گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(قَالَتْ لَهُمْ رُسُلُهُمْ إِن نَّحْنُ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُکُمْ وَ لَٰکِنَّ اللَّهَ یَمُنُّ عَلَیٰ مَن یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ ۖ وَ مَا کَانَ لَنَا أَن نَّأْتِیَکُم بِسُلْطَانٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ ۚ وَ عَلَی اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ)
۱۱ناصر مکارم شیرازی:
پیامبرانشان به آنها گفتند «درست است که ما بشرى همانند شما هستیم، ولى خداوند بر هر کس از بندگانش بخواهد (و شایسته باشد)، نعمت مى‌بخشد (و مقام رسالت عطا مى‌کند); و براى ما ممکن نیست جز به فرمان خدا معجزه اى بیاوریم; و (از تهدیدهاى شما نمى هراسیم;) مؤمنان باید تنها بر خدا توکّل کنند!
مهدی الهی قمشه‌ای:
رسولان باز به كافران پاسخ دادند كه آرى ما هم مانند شما بشرى بيش نيستيم ليكن خدا بر هر كس از بندگان كه بخواهد (به نعمت بزرگ نبوت) منّت مى‌گذارد، و ما را نرسد كه براى شما آيت و معجزى الّا به اذن و دستور خدا بياوريم، و مؤمنان (در هر حال) بايد تنها به خدا توكل كنند.
حسین انصاریان:
پیامبرانشان به آنان گفتند یقینی است که ما بشری مانند شما هستیم، ولی خدا به هر کس از بندگانش که بخواهد (با عطا کردن مقام نبوّت) منّت می‌نهد و ما را نسزد که جز به اجازه خدا معجزه‌ای برای شما بیاوریم، و باید مؤمنان فقط بر خدا توکل کنند.
محمدمهدی فولادوند:
پيامبرانشان به آنان گفتند ما جز بشرى مثل شما نيستيم ولى خدا بر هر يک از بندگانش كه بخواهد منت مى‌نهد و ما را نرسد كه جز به اذن خدا براى شما حجتى بياوريم و مؤمنان بايد تنها بر خدا توكل كنند.
(وَ مَا لَنَا أَلَّا نَتَوَکَّلَ عَلَی اللَّهِ وَ قَدْ هَدَانَا سُبُلَنَا ۚ وَ لَنَصْبِرَنَّ عَلَیٰ مَا آذَیْتُمُونَا ۚ وَ عَلَی اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُتَوَکِّلُونَ)
۱۲ناصر مکارم شیرازی:
و چرا بر خدا توکّل نکنیم، با این که ما را به راه‌هاى (سعادت)مان رهبرى کرده است؟! و ما به یقین در برابر آزارهاى شما صبر خواهیم کرد (و دست از رسالت خویش بر نمى‌داریم). و توکّل کنندگان، باید فقط بر خدا توکّل کنند.»
مهدی الهی قمشه‌ای:
و چرا ما بر خدا توكل نكنيم در صورتى كه خدا ما را به راه راستمان هدايت فرموده؟ و البته (در راه اطاعت و رضاى خدا) بر آزار و ستم‌هاى شما صبر خواهيم كرد، و ارباب توكل بايد (در همه حال خوش و ناخوش) تنها بر خدا توكل كنند.
حسین انصاریان:
و ما را چه عذر و بهانه‌ای است که بر خدا توکل نکنیم، در حالی که ما را به راه‌هایِ (خوشبختی و سعادت) مان هدایت کرد، و قطعاً بر آزاری که (در راه دعوت به توحید) از ناحیه شما به ما می‌رسد، شکیبایی می‌ورزیم، پس باید توکل‌کنندگان فقط بر خدا توکل کنند.
محمدمهدی فولادوند:
و چرا بر خدا توكل نكنيم و حال آنكه ما را به راه‌هايمان رهبرى كرده است و البته ما بر آزارى كه به ما رسانديد شكيبايى خواهيم كرد و توكل‌كنندگان بايد تنها بر خدا توكل كنند .
