• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۲۳۳ قرآن کریم سوره هود

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ترجمه:
گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.




(یَقْدُمُ قَوْمَهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فَأَوْرَدَهُمُ النَّارَ ۖ وَ بِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ)

۹۸
ناصر مکارم شیرازی:
روز قیامت، او در پیشاپیش قومش خواهد بود; و (به جاى چشمه‌هاى زلال بهشت) آنها را وارد آتش مى‌کند; و چه بد آبشخورى است (آتش)، که بر آن وارد مى‌شوند!
مهدی الهی قمشه‌ای:
فرعون پيروان خود را در قيامت پيشوايى كند و آنها را (با خود) به آتش دوزخ در افكند، كه بسيار بد ورودگاه و منزلگاهى است.
حسین انصاریان:
(فرعون) روز قیامت پیشاپیش قومش می‌رود، پس آنان را به آتش درمی‌آورد، و بد نصیب و سهمی است (آتشی) که در آن وارد می‌شود.
محمدمهدی فولادوند:
روز قيامت پيشاپيش قومش مى‌رود و آنان را به آتش درمى ‌آورد و (دوزخ) چه ورودگاه بدى براى واردان است.



(وَ أُتْبِعُوا فِی هَٰذِهِ لَعْنَةً وَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ ۚ بِئْسَ الرِّفْدُ الْمَرْفُودُ)

۹۹
ناصر مکارم شیرازی:
آنان در این جهانو روز قیامت، لعنتى به دنبال دارند; و چه بد عطایى است (لعن و دورى از رحمت خدا)، که نصیب آنان مى‌شود!
مهدی الهی قمشه‌ای:
و فرعونيان را در اين جهان بد لعنتى در پى است و آن بد عطا و بخششى است.
حسین انصاریان:
و در این دنیا و روز قیامت به لعنتی بدرقه شدند (و آن لعنت) بد عطیه ای است که به آنان می‌دهند.
محمدمهدی فولادوند:
و در اين دنيا و روز قيامت به لعنت بدرقه شدند و چه بد عطايى نصيب آنان مى‌شود.



(ذَٰلِکَ مِنْ أَنبَاءِ الْقُرَیٰ نَقُصُّهُ عَلَیْکَ ۖ مِنْهَا قَائِمٌ وَ حَصِیدٌ)

۱۰۰
ناصر مکارم شیرازی:
این از اخبار شهرها و آبادیهاست که مابراى تو شرح مى‌دهیم; که بعضى (هنوز) برپا هستند، و بعضى درو شده‌اند (و از میان رفته‌اند).
مهدی الهی قمشه‌ای:
(اى رسول ما) اين بعضى از اخبار ديار ستمكاران است كه بر تو حكايت مى‌كنيم كه برخى از آن ديار هنوز معمور است و برخى ديگر شهرها داس مرگ اهلش را درو كرد.
حسین انصاریان:
این از گزارش های شهرها (و اهل آنها) است که آن را بر تو حکایت می‌کنیم، برخی از آن (شهر)ها هنوز برجایند، و برخی درو شده بر باد رفته‌اند!
محمدمهدی فولادوند:
اين از خبرهاى آن شهرهاست كه آن را بر تو حكايت مى‌كنيم بعضى از آنها (هنوز) بر سر پا هستند و (بعضى) بر باد رفته‌اند.



(وَ مَا ظَلَمْنَاهُمْ وَ لَٰکِن ظَلَمُوا أَنفُسَهُمْ ۖ فَمَا أَغْنَتْ عَنْهُمْ آلِهَتُهُمُ الَّتِی یَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ مِن شَیْءٍ لَّمَّا جَاءَ أَمْرُ رَبِّکَ ۖ وَ مَا زَادُوهُمْ غَیْرَ تَتْبِیبٍ)

