صفحه ۲۵۲ قرآن کریم سوره رعد

آیا کسى که مى‌داند آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده حق است، همانند کسى است که نابیناست؟! تنها خردمندان متذکّر مى‌شوند.

آيا مسلمانى كه به يقين مى‌داند كه اين قرآن به حق از جانب خدا بر تو نازل شده است با كافر نابيناى جاهل يكسان است؟ تنها عاقلان متذكر اين حقيقتند.

آیا کسی که می‌داند آنچه از سوی پروردگارت بر تو نازل شده حق است، مانند کسی است که (از نظر باطن) نابیناست؟! فقط خردمندان (بینادل) متذکّرِ (حق) می‌شوند.

پس آيا كسى كه مى‌داند آنچه از جانب پروردگارت به تو نازل شده حقيقت دارد مانند كسى است كه كوردل است تنها خردمندانند كه عبرت مى‌گيرند.

همان کسانى که به عهد الهى وفا مى‌کنند، و پیمان را نمى‌شکنند;

عاقلان آنهايند كه به عهد خدا وفا مى‌كنند و پيمان حق را نمى‌شكنند.

همان کسانی که به عهد خدا (که همانا قرآن است) وفا می‌کنند و پیمان را نمی‌شکنند.

همانان كه به پيمان خدا وفادارند و عهد (او) را نمى‌شكنند.

و کسانى که پیوندهایى را که خدا دستور به برقرارى آن داده، برقرار مى‌دارند; و از پروردگارشان مى‌ترسند; و از بدى حساب (روز قیامت) بیم دارند;

و هم به آنچه خدا امر به پيوند آن كرده (مانند صله رحم و محبت اهل ايمان و علم) مى‌پيوندند و از خداى خود مى‌ترسند و از سختى هنگام حساب مى‌انديشند.

و آنچه را خدا به پیوند آن فرمان داده پیوند، می‌دهند و از (عظمت و جلال) پروردگارشان همواره در هراسند و از حساب سخت و دشوار بیم دارند.

و آنان كه آنچه را خدا به پيوستنش فرمان داده مى‌پيوندند و از پروردگارشان مى‌ترسند و از سختى حساب بيم دارند.

و کسانى که براى جلب رضاى پروردگارشان شکیبایى مى‌کنند; و نماز را برپا مى‌دارند; و از آنچه به آنها روزى داده‌ایم، پنهان و آشکار، انفاق مى‌کنند; و با حسنات، سیّئات را برطرف مى‌سازد; سرانجام (نیک) سراى آخرت، از آن آنهاست.

و هم در طلب رضاى خدا راه صبر پيش مى‌گيرند و نماز به پا مى‌دارند و از آنچه نصيبشان كرديم پنهان و آشكار انفاق مى‌كنند و در عوض بديهاى مردم نيكى مى‌كنند، اينان هستند كه عاقبت منزلگاه نيكو يابند.

و برای به دست آوردن خشنودی پروردگارشان (در برابر گناهان و انجام وظایف و حوادث) شکیبایی ورزیدند، و نماز را بر پا داشتند، و بخشی از آنچه را روزی آنان کردیم در نهان و آشکار انفاق نمودند، و همواره با نیکیِ (عبادت) زشتی و پلیدی (گناه) را دفع می‌کنند (و با خوبی های خود نسبت به مردم، بدی‌های آنان را نسبت به خود برطرف می‌نمایند)، اینانند که فرجام نیک آن سرای، ویژه آنان است.

و كسانى كه براى طلب خشنودى پروردگارشان شكيبايى كردند و نماز برپا داشتند و از آنچه روزيشان داديم نهان و آشكارا انفاق كردند و بدى را با نيكى مى‌زدايند ايشان راست فرجام خوش سراى باقى.

(همان) باغ‌هاى جاویدان بهشتى که همراه پدران و همسران و فرزندان صالحشان، وارد آن مى‌شوند; و فرشتگان از هر درى بر آنان وارد مى‌گردند;

كه آن منزل بهشت‌هاى عدن است كه در آن بهشتها خود و همه پدران و زنان و فرزندان شايسته آنها داخل مى‌شوند در حالى كه فرشتگان بر (تهنيت) آنها از هر در وارد مى‌گردند.

بهشت‌های جاویدی که آنان و پدران و همسران و فرزندان شایسته و درست کارشان در آن وارد می‌شوند، و فرشتگان از هر دری بر آنان درآیند.

(همان) بهشتهاى عدن كه آنان با پدرانشان و همسرانشان و فرزندانشان كه درستكارند در آن داخل مى‌شوند و فرشتگان از هر درى بر آنان درمى‌آيند.

(و به آنان مى‌گویند) سلام بر شما بخاطر صبر و استقامتتان! چه نیکوست سرانجام سراى جاویدان!

(و مى‌گويند) سلام و تحيت بر شما باد كه صبر پيشه كرديد، و بس نيک است سرانجام اين سراى.