(وَ قَالَ الَّذِینَ کَفَرُوا لِرُسُلِهِمْ لَنُخْرِجَنَّکُم مِّنْ أَرْضِنَا أَوْ لَتَعُودُنَّ فِی مِلَّتِنَا ۖ فَأَوْحَیٰ إِلَیْهِمْ رَبُّهُمْ لَنُهْلِکَنَّ الظَّالِمِینَ)
۱۳ناصر مکارم شیرازی:
(ولى) کافران به پیامبران خود گفتند «ما به یقین شما را از سرزمین خود بیرون خواهیم کرد، مگر این که به آیین ما بازگردید.» در این هنگام، پروردگارشان به آنها وحى فرستاد که «ما ستمکاران را هلاک مى‌کنیم.
مهدی الهی قمشه‌ای:
باز كافران به رسولان پاسخ دادند كه ما البته شما را از شهر و ديار خود بيرون مى‌كنيم مگر آنكه به آيين ما برگرديد، در اين حال (كه رسولان مأيوس از ايمان كافران شدند) خدا به آنها وحى فرمود كه (غم مخوريد) البته ما ستمكاران را هلاک خواهيم كرد.
حسین انصاریان:
ولی کفرپیشگان به پیامبرانشان گفتند مسلماً ما شما را از سرزمین خود بیرون خواهیم کرد، مگر اینکه هم کیش ما شوید. پس پروردگارشان به آنان وحی کرد ما قطعاً ستمکاران را نابود می‌کنیم.
محمدمهدی فولادوند:
و كسانى كه كافر شدند به پيامبرانشان گفتند شما را از سرزمين خودمان بيرون خواهيم كرد مگر اينكه به كيش ما بازگرديد پس پروردگارشان به آنان وحى كرد كه حتما ستمگران را هلاک خواهيم كرد.
(وَ لَنُسْکِنَنَّکُمُ الْأَرْضَ مِن بَعْدِهِمْ ۚ ذَٰلِکَ لِمَنْ خَافَ مَقَامِی وَ خَافَ وَعِیدِ)
۱۴ناصر مکارم شیرازی:
و شما را بعد از آنان در این سرزمین سکونت خواهیم داد، این (موهبت)، براى کسى است که از مقام (عدالت) من بترسد; و از تهدیدم بیمناک باشد.»
مهدی الهی قمشه‌ای:
و محققا ما شما رسولان (و پيروانتان) را در سرزمين كافران پس از هلاک آنها (با آسايش و ايمنى) ساكن مى‌گردانيم و اين (آسايش) نصيب كسى است كه از مقام من خائف است و از وعده قهر و عقاب من مى‌ترسد.
حسین انصاریان:
و یقیناً شما را پس از آنان در آن سرزمین ساکن خواهیم کرد. این (لطف و رحمت) ویژه کسی است که از مقام من بترسد، و از تهدید (به عذابم) بیم داشته باشد.
محمدمهدی فولادوند:
و قطعا شما را پس از ايشان در آن سرزمين سكونت خواهيم داد اين براى كسى است كه از ايستادن (در محشر به هنگام حساب) در پيشگاه من بترسد و از تهديدم بيم داشته باشد.
(وَ اسْتَفْتَحُوا وَ خَابَ کُلُّ جَبَّارٍ عَنِیدٍ)
۱۵ناصر مکارم شیرازی:
و آنها (از خدا) تقاضاى فتح و پیروزى (بر کفّار) کردند; و (سرانجام) هر گردنکش حق ستیزى نومید و نابود شد.
مهدی الهی قمشه‌ای:
و (از خدا) فتح و پيروزى خواستند (و البته فتح و فيروزى بر حسب وعده ما نصيب رسولان خداست) و نصيب هر ستمگر جبار هلاكت و حرمان است.
حسین انصاریان:
و پیامبران (از خدا) درخواست گشایش و پیروزی کردند، و هر سرکش منحرفی (از رسیدن به هدفش) نومید شد.
محمدمهدی فولادوند:
و (پيامبران از خدا) گشايش خواستند و (سرانجام) هر زورگوى لجوجى نوميد شد.
(مِّن وَرَائِهِ جَهَنَّمُ وَ یُسْقَیٰ مِن مَّاءٍ صَدِیدٍ)
۱۶ناصر مکارم شیرازی:
به دنبال او جهنم خواهد بود; و از آب بد بوى متعفّنى نوشانده مى‌شود.
