صفحه ۲۲۲ قرآن کریم سوره هود

هیچ جنبنده‌اى در زمین نیست مگر این که روزى او بر خداست. او قرارگاه و محلّ نقل و انتقالشان را مى‌داند; همه اینها در کتاب مبین (لوح محفوظ) ثبت است.

و هيچ جنبنده در زمين نيست جز آنكه روزيش بر خداست و خدا قرارگاه (منزل دائمى) و آرامشگاه (جاى موقت) او را مى‌داند، و همه احوال خلق در دفتر علم ازلى خدا ثبت است.

و هیچ جنبده‌ای در زمین نیست مگر اینکه روزیِ او برخداست، و (او) قرارگاه واقعی و جایگاه موقت آنان را می‌داند؛ همه در کتابی روشن ثبت است.

و هيچ جنبنده‌اى در زمين نيست مگر (اينكه) روزيش بر عهده خداست و (او) قرارگاه و محل مردنش را مى‌داند همه (اينها) در كتابى روشن (ثبت) است.

او کسى است که آسمان‌ها و زمین را در شش روز (شش دوران) آفرید; وعرش (قدرت) او، بر آب قرار داشت; (و جهان در آغاز توده مذابى بود، او آن را آفرید) تا شما را بیازماید که کدام یک عملتان بهتر است. و اگر (به آنها) بگویى «شما بعد از مرگ، برانگیخته مى‌شوید.»، به یقین کافران مى‌گویند «این سحرى آشکار است!»

و اوست خدايى كه آسمان‌ها و زمين را در فاصله شش روز آفريد و عرش با عظمت او (شايد يك معنى عرش كه روح و حقيقت انسان است اينجا مراد باشد) بر آب قرار داشت (شايد مراد از آب علم باشد) تا شما را بيازمايد كه عمل كدام يک از شما نيكوتر است. و محققا اگر به اين مردم بگويى كه پس از مرگ زنده خواهيد شد، همانا كافران خواهند گفت كه اين سخن را هرگز حقيقتى جز سحر آشكار نيست.

و او کسی است که آسمان‌ها و زمین را در شش روز آفرید، در حالی که تخت فرمانروایی‌اش بر آب (که زیربنای حیات است) قرار داشت، تا شما را بیازماید که کدام یک نیکوکارترید؟ و اگر بگویی (ای مردم!) شما یقیناً پس از مرگ برانگیخته می‌شوید، بی تردید کافران می‌گویند این سخنان جز جادویی آشکار نیست.

و اوست كسى كه آسمان‌ها و زمين را در شش هنگام آفريد و عرش او بر آب بود تا شما را بيازمايد كه كدام‌ يک نيكوكارتريد و اگر بگويى شما پس از مرگ برانگيخته خواهيد شد قطعا كسانى كه كافر شده‌اند خواهند گفت اين (ادعا) جز سحرى آشكار نيست.

و اگر مجازات را تا زمان محدودى از آنها به تأخیر اندازیم، (از روى استهزا) مى‌گویند «چه چیز مانع آن شده است؟!» آگاه باشید، آن روز که (عذاب) به سراغشان آید، از آنها بازگردانده نخواهد شد; و آنچه را مسخره مى‌کردند، دامانشان را مى‌گیرد.

و اگر ما عذاب را از آن منكران معاد تا وقت معين (هنگام مرگ) به تعويق اندازيم آنها گويند چه موجب تأخير عذاب شده؟ آگه باشند كه چون هنگام عذاب برسد هرگز از آنان بازگردانده نشود و آنچه بدان تمسخر مى‌كردند سخت آنان را فرا گيرد.

و اگر عذاب را از آنان تا مدتی اندک به تأخیر اندازیم، مسلماً (از روی استهزا) خواهند گفت چه عاملی آن را (از آمدن) باز می‌دارد؟! آگاه باشید! روزی که عذاب به آنان رسد، از آنان بازگشتنی و بازداشتنی نیست و عذابی را که همواره مسخره می‌کردند، آنان را فراخواهد گرفت.

و اگر عذاب را تا چندگاهى از آنان به تاخير افكنيم حتما خواهند گفت چه چيز آن را باز مى‌دارد آگاه باش روزى كه (عذاب) به آنان برسد از ايشان بازگشتنى نيست و آنچه را كه مسخره می‌کردند آنان را فرو خواهد گرفت.

و اگر از جانب خویش، رحمتى به انسان بچشانیم، سپس آن را از او بگیریم، بسیار نومید و ناسپاس خواهد بود.