۱۰۱
ناصر مکارم شیرازی:
ما به آنها ستم نکردیم; بلکه آنها خودشان بر خویشتن ستم روا داشتند; و هنگامى که فرمان (مجازات) پروردگارت فرا رسید، معبودهایى را که غیر از خدا مى‌خواندند، آنها را نجات نبخشیدند; و جز بر هلاکت آنان نیفزودند.
مهدی الهی قمشه‌ای:
و آنها كه به هلاكت رسيدند نه ما بر آنها بلكه خود بر خويشتن ستم كردند و هنگامى كه امر (قهر) خداى تو بر هلاكشان در رسيد همه خدايان باطلى كه غير خدا مى‌پرستيدند هيچ دفع هلاكت از آنان ننمودند و جز بر خسران و تباهى آنها نيفزودند.
حسین انصاریان:
و ما بر آنان ستم نکردیم، ولی آنان بر خویشتن ستم ورزیدند، پس هنگامی که عذاب پروردگارت فرا رسید، معبودانی که به جای خدا می‌پرستیدند، چیزی (از عذاب را) از آنان دفع نکردند، و به آنان جز خسارت و هلاکت نیفزودند.
محمدمهدی فولادوند:
و ما به آنان ستم نكرديم ولى آنان به خودشان ستم كردند پس چون فرمان پروردگارت آمد خدايانى كه به جاى خدا(ى حقيقى) مى‌خواندند هيچ به كارشان نيامد و جز بر هلاكت آنان نيفزود.



(وَ کَذَٰلِکَ أَخْذُ رَبِّکَ إِذَا أَخَذَ الْقُرَیٰ وَ هِیَ ظَالِمَةٌ ۚ إِنَّ أَخْذَهُ أَلِیمٌ شَدِیدٌ)

۱۰۲
ناصر مکارم شیرازی:
و اینچنین است مجازات پروردگار تو، هنگامى که (مردم) شهرها و آبادیها را مجازات مى‌کند، در حالى که آنها ستمکارند! به یقین مجازات او، دردناک و شدید است!
مهدی الهی قمشه‌ای:
و اين گونه است مؤاخذه پروردگارت هرگاه بخواهد ديار ستمكاران را ويران كند، كه انتقام و مؤاخذه خدا بسيار دردناک و شديد است.
حسین انصاریان:
و چنین است مؤاخذه کردن پروردگارت، هنگامی که (مردم) آبادی‌ها را در آن حال که ستمکارند مؤاخذه می‌کند. بی‌تردید مؤاخذه او دردناک و سخت است.
محمدمهدی فولادوند:
و اين گونه بود (به قهر) گرفتن پروردگارت وقتى شهرها را در حالى كه ستمگر بودند (به قهر) مى‌گرفت آرى (به قهر) گرفتن او دردناک و سخت است.



(إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَةً لِّمَنْ خَافَ عَذَابَ الْآخِرَةِ ۚ ذَٰلِکَ یَوْمٌ مَّجْمُوعٌ لَّهُ النَّاسُ وَ ذَٰلِکَ یَوْمٌ مَّشْهُودٌ)

۱۰۳
ناصر مکارم شیرازی:
در این (سرگذشت پیشینیان)، نشانه‌اى است براى کسى که از عذاب آخرت مى‌ترسد; همان روزى که مردم در آن جمع آورى مى‌شوند، و روزى که همه آن را مشاهده مى‌کنند.
مهدی الهی قمشه‌ای:
همانا در اين هلاک بدكاران آيت و عبرتى است بر آن كس كه از عذاب روز محشر بترسد كه روز محشر روزى است كه همه خلق را در آن جمع آورند و آن روز، روز حضور همگان است.
حسین انصاریان:
یقیناً در آن مؤاخذه‌ها برای کسی که از عذاب آخرت می‌ترسد، عبرت است، (و) آن روزی است که مردم را برای آن گرد می‌آورند، و آن روزی است که (همه صحنه‌های آن) مورد مشاهده است.
محمدمهدی فولادوند:
قطعا در اين (يادآوری‌ها) براى كسى كه از عذاب آخرت مى‌ترسد عبرتى است آن (روز) روزى است كه مردم را براى آن گرد مى‌آورند و آن (روز) روزى است كه (جملگى در آن) حاضر مى‌شوند.



(وَ مَا نُؤَخِّرُهُ إِلَّا لِأَجَلٍ مَّعْدُودٍ)

۱۰۴
ناصر مکارم شیرازی:
و ما آن (مجازات) را، جز تا زمان محدودى، تأخیر نمى‌اندازیم!
مهدی الهی قمشه‌ای:
و ما آن روز را به تأخير نيفكنيم جز تا وقتى كه (در علم ما) معين است.
حسین انصاریان:
و ما آن روز را جز برای مدتی اندک به تأخیر نمی‌اندازیم.
محمدمهدی فولادوند:
و ما آن را جز تا زمان معينى به تاخير نمى‌افكنيم.