مهدی الهی قمشه‌ای:
از پى گردنكش عنود آتش دوزخ خواهد بود و آبى كه به او آشامند (در دوزخ) آب پليد چركين است.
حسین انصاریان:
(سرانجام) پیش روی او دوزخ است، و او را از آبی چرکین و متعفّن می‌نوشانند!!
محمدمهدی فولادوند:
(آن كس كه) دوزخ پيش روى اوست و به او آبى چركين نوشانده مى‌شود.
(یَتَجَرَّعُهُ وَ لَا یَکَادُ یُسِیغُهُ وَ یَأْتِیهِ الْمَوْتُ مِن کُلِّ مَکَانٍ وَ مَا هُوَ بِمَیِّتٍ ۖ وَ مِن وَرَائِهِ عَذَابٌ غَلِیظٌ)
۱۷ناصر مکارم شیرازی:
آن را جرعه جرعه سر مى‌کشد; و هرگز حاضر نیست به میل خود آن را بیاشامد; و مرگ از هر جا به سراغ او مى‌آید; ولى با این همه نمى‌میرد; و در پى او، عذاب شدیدى است!
مهدی الهی قمشه‌ای:
كه آن آب پليد را جرعه جرعه مى‌آشامد و هيچ گواراى او نشود، و از هر جانب مرگ به وى روى آور شود ولى نميرد و فراروى او عذابى سخت خواهد بود.
حسین انصاریان:
آن را (به سختی و مشقت) جرعه جرعه می‌نوشد، (و به خواست خود حاضر به نوشیدن نیست، بلکه به زور و جبر در گلویش می‌ریزند،) و (او) نمی‌تواند آن را به (آسانی) فرو برد، و مرگ از هر طرف به او رو می‌کند، ولی مردنی نیست، و عذابی سخت و انبوه به دنبال اوست.
محمدمهدی فولادوند:
آن را جرعه جرعه مى‌نوشد و نمى‌تواند آن را فرو برد و مرگ از هر جانبى به سويش مى‌آيد ولى نمى‌ميرد و عذابى سنگين به دنبال دارد.
(مَّثَلُ الَّذِینَ کَفَرُوا بِرَبِّهِمْ ۖ أَعْمَالُهُمْ کَرَمَادٍ اشْتَدَّتْ بِهِ الرِّیحُ فِی یَوْمٍ عَاصِفٍ ۖ لَّا یَقْدِرُونَ مِمَّا کَسَبُوا عَلَیٰ شَیْءٍ ۚ ذَٰلِکَ هُوَ الضَّلَالُ الْبَعِیدُ)
۱۸ناصر مکارم شیرازی:
کسانى که به پروردگارشان کافر شدند، اعمالشان همچون خاکسترى است در برابر وزش تند باد در یک روز طوفانى; آنها توانایى ندارند کمترین چیزى از آنچه را انجام داده‌اند، به دست آورند; و این همان گمراهى دور و دراز است.
مهدی الهی قمشه‌ای:
مثل اعمال كسانى كه به خدا كافر شدند به خاكسترى مى‌ماند كه در روز تند باد شديد همه به باد فنا رود، كه از همه كوشش خود هيچ نتيجه نبرند. اين همان ضلالت (و حسرت) دور (از طريق نجات) است.
حسین انصاریان:
وصف حال کسانی که به پروردگارشان کافر شدند (این گونه است) اعمالشان مانند خاکستری است که در یک روز توفانی، تند بادی بر آن بوزد (و آن را به صورتی که هرگز نتوان جمع کرد، پراکنده کند) آنان نمی‌توانند از اعمال خیری که انجام داده‌اند، چیزی (برای ارائه به بازار قیامت جهت کسب ثواب و پاداش) به دست آورند؛ این است آن گمراهی دور.
محمدمهدی فولادوند:
مثل كسانى كه به پروردگار خود كافر شدند كردارهايشان به خاكسترى مى‌ماند كه بادى تند در روزى طوفانى بر آن بوزد از آنچه به دست آورده‌اند هيچ (بهره‌اى) نمى‌توانند برد اين است همان گمراهى دور و دراز.
