردند.

و بر كسانى كه يهودى شدند آنچه را قبلا بر تو حكايت كرديم حرام گردانيديم و ما بر آنان ستم نكرديم بلكه آنها به خود ستم می‌کردند.