صفحه ۲۲۷ قرآن کریم سوره هود

فرمود «اى نوح! او از خاندان تو نیست; او عمل غیرصالحى است (فرد ناشایسته‌اى است); پس، آنچه را از آن آگاه نیستى، از من مخواه; من به تو اندرز مى‌دهم که از جاهلان نباشى.»

خدا خطاب كرد كه اى نوح، فرزند تو هرگز با تو اهليت ندارد، زيرا او را عمل بسيار ناشايسته است، پس تو از من تقاضاى امرى كه هيچ از حال آن آگه نيستى مكن، من تو را پند مى‌دهم كه از مردم جاهل مباش.

خدا فرمود ای نوح! به یقین او از خاندان تو نیست، او (دارای) کرداری ناشایسته است، پس چیزی را که به آن علم نداری از من مخواه، همانا من تو را اندرز می‌دهم که مبادا از ناآگاهان باشی.

فرمود اى نوح او در حقيقت از كسان تو نيست او (داراى) كردارى ناشايسته است پس چيزى را كه بدان علم ندارى از من مخواه من به تو اندرز مى‌ دهم كه مبادا از نادانان باشى.

عرض کرد «پروردگارا! من به تو پناه مى‌برم که از تو چیزى بخواهم که از آن آگاهى ندارم. و اگر مرا نیامرزى، و بر من رحم نکنى، از زیانکاران خواهم بود.»

نوح عرض كرد بار الها، من پناه مى‌برم به تو كه ديگر چيزى كه نمى‌دانم از تو تقاضا كنم، و اگر گناه مرا نبخشى و بر من ترحم نفرمايى من از زيانكاران عالم خواهم بود.

نوح گفت پروردگارا! من از اینکه چیزی را که به آن علم ندارم از تو بخواهم به تو پناه می‌برم و اگر مرا نیامرزی و بر من رحم نکنی از زیانکاران خواهم بود.

گفت پروردگارا من به تو پناه مى‌برم كه از تو چيزى بخواهم كه بدان علم ندارم و اگر مرا نيامرزى و به من رحم نكنى از زيانكاران باشم.

(به نوح) گفته شد «اى نوح! با سلامت و برکاتى از ناحیه ما بر تو و بر تمام امّت‌هایى که با تواند، فرود آى! و امّتهایى نیز هستند که ما آنها را از نعمت‌ها بهره‌مند خواهیم ساخت، سپس (به سبب کفران نعمت) عذاب دردناکى از سوى ما به آنها مى‌رسد.»

و خطاب شد كه اى نوح، از كشتى فرود آى كه سلام ما و بركات و رحمت ما بر تو و بر آن امم و قبايلى كه هميشه (در خداپرستى) با تواند اختصاص يافته، و امت‌هايى ديگر هستند كه (خودسر و ستمگر شوند و) ما به آنها بهره‌اى (از دنيا) دهيم سپس عذابى سخت (در قيامت) از ما به آنان خواهد رسيد.

گفته شد ای نوح! با سلام و برکاتی از سوی ما بر تو و امت‌هایی که با تواند (از کشتی) فرود آی و امت‌هایی (از نسل همراهانت به وجود می‌آیند) که به زودی آنان را (از نعمت‌های خود) برخوردار می‌کنیم، سپس آنان را از سوی ما (به سبب کفران نعمت) عذابی دردناک خواهد رسید.

گفته شد اى نوح با درودى از ما و بركتهايى بر تو و بر گروههايى كه با تواند فرود آى و گروههايى هستند كه به زودى برخوردارشان مى ‌كنيم سپس از جانب ما عذابى دردناک به آنان مى ‌رسد.

(اى پیامبر!) اینها از اخبار غیبى است که به تو وحى مى‌کنیم; نه تو، و نه قومت، اینها را پیش از این نمى‌دانستید. بنابراین، صبر و استقامت کن، که عاقبت از آن پرهیزگاران است.

اين (حكايت نوح) از اخبار غيب است كه به تو وحى مى‌كنيم و پيش از آنكه ما به تو وحى كنيم تو و قومت هيچ از آن آگاه نبوديد، پس تو در طاعت حق راه صبر پيش گير كه عاقبت نيكو اهل تقوا راست.

