• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۲۶۱ قرآن کریم سوره ابراهیم

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ترجمه:
گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.




(مُهْطِعِینَ مُقْنِعِی رُءُوسِهِمْ لَا یَرْتَدُّ إِلَیْهِمْ طَرْفُهُمْ ۖ وَ أَفْئِدَتُهُمْ هَوَاءٌ)

۴۳
ناصر مکارم شیرازی:
در حالى که (در آن روز) گردن‌ها را کشیده، سرها را بالا نگهداشته، حتّى پلک چشم‌هایشان (به سبب وحشت) از حرکت باز مى‌ماند; و دل‌هایشان (فرو مى‌ریزد; و از اندیشه و امید،) خالى مى‌گردد.
مهدی الهی قمشه‌ای:
(در آن روز سخت آن ستمكاران) همه شتابان و هراسان سر به بالا كرده و چشم‌ها واله مانده و دلهاشان به دهشت و اضطراب است.
حسین انصاریان:
(ترسان به سوی دادگاه قیامت) شتابانند، سرهایشان را بالا گرفته (و دیدگانشان ذلیلانه به برنامه های محشر دوخته شده) تا جایی که پلک‌هایشان به هم نمی‌خورد، و دل‌هایشان (از بیم عذاب فرو ریخته و از تدبیر و چاره‌جویی) تهی است.
محمدمهدی فولادوند:
شتابان سر برداشته و چشم بر هم نمى‌زنند و (از وحشت) دل‌هايشان تهى است.



(وَ أَنذِرِ النَّاسَ یَوْمَ یَأْتِیهِمُ الْعَذَابُ فَیَقُولُ الَّذِینَ ظَلَمُوا رَبَّنَا أَخِّرْنَا إِلَیٰ أَجَلٍ قَرِیبٍ نُّجِبْ دَعْوَتَکَ وَ نَتَّبِعِ الرُّسُلَ ۗ أَ وَ لَمْ تَکُونُوا أَقْسَمْتُم مِّن قَبْلُ مَا لَکُم مِّن زَوَالٍ)

۴۴
ناصر مکارم شیرازی:
و مردم رااز روزى که عذاب الهى به سراغشان مى آید، بترسان! آن روز که ستمکاران مى گویند «پروردگارا! مدّت کوتاهى ما را مهلت ده، تا دعوت تو را بپذیریم و از پیامبران پیروى کنیم!» (امّا پاسخ مى‌شنوند که) مگر شما نبودید که پیش از این سوگند یاد کردید که زوال و فنایى براى شما نیست؟!
مهدی الهی قمشه‌ای:
و (اى رسول ما) مردم را از روزى كه هنگام عذاب (و كيفر اعمالشان) فرا مى‌رسد بترسان (و آگاهشان ساز) كه ستمكاران خلق (چون سختى عذاب را بنگرند از حسرت و پشيمانى) خواهند گفت پروردگارا (عذاب) ما را اندك مدتى به تأخير افكن تا دعوت تو را اجابت كنيم و پيرو رسولان (تو) شويم (و از هر كار بد بازگرديم. به آنها پاسخ آيد كه) آيا شما بارها پيش از اين سوگند ياد نمى‌كرديد كه ما را ابدا زوال و هلاكى نخواهد بود؟
حسین انصاریان:
و مردم را از روزی که عذاب به سویشان می‌آید، هشدار ده. پس کسانی که ستم ورزیده‌اند، می‌گویند پروردگارا! ما را تا (سرآمدی نزدیک؟ و) مدتی کوتاه مهلت ده تا دعوتت را اجابت کنیم، و از پیامبرانت پیروی نماییم. (ولی به آنان گویند) شما نبودید که پیش از این سوگند یاد می‌کردید که هرگز برای شما زوال و فنایی نیست؟!
محمدمهدی فولادوند:
و مردم را از روزى كه عذاب بر آنان مى‌آيد بترسان پس آنان كه ستم كرده‌اند مى‌گويند پروردگارا ما را تا چندى مهلت بخش تا دعوت تو را پاسخ گوييم و از فرستادگان (تو) پيروى كنيم (به آنان گفته مى‌شود) مگر شما پيش از اين سوگند نمى‌خورديد كه شما را فنايى نيست.