(یَوْمَ یَأْتِ لَا تَکَلَّمُ نَفْسٌ إِلَّا بِإِذْنِهِ ۚ فَمِنْهُمْ شَقِیٌّ وَ سَعِیدٌ)

۱۰۵
ناصر مکارم شیرازی:
آن روز که (قیامت و زمان مجازات) فرارسد، هیچ کس جز به اجازه او سخن نمى‌گوید; گروهى از آنها بدبختند و گروهى سعادتمند.
مهدی الهی قمشه‌ای:
در آن روز كه فرا رسد هيچ كس جز به فرمان خدا سخن نگويد، پس برخى شقى و بد روزگارند و بعضى سعيد و خوشوقت.
حسین انصاریان:
روزی که چون فرا رسد، هیچ کس جز به اجازه او سخن نمی‌گوید؛ پس برخی تیره بخت و برخی نیک بخت‌اند.
محمدمهدی فولادوند:
روزى (است) كه چون فرا رسد هيچ كس جز به اذن وى سخن نگويد آنگاه بعضى از آنان تيره‌ بختند و (برخى) نيكبخت.



(فَأَمَّا الَّذِینَ شَقُوا فَفِی النَّارِ لَهُمْ فِیهَا زَفِیرٌ وَ شَهِیقٌ)

۱۰۶
ناصر مکارم شیرازی:
امّا کسانى که بدبخت شدند، در آتشند; و براى آنان در آن جا، ناله هاى دردناک و نعره‌هاى طولانى است;
مهدی الهی قمشه‌ای:
اما اهل شقاوت همه در آتش دوزخند در حالى كه سخت آه و ناله حسرت و عربده مى‌كشند.
حسین انصاریان:
اما تیره بختان (که خود سبب تیره‌بختی خود بوده‌اند) در آتش‌اند، برای آنان در آنجا ناله‌های حسرت بار و عربده و فریاد است.
محمدمهدی فولادوند:
و اما كسانى كه تيره‌بخت‌ شده‌اند در آتش فرياد و ناله‌اى دارند.



(خَالِدِینَ فِیهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ إِلَّا مَا شَاءَ رَبُّکَ ۚ إِنَّ رَبَّکَ فَعَّالٌ لِّمَا یُرِیدُ)

۱۰۷
ناصر مکارم شیرازی:
تا آسمان‌ها و زمین برپاست، جاودانه در آن خواهند ماند; مگر آنچه پروردگارت بخواهد. به یقین پرورگارت آنچه را بخواهد انجام مى‌دهد.
مهدی الهی قمشه‌ای:
آنها در آتش دوزخ تا آسمان و زمين باقى است مخلّدند مگر آنچه مشيّت پروردگار تو باشد، كه البته خدا هر چه خواهد مى‌كند.
حسین انصاریان:
در آن تا آسمان‌ها و زمین پابرجاست جاودانه اند، مگر آنچه را که مشیّت پروردگارت اقتضا کرده است؛ بی تردید پروردگارت هر چه را اراده می‌کند، انجام می‌دهد.
محمدمهدی فولادوند:
تا آسمان‌ها و زمين برجاست در آن ماندگار خواهند بود مگر آنچه پروردگارت بخواهد زيرا پروردگار تو همان كند كه خواهد.



(وَ أَمَّا الَّذِینَ سُعِدُوا فَفِی الْجَنَّةِ خَالِدِینَ فِیهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ إِلَّا مَا شَاءَ رَبُّکَ ۖ عَطَاءً غَیْرَ مَجْذُوذٍ)

۱۰۸
ناصر مکارم شیرازی:
امّا کسانى که سعادتمند شدند، تا آسمان‌ها و زمین برپاست، جاودانه در بهشت خواهند ماند; مگر آنچه پروردگارت بخواهد. (این) بخششى است قطع نشدنى.
مهدی الهی قمشه‌ای:
و اما اهل سعادت هم تمام در بهشت ابد تا آسمان و زمين باقى است مخلّدند مگر آنچه مشيّت پروردگار تو باشد، كه عطايى ابدى و نامقطوع است.
حسین انصاریان:
اما نیک بختان (که به توفیق و رحمت خدا سعادت یافته‌اند) تا آسمان‌ها و زمین پابرجاست، در بهشت جاودانه اند مگر آنچه را مشیّت پروردگارت اقتضا کرده، (بهشت) عطایی قطع ناشدنی و بی‌پایان است.
محمدمهدی فولادوند:
و اما كسانى كه نيكبخت‌ شده‌اند تا آسمان‌ها و زمين برجاست در بهشت جاودانند مگر آنچه پروردگارت بخواهد (كه اين) بخششى است كه بريدنى نيست.





جعبه ابزار