اینها از خبرهای غیبی است که آن را به تو وحی می‌کنیم، نه تو آنها را پیش از این می‌دانستی و نه قوم تو؛ پس (در ابلاغ پیام ما با بهره گرفتن از این خبرها) شکیبایی ورز؛ یقیناً فرجام (نیک) برای پرهیزکاران است.

اين از خبرهاى غيب است كه آن را به تو وحى مى‌كنيم پيش از اين نه تو آن را مى‌دانستى و نه قوم تو پس شكيبا باش كه فرجام (نيک) از آن تقواپيشگان است.

و به سوى (قومِ) عاد، برادرشان «هود» را فرستادیم; (به آنها) گفت «اى قوم من! خدا را پرستش کنید، که معبودى جز او براى شما نیست; شما فقط افترا مى‌بندید (و بتها را همتاى او مى‌خوانید).

و ما براى (هدايت) قوم عاد برادرشان (يعنى مردى از طايفه آنها) هود را فرستاديم، گفت كه اى مردم، خداى يكتا را پرستش كنيد كه جز او شما را خدايى نيست و شما (در گفتارى كه از بتان و خدايان باطل به ميان آورده‌ايد بدانيد كه) افترا زننده‌اى بيش نيستيد.

و به سوی قوم عاد، برادرشان هود را (فرستادیم) گفت ای قوم من! خدا را بپرستید که شما را جز او هیچ معبودی نیست، شما (که شریکانی برای خدا قرار داده اید) جز مردمی دروغ پرداز نیستید.

و به سوى (قوم) عاد برادرشان هود را (فرستاديم هود) گفت اى قوم من خدا را بپرستيد جز او هيچ معبودى براى شما نيست‌ شما فقط دروغ پردازيد.

اى قوم من! من از شما براى این (رسالت)، پاداشى نمى‌طلبم; پاداشِ من، تنها برکسى است که مرا آفریده است; آیا نمى‌اندیشید؟!

اى قوم، من از شما مزد رسالت نمى‌خواهم، اجر من جز بر خدا كه مرا آفريده، نيست، آيا فكر و عقل را كار نمى‌بنديد؟

ای قوم من! از شما (در برابر ابلاغ رسالتم) هیچ پاداشی نمی خواهم، پاداشم فقط بر عهده کسی است که مرا آفریده؛ آیا نمی اندیشید؟

اى قوم من براى اين (رسالت) پاداشى از شما درخواست نمى ‌كنم پاداش من جز بر عهده كسى كه مرا آفريده است نيست پس آيا نمى‌ انديشيد.

و اى قوم من! از پروردگارتان طلب آمرزش کنید، سپس به سوى او باز گردید، تا باران را پى در پى بر شما بفرستد; و نیرویى بر نیرویتان بیفزاید. و گنهکارانه، روى (از حق) برنتابید.»

و اى قوم، از خداى خود آمرزش طلبيد و به درگاه او توبه كنيد تا از آسمان بر شما رحمت فراوان نازل گرداند و بر قوت و توانايى شما بيفزايد، و زنهار به نابكارى و عصيان روى مگردانيد.

ای قوم من! از پروردگارتان آمرزش بخواهید، آن گاه به سوی او بازگردید، (تا) برای شما باران فراوان و پی در پی فرستد و نیرویی بر نیرویتان بیفزاید، و مجرمانه روی (از حق) برمگردانید.

و اى قوم من از پروردگارتان آمرزش بخواهيد سپس به درگاه او توبه كنيد (تا) از آسمان بر شما بارش فراوان فرستد و نيرويى بر نيروى شما بيفزايد و تبهكارانه روى بر مگردانيد.

گفتند «اى هود! تو دلیل روشنى براى ما نیاورده‌اى; و ما خدایان خود را بخاطر گفتار تو، رها نخواهیم کرد! و ما هرگز به تو ایمان نمى‌آوریم.»

قوم هود وى را پاسخ دادند كه اى هود، تو براى ما دليلى (روشن بر دعوى رسالت خود) نياوردى و ما هرگز از خدايان خود به مجرد حرف تو دست نمى‌كشيم و ما هرگز به تو ايمان نخواهيم آورد.

گفتند ای هود! دلیل روشنی (که پسند خاطر ما باشد) برای ما نیاوردی، و ما به گفته تو رهاکننده معبودهای خود نیستیم، و ما به تو ایمان نمی‌آوریم.

گفتند اى هود براى ما دليل روشنى نياوردى و ما براى سخن تو دست از خدايان خود برنمى داريم و تو را باور نداريم.