(وَ سَکَنتُمْ فِی مَسَاکِنِ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَنفُسَهُمْ وَ تَبَیَّنَ لَکُمْ کَیْفَ فَعَلْنَا بِهِمْ وَ ضَرَبْنَا لَکُمُ الْأَمْثَالَ)

۴۵
ناصر مکارم شیرازی:
(آرى شما بودید که) در منازل (و کاخ‌هاى) کسانى که به خویشتن ستم کردند، ساکن شدید; و براى شما آشکار شد چگونه با آنان رفتار کردیم; و براى شما، مثال‌ها (از سرگذشت پیشینیان) زدیم (باز هم بیدار نشدید)!
مهدی الهی قمشه‌ای:
و شما (ستمكاران بوديد كه) در منازل ستمگران پيش از خود مسكن گزيديد و مشاهده كرديد كه عاقبت ما چه بر سر آنها آورديم و بر شما سرگذشت آنها را مثل آورديم (تا مگر عبرت گيريد و از كار زشت و ستمگرى دست كشيد، ولى هرگز پند نگرفته و بيدار نشديد).
حسین انصاریان:
و در مساکن کسانی که به خود ستم کردند، ساکن شدید، در صورتی که برای شما روشن و آشکار است که ما با آنان (به سبب ستم هایشان) چه کردیم و برای شما مثال‌ها(یِ پندآموزی از جامعه‌هایی که به وسیله عذاب نابود شدند) ذکر کردیم.
محمدمهدی فولادوند:
و در سراهاى كسانى كه بر خود ستم روا داشتند سكونت گزيديد و براى شما آشكار گرديد كه با آنان چگونه معامله كرديم و مثل‌ها براى شما زديم.



(وَ قَدْ مَکَرُوا مَکْرَهُمْ وَ عِندَ اللَّهِ مَکْرُهُمْ وَ إِن کَانَ مَکْرُهُمْ لِتَزُولَ مِنْهُ الْجِبَالُ)

۴۶
ناصر مکارم شیرازی:
آنها نهایت مکر (و نیرنگ) خود را به کار زدند; و همه مکرها (و توطئه‌هایشان) نزد خدا (آشکار و بى اثر) است، هر چند مکرشان چنان باشد که کوه‌ها از جا برکنده شود.
مهدی الهی قمشه‌ای:
و آن ستمكاران بزرگترين مكر و مهمترين سياست خويش را به كار بردند ولى مكر آنها پيش (قدرت و تقدير) خدا (هيچ) است هر چند مكر (و سياست) آنها به پايه‌اى باشد كه كوه‌ها بدان از جاى كنده شوند.
حسین انصاریان:
و آنان (نهایت) نیرنگشان را (بر ضدِّ خدا و پیامبران) به کار گرفتند، و (کیفر عقوبت دنیایی و آخرتی) نیرنگشان نزد خداست و هر چند که از نیرنگشان کوه‌ها از جا کنده شود.
محمدمهدی فولادوند:
و به يقين آنان نيرنگ خود را به كار بردند و (جزاى) مكرشان با خداست هر چند از مكرشان كوه‌ها از جاى كنده مى‌شد.



(فَلَا تَحْسَبَنَّ اللَّهَ مُخْلِفَ وَعْدِهِ رُسُلَهُ ۗ إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ ذُو انتِقَامٍ)

۴۷
ناصر مکارم شیرازی:
پس هرگز گمان مبر که خدا از وعده‌اى که به پیامبرانش داده، تخلّف کند. چرا که خداوند توانا و مجازات کننده است.
مهدی الهی قمشه‌ای:
پس هرگز مپندار كه خدا وعده خود با رسولانش را خلاف كند كه البته خدا مقتدر و انتقام كشنده است.
حسین انصاریان:
پس مپندار که خدا در وعده‌اش با پیامبرانش وفا نمی‌کند؛ زیرا خدا توانای شکست‌ناپذیر و صاحب انتقام است.
محمدمهدی فولادوند:
پس مپندار كه خدا وعده خود را به پيامبرانش خلاف مى‌كند كه خدا شكست‌ناپذير انتقام‌گيرنده است.



(یَوْمَ تُبَدَّلُ الْأَرْضُ غَیْرَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاوَاتُ ۖ وَ بَرَزُوا لِلَّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ)

۴۸
ناصر مکارم شیرازی:
در آن روز که این زمین به زمین دیگر، و آسمان‌ها (به آسمان‌هاى دیگرى) مبدّل مى‌شود، و همه در پیشگاه خداوند یگانه حاکم بر همه چیز ظاهر مى‌گردند.
مهدی الهی قمشه‌ای:
روزى كه زمين (به امر خدا) به غير اين زمين مبدل شود و هم آسمان‌ها دگرگون شوند و تمام خلق در پيشگاه (حكم) خداى يكتاى قادر قاهر حاضر شوند.
حسین انصاریان:
(در) روزی که زمین به غیر این زمین، و آسمان‌ها (به غیر این آسمان‌ها) تبدیل شود، و (همه) در پیشگاه خدای یگانه قهّار حاضر شوند.
محمدمهدی فولادوند:
روزى كه زمين به غير اين زمين و آسمان‌ها (به غير اين آسمان‌ها) مبدل گردد و (مردم) در برابر خداى يگانه قهار ظاهر شوند.