و اگر ما بشر را به نعمت و رحمتى برخوردار كنيم، سپس (چون كفران كرد) آن نعمت را از او بازگيريم او سخت به خوى نوميدى و كفران درافتد.

و اگر از سوی خود رحمتی (چون سلامتی، ثروت، اولاد و امنیت) به انسان بچشانیم، سپس آن را (به علتی حکیمانه) از او سلب کنیم (نسبت به آینده زندگی) بسیار نومید شونده و (نسبت به نعمت هایی که دارا بود) بسیار کفران کننده است.

و اگر از جانب خود رحمتى به انسان بچشانيم سپس آن را از وى سلب كنيم قطعا نوميد و ناسپاس خواهد بود.

و اگر بعد از ناراحتى و زیانى که به او رسیده، نعمتهایى به او بچشانیم، به یقین مى‌گوید «بدى ها از من برطرف شده، (و دیگر باز نخواهد گشت).» و غرق شادى و غفلت و فخرفروشى مى‌شود;

و اگر آدمى را به نعمتى پس از محنتى كه به او رسيده باشد رسانيم (مغرور و غافل شود و) گويد كه ديگر روزگار زحمت و رنج من سرآمده، سرگرم شادمانى و مفاخرت گردد.

و اگر پس از گزند و آسیبی که به او رسیده خوشی و رفاهی به او بچشانیم، قطعاً خواهد گفت همه (گزندها و) آسیب ها از فضای زندگی‌ام رفت (و دیگر آسیبی نمی‌بینم و) مسلماً در آن حال (که غافل از حوادث آینده است) بسیار شادمان و خودستا خواهد بود.

و اگر پس از محنتى كه به او رسيده نعمتى به او بچشانيم حتما خواهد گفت گرفتاری‌ها از من دور شد بى‌ گمان او شادمان و فخرفروش است.

مگر آنها که (در سایه ایمان راستین،) صبر و استقامت ورزیدند و کارهاى شایسته انجام دادند; که براى آنها، آمرزش و اجر بزرگى است.

مگر آنان كه داراى ملكه صبر و عمل صالحند كه بر آنها آمرزش حق و اجرى بزرگ است.

مگر کسانی که (در خوشی ها و آسیب ها) شکیبایی ورزیدند و کارهای شایسته انجام دادند، اینانند که برای آنان آمرزش و پاداشی بزرگ است.

مگر كسانى كه شكيبايى ورزيده و كارهاى شايسته كرده‌اند (كه) براى آنان آمرزش و پاداشى بزرگ خواهد بود.

شاید (ابلاغ) بعض آیاتى را که به تو وحى مى‌شود، (به خاطر عدم پذیرش آنها) ترک کنى (و به تأخیر اندازى); و سینه‌ات از این جهت تنگ (و ناراحت) شود که مى‌گویند «چرا گنجى بر او نازل نشده و یا چرا فرشته‌اى همراه او نیامده است؟!» (نگران مباش! چرا که) تو فقط بیم دهنده‌اى; و خداوند، نگاهبان و ناظر بر همه چیز است (; و به حساب آنان مى‌رسد).

(اى رسول ما) مبادا بعض آياتى را كه به تو وحى شده (درباره كافران به ملاحظاتى) تبليغ نكنى و از قول مخالفانت كه مى‌گويند (اگر اين مرد پيغمبر است) چرا گنج و مالى ندارد و يا فرشته آسمان همراه او نيست دلتنگ شوى، كه وظيفه تو تنها نصيحت و اندرز خلق است، و حاكم و نگهبان هر چيز خداست.

ممکن است به سبب آنکه (دشمنان) می‌گویند چرا گنجی بر او نازل نشده، یا فرشته‌ای همراهش نیامده؟ برخی از آنچه را به تو وحی می‌شود ترک کنی و سینه‌ات (از ابلاغ و اظهار آن) تنگ شود (به سبب موضع‌گیری‌های دشمنان از ابلاغ پیام حق خودداری مکن) تو فقط بیم دهنده‌ای و خدا بر هر چیز نگهبان است.

و مبادا تو برخى از آنچه را كه به سويت وحى مى‌شود ترک گويى و سينه‌ات بدان تنگ گردد كه مى‌گويند چرا گنجى بر او فرو فرستاده نشده يا فرشته‌اى با او نيامده است تو فقط هشداردهنده‌اى و خدا بر هر چيزى نگهبان است.