(و به آنان گویند) سلام بر شما به پاس استقامت و صبرتان (در برابر عبادت، معصیت و مصیبت) پس نیکوست فرجام این سرای.

(و به آنان مى‌گويند) درود بر شما به (پاداش) آنچه صبر كرديد راستى چه نيكوست فرجام آن سراى.

آنها که عهد الهى را پس از محکم کردن مى‌شکنند، و پیوندهایى را که خدا دستور به برقرارى آن داده قطع مى‌کنند، و در روى زمین فساد مى‌نمایند، براى آنهاست لعنت (و دورى از رحمت الهى); و مجازات سراى آخرت!

و آنان كه پس از پيمان بستن (با خدا و رسول) عهد خدا را مى‌شكنند و هم از آنچه خدا امر به پيوند آن كرده پاک مى‌گسلند و در روى زمين فساد و فتنه بر مى‌انگيزند اينان را لعن (خدا) و منزلگاه عذاب سخت دوزخ نصيب است.

و کسانی که عهد خدا را پس از استوار کردنش می‌شکنند، و پیوندهایی را که خدا به برقراری آن فرمان داده می‌گسلند، و در زمین فساد می‌کنند، لعنت و فرجام بد و دشوار آن سرای برای آنان است.

و كسانى كه پيمان خدا را پس از بستن آن مى‌شكنند و آنچه را خدا به پيوستن آن فرمان داده مى‌گسلند و در زمين فساد مى‌كنند بر ايشان لعنت است و بد فرجامى آن سراى ايشان راست.

خدا روزى را براى هر کس بخواهد گسترده مى‌سازد، یا تنگ مى گیرد ولى آنها (کافران) به زندگى دنیا، شاد (و خوشحال) شدند; در حالى که زندگى دنیا در برابر آخرت، جز متاع ناچیزى نیست.

خدا هر كه را خواهد فراخ روزى و هر كه را خواهد تنگ روزى مى‌گرداند، و (اين مردم كافر) به زندگانى و متاع دنيا دلشادند در صورتى كه دنيا در قبال آخرت متاعى (موقت و ناقابل) بيش نيست.

خدا روزی را برای هر کس که بخواهد، وسعت می‌دهد و برای هر کس که بخواهد، تنگ می‌گیرد. و (آنان که از حیات جاوید و پرنعمت آخرت بی‌خبرند) به زندگی زودگذر دنیا شادمان شدند، در حالی که زندگی دنیا در برابر آخرت جز متاعی اندک و ناچیز نیست.

خدا روزى را براى هر كه بخواهد گشاده يا تنگ مى‌گرداند و(لى آنان) به زندگى دنيا شاد شده‌اند و زندگى دنيا در (برابر) آخرت جز بهره‌اى (ناچيز) نيست.

کسانى که کافر شدند مى‌گویند «چرا نشانه (و معجزه)اى از پروردگارش بر او نازل نشده است؟!» بگو «خداوند هر کس را بخواهد گمراه، و هر کس را که بازگردد، به سوى خودش هدایت مى ‌کند.»

و كافران (مكه) مى‌گويند چرا آيت و حجت قاطعى از خدا بر (اثبات نبوت) او نازل نشد؟ تو به آنها بگو كه (حجت قاطعى مانند قرآن و معجزات ديگر آمد اكنون) خدا هر كه را خواهد گمراه و هر كه را كه به درگاه او تضرع و انابه كند هدايت مى‌كند.

کافران می‌گویند چرا معجزه ای (غیر قرآن) از سوی پروردگارش بر او نازل نشده؟ بگو مسلماً خدا هر کس را بخواهد (پس از اتمام حجت) گمراه می کند و هر کس را که به سوی او بازگردد، هدایت می‌نماید.

و كسانى كه كافر شده‌اند مى‌ گويند چرا از جانب پروردگارش معجزه ‌اى بر او نازل نشده است بگو در حقيقت ‌خداست كه هر كس را بخواهد بى‌ راه مى‌گذارد و هر كس را كه (به سوى او) بازگردد به سوى خود راه مى‌نمايد.

همان کسانى که ایمان آورده‌اند، و دل‌هایشان به یاد خدا مطمئن (و آرام) است; آگاه باشید، تنها با یاد خدا دلها آرام مى‌گیرد.

آنها كه به خدا ايمان آورده و دلهاشان به ياد خدا آرام مى‌گيرد، آگاه شويد كه تنها ياد خدا آرام‌بخش دلهاست.

(بازگشتگان به سوی خدا) کسانی (هستند) که ایمان آوردند و دل‌هایشان به یاد خدا آرام می‌گیرد، آگاه باشید! دل‌ها فقط به یاد خدا آرام می‌گیرد.

همان كسانى كه ايمان آورده‌اند و دل‌هايشان به ياد خدا آرام مى‌گيرد آگاه باش كه با ياد خدا دل‌ها آرامش مى‌يابد.