(وَ تَرَی الْمُجْرِمِینَ یَوْمَئِذٍ مُّقَرَّنِینَ فِی الْأَصْفَادِ)

۴۹
ناصر مکارم شیرازی:
و در آن روز، مجرمان را با هم در غل و زنجیر مى‌بینى;
مهدی الهی قمشه‌ای:
و (در آن روز) بدكاران را زير زنجير (قهر خدا) مشاهده خواهى كرد.
حسین انصاریان:
و آن روز مجرمان را می‌بینی که در زنجیرها (به صورتی محکم و سخت) به هم بسته شده‌اند.
محمدمهدی فولادوند:
و گناهكاران را در آن روز مى‌بينى كه با هم در زنجيرها بسته شده‌اند.



(سَرَابِیلُهُم مِّن قَطِرَانٍ وَ تَغْشَیٰ وُجُوهَهُمُ النَّارُ)

۵۰
ناصر مکارم شیرازی:
لباس‌هایشان از قطران (مادّه چسبنده بد بوى قابل اشتعال) است; و صورت‌هایشان را آتش مى‌پوشاند;
مهدی الهی قمشه‌ای:
(و بينى كه) پيراهن‌هاى از مس گداخته آتشين بر تن دارند و در شعله آتش چهره آنها پنهان است.
حسین انصاریان:
پیراهن‌هایشان از قطران (ماده‌ای متعفّن، قابل اشتعال و بدبو) است، و آتش چهره هایشان را می‌پوشاند.
محمدمهدی فولادوند:
تن‌پوش‌هايشان از قطران است و چهره‌هايشان را آتش مى‌پوشاند.



(لِیَجْزِیَ اللَّهُ کُلَّ نَفْسٍ مَّا کَسَبَتْ ۚ إِنَّ اللَّهَ سَرِیعُ الْحِسَابِ)

۵۱
ناصر مکارم شیرازی:
تا خداوند هر کس را، (مطابق) آنچه انجام داده، جزا دهد. به یقین، خداوند سریع الحساب است.
مهدی الهی قمشه‌ای:
(اين گونه عذاب براى آن است) تا خدا هر شخص را به كيفر كردارش برساند، كه خدا در يك لحظه به حساب خلق خواهد رسيد.
حسین انصاریان:
تا (به این کیفیت) خدا هر کس را (به سبب) آنچه انجام داده کیفر دهد؛ یقیناً خدا حسابرسی سریع است.
محمدمهدی فولادوند:
تا خدا به هر كس هر چه به دست آورده است جزا دهد كه خدا زود شمار است.



(هَٰذَا بَلَاغٌ لِّلنَّاسِ وَ لِیُنذَرُوا بِهِ وَ لِیَعْلَمُوا أَنَّمَا هُوَ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ وَ لِیَذَّکَّرَ أُولُو الْأَلْبَابِ)

۵۲
ناصر مکارم شیرازی:
این (قرآن،) ابلاغى براى عموم مردم است; تا به وسیله آن انذار شوند، و بدانند او خداى یکتاست; و تا خردمندان پند گیرند.
مهدی الهی قمشه‌ای:
اين (قرآن عظيم) حجت بالغ براى جميع مردم است (تا خلايق از آن پند گرفته) و تا بدان وسيله خداشناس و خداترس شوند و تا عموم بشر خدا را به يگانگى بشناسند و صاحبان عقل، متذكر و هوشيار گردند.
حسین انصاریان:
این (قرآن یا آنچه در این سوره است) پیامی برای (همه) مردم است، برای آنکه به وسیله آن هشدار داده شوند، و (با تدبّر در آیاتش) بدانند که او معبودی یگانه و یکتاست، و تا خردمندان، متذکّر (حقایق و معارف الهیّه) شوند.
محمدمهدی فولادوند:
اين (قرآن) ابلاغى براى مردم است (تا به وسيله آن هدايت ‌شوند) و بدان بيم يابند و بدانند كه او معبودى يگانه است و تا صاحبان خرد پند گيرند.





جعبه ابزار