صفحه ۲۴۷ قرآن کریم سوره یوسف

امّا هنگامى که بشارت‌دهنده آمد، آن (پیراهن) را بر صورت او افکند; ناگهان بینا شد; گفت «آیا به شما نگفتم من از خدا چیزهایى مى‌دانم که شما نمى دانید؟!»

پس از آنكه بشير آمد (و بشارت يوسف آورد) پيراهن او را به رخسارش افكند و ديده انتظارش (به وصل) روشن شد، گفت به شما نگفتم كه از (لطف) خدا به چيزى آگاهم كه شما آگه نيستيد؟!

پس هنگامی که مژده رسان آمد، پیراهن را بر صورت او افکند و او دوباره بینا شد، گفت آیا به شما نگفتم که من از خدا حقایقی می‌دانم که شما نمی‌دانید؟

پس چون مژده‌ رسان آمد آن (پيراهن) را بر چهره او انداخت پس بينا گرديد گفت آيا به شما نگفتم كه بی‌شک من از (عنايت) خدا چيزهايى مى‌ دانم كه شما نمی‌دانید.

گفتند «پدر! از خدا آمرزش گناهان ما را بخواه، که ما خطاکار بودیم.»

در آن حال برادران يوسف عرضه داشتند اى پدر بر تقصيراتمان از خدا آمرزش طلب كه ما خطاى بزرگ مرتكب شده‌ايم.

گفتند ای پدر! آمرزش گناهانمان را بخواه، بی تردید ما خطاکار بوده‌ایم.

گفتند اى پدر براى گناهان ما آمرزش خواه كه ما خطاكار بوديم.

گفت «به زودى براى شما از پروردگارم آمرزش مى‌طلبم، که او آمرزنده و مهربان است.»

پدر گفت به زودى از درگاه خدا براى شما آمرزش مى‌طلبم كه او بسيار آمرزنده و مهربان است.

گفت برای شما از پروردگارم درخواست آمرزش خواهم کرد؛ زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است.

گفت به زودى از پروردگارم براى شما آمرزش مى‌خواهم كه او همانا آمرزنده مهربان است.

و هنگامى که بر یوسف وارد شدند، او پدر و مادر خود را (در آغوش گرفت و) نزدیک خود جاى داد و گفت «همگى وارد مصر شوید، که ان شاءاللّه در امنیت خواهید بود.»

پس چون بر يوسف وارد شدند، يوسف پدر و مادر خود را در آغوش آورد و (از آنجا كه به استقبالشان آمده بود) گفت به شهر مصر در آييد كه ان شاء اللَّه ايمن خواهيد بود.

پس زمانی که بر یوسف وارد شدند، پدر و مادرش را کنار خود جای داد و گفت همگی با خواست خدا (آسوده خاطر و) در کمال امنیت وارد مصر شوید.

پس چون بر يوسف وارد شدند پدر و مادر خود را در كنار خويش گرفت و گفت ان شاء الله با (امن و) امان داخل مصر شويد.

و پدر و مادر خود را بر تخت نشاند; و همگى براى او (در پیشگاه خداوند) به سجده افتادند; و گفت «پدر! این تعبیر همان خوابى است که پیش از این دیدم; پروردگارم آن را تحقق بخشد; و او به من نیکى کرد آنگاه که مرا از زندان بیرون آورد، و شما را نیز از آن بیابان (به این جا) آورد بعد از آن که شیطان، میان من و برادرانم فتنه کرد. پروردگارم نسبت به آنچه مى‌خواهد (و شایسته مى بیند،) صاحب لطف است; چرا که او دانا و حکیم است.

و پدر و مادر را بر تخت بنشاند و آنها همگى پيش او (به شكرانه ديدار او، خدا را) سجده كردند، و يوسف در آن حال گفت اى پدر، اين بود تعبير خوابى كه از اين پيش ديدم، كه خداى من آن خواب را واقع و محقق گردانيد و درباره من احسان فراوان فرمود كه مرا از تاريكى زندان نجات داد و شما را از بيابان دور به اينجا آورد پس از آنكه شيطان ميان من و برادرانم فساد كرد، كه خداى من لطف و كرمش به آنچه مشيّتش تعلق گيرد شامل شود و هم او دانا و محكم كار است.

و پدر و مادرش را بر تخت بالا برد و همه برای او به سجده افتادند و گفت ای پدر! این تعبیر خواب پیشین من است که پروردگارم آن را تحقق داد، و یقیناً به من احسان کرد که از زندان رهاییم بخشید، و شما را پس از آنکه شیطان میان من و برادرانم فتنه انداخت، از آن بیابان نزد من آورد، پروردگارم برای هر چه بخواهد با لطف برخورد می‌کند؛ زیرا او دانا و حکیم است.

و پدر و مادرش را به تخت برنشانيد و (همه آنان) پيش او به سجده درافتادند و (يوسف) گفت اى پدر اين است تعبير خواب پيشين من به يقين پروردگارم آن را راست گردانيد و به من احسان كرد آنگاه كه مرا از زندان خارج ساخت و شما را از بيابان (كنعان به مصر) باز آورد پس از آنكه شيطان ميان من و برادرانم را به هم زد بى گمان پروردگار من نسبت به آنچه بخواهد صاحب لطف است زيرا كه او داناى حكيم است.

پروردگارا! بهره اى (عظیم) از حکومت به من بخشیدى، و مرا از علم تعبیر خواب آگاه ساختى. اى آفریننده آسمان‌ها و زمین! تو ولىّ و سرپرست من در دنیا و آخرت هستى، مرا مسلمان بمیران; و به صالحان ملحق فرما.»

بار الها، تو مرا از سلطنت (و عزت) بهره‌دارى و از علم رؤيا و تعبير خوابها بياموختى، اى آفريننده زمين و آسمان، تويى ولى نعمت و محبوب من در دنيا و آخرت، مرا به تسليم و رضاى خود بميران و به صالحانم بپيوند.

پروردگارا! تو بخشی از فرمانروایی را به من عطا کردی و برخی از تعبیر خواب ها را به من آموختی. ای پدید آورنده آسمان‌ها و زمین! تو در دنیا و آخرت سرپرست و یار منی در حالی که تسلیم (فرمان‌های تو) باشم جانم را بگیر، و به شایستگان مُلحقم کن.

پروردگارا تو به من دولت دادى و از تعبير خواب‌ها به من آموختى اى پديدآورنده آسمان‌ها و زمين تنها تو در دنيا و آخرت مولاى منى مرا مسلمان بميران و مرا به شايستگان ملحق فرما.

(اى پیامبر!) این از اخبار غیبى است که به تو وحى مى‌فرستیم; تو (هرگز) نزد آنها نبودى هنگامى که به اتفاق تصمیم مى‌گرفتند و توطئه مى‌کردند.

(اى رسول ما) اين حكايت از اخبار غيب بود كه بر تو به وحى مى‌رسانيم و (گر نه) تو آنجا كه برادران يوسف بر مكر و حيله تصميم گرفتند حاضر نبودى.

این از سرگذشت‌های پرفایده غیب است که به تو وحی می‌کنیم، و تو هنگامی که آنان در کارشان تصمیم گرفتند و (برای انجامش) نیرنگ می‌کردند، نزدشان نبودی.

اين (ماجرا) از خبرهاى غيب است كه به تو وحى مى‌كنيم و تو هنگامى كه آنان همداستان شدند و نيرنگ می‌کردند نزدشان نبودى.

ولى اکثر مردم، هر چند اصرار داشته باشى، ایمان نمى‌آورند.

و تو هر چند جهد و ترغيب در ايمان مردم كنى باز اكثر آنان ايمان نخواهند آورد (دل پاكت را زياد رنجه مدار).

بیشتر مردم هر چند رغبت شدید (به ایمان آوردنشان) داشته باشی، ایمان نمی‌آورند.

و بيشتر مردم هر چند آرزومند باشى ايمان‌ آورنده نيستند.