صفحه ۲۱ قرآن کریم سوره بقره

(اهل کتاب) گفتند «یهودى یا مسیحى شوید، تا هدایت یابید.» بگو «(این آیین‌هاى تحریف شده و شرک آلود، هرگز نمى‌تواند موجب هدایت گردد،) بلکه از آیین ابراهیم، که ایمانى خالص داشت و از مشرکان نبود، پیروى کنید.»

يهود و نصارى گفتند كه به آيين ما درآييد تا راه راست يافته و طريق حق پوييد. (اى پيغمبر در جواب آنها) بگو بلكه ما آيين ابراهيم را پيروى مى‌كنيم كه به راه راست توحيد بود و از مشركان نبود.

و [ اهل کتاب به مسلمانانِ ثابت‌قدم ] گفتند یهودی یا نصرانی شوید تا هدایت یابید. [ ای پیامبر! تو به هر دو طایفه ] بگو [ خواستۀ باطلِ شما را هرگز نمی‌پذیریم، ] بلکه از آیین ابراهیمِ یکتاپرست که از مشرکان نبود پیروی می‌کنیم، [ و پایبند به آن دین خالصِ توحیدی هستیم. ]

و [ اهل كتاب ] گفتند يهودى يا مسيحى باشيد تا هدايت‌ يابيد بگو نه بلكه [ بر ] آيين ابراهيم حق‌گرا [ هستم ] و وى از مشركان نبود.

بگویید «ما به خدا ایمان آورده ایم; و به آنچه بر ما نازل شده; و آنچه بر ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و اسباط [پیامبران از فرزندان یعقوب] نازل گردیده، (و همچنین) آنچه به موسى و عیسى و سایر پیامبران از طرف پروردگارشان داده شده است، و فرقى میان آنها نمى گذاریم، و ما در برابر (فرمان) خدا تسلیم هستیم»

بگوييد كه ما (مسلمين) ايمان به خدا آورده‌ايم و به آن كتابى كه بر پيغمبر ما فرستادند و به آنچه بر ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و فرزندان او نازل شده و به آنچه به موسى و عيسى داده شده و هم به آنچه به پيغمبران از جانب خدا داده شده، به همه عقيده‌منديم و ميان هيچ يك از آنان فرق نگذاريم و تسليم فرمان او هستيم.

[ شما ای اهل ایمان! با صدای رسا ] بگویید ما به خداوند و آنچه به‌سویمان نازل شده، و به آنچه به سوی ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و نوادگانِ [ آراسته به مقام نبوتِ ] آنان فرستاده شده، و به آنچه به موسی و عیسی، و آنچه به پیامبران از ناحیۀ پروردگارشان عطا شده ایمان آوردیم، بین هیچ‌یک از آنان [ در این‌که پیامبر خدایند ] تفاوتی قائل نیستیم، و ما در برابر خداوند تسلیم هستیم.

بگوييد ما به خدا و به آنچه بر ما نازل شده و به آنچه بر ابراهيم و اسماعیل و اسحاق و يعقوب و اسباط نازل آمده و به آنچه به موسى و عيسى داده شده و به آنچه به همه پيامبران از سوى پروردگارشان داده شده ايمان آورده‌ ايم ميان هيچ يك از ايشان فرق نمى‌ گذاريم و در برابر او تسليم هستيم.

اگر آنها به مانند آنچه شما به آن ایمان آورده اید ایمان بیاورند، هدایت یافته اند; و اگر سرپیچى کنند، از حق جدا شده اند و خداوند، شَرّ آنها را از تو دفع مى‌کند; و اوست شنواى دانا.

پس اگر به آنچه شما ايمان آورديد يهود و نصارى نيز ايمان آوردند، راه حق يافته‌اند و اگر (از حق) روى بگردانند شک نيست كه آنها در ستيز با حق خواهند بود و خداوند تو را از شر و آسيب آنها نگه مى‌دارد و خدا شنوا و داناست.

پس اگر [ اهل کتاب ] به مانند آنچه شما ایمان آورده‌اید [ مثل ایمان به خدا، پیامبران و کتاب‌های الهی ] ایمان بیاورند قطعاً هدایت یافته‌اند، و اگر [ از حقایق الهی ] روی برتابند جز این نیست که در ستیز و دشمنی [ با حق ] هستند، پس به‌ زودی خداوند شرّ آنان را [ با کشته‌شدن یا آوارگی از خانه و شهر ] از تو دفع خواهد کرد، و خداوند شنوا [ی دعا ] و دانا [ی به همۀ امور ] است.

پس اگر آنان [ هم ] به آنچه شما بدان ايمان آورده‌ ايد ايمان آوردند قطعا هدايت ‌شده‌ اند ولى اگر روى برتافتند جز اين نيست كه سر ستيز [ و جدايى ] دارند و به زودى خداوند [ شر ] آنان را از تو كفايت‌ خواهد كرد كه او شنواى داناست.

رنگ خدایى (بپذیرید رنگ ایمان و توحید و اسلام.) و چه رنگى از رنگ خدایى بهتر است؟! و (بگویید) ما تنها او را عبادت مى کنیم.

رنگ خداست (كه به ما رنگ ايمان و سيرت توحيد بخشيده) و چه رنگى بهتر از رنگ (ايمان به) خدا؟ و ما او را پرستش مى‌كنيم.

[ به اهل کتاب بگو به ] رنگ خدا [ که همان دین واقعی است پایبند باشید، ] و چه کسی رنگش نیکوتر از رنگ خداست؟ ما فقط پرستش‌کنندگانِ او هستیم.

اين است نگارگرى الهى و كيست‌ خوش‌نگارتر از خدا و ما او را پرستندگانيم.

بگو «آیا درباره خداوند با ما مجادله مى کنید؟! در حالى که او، پروردگار ما و شماست; و اعمال ما از آن ما، و اعمال شما از آن شماست; وما تنها بندگان مخلص او هستیم.»

(اى پيغمبر به اهل كتاب) بگو در مورد خدا شما را با ما چه جاى بحث و جدال است؟ در صورتى كه او پروردگار ما و شماست و ما مسئول كار خود و شما مسئول كردار خويش هستيد، و ماييم كه او را از روى خلوص پرستش مى‌كنيم.

[ به اهل کتاب ] بگو آیا با ما دربارۀ خداوند گفت‌وگو [ی نادرست و بی‌دلیل ] می‌کنید؟ درحالی‌که او پروردگار ما و شماست، اعمال ما [ در پیشگاه او ] ویژۀ ماست، و اعمال شما مخصوص به خود شماست، و ما [ در ایمان و عمل ] برای او اخلاص می‌ورزیم.

بگو آيا درباره خدا با ما بحث و گفتگو مى‌كنيد با آنكه او پروردگار ما و پروردگار شماست و كردارهاى ما از آن ما و كردارهاى شما از آن شماست و ما براى او اخلاص مى‌ورزيم.

یا مى گویید «ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و اسباط، یهودى یا نصرانى بودند»؟! بگو «شما بهتر مى دانید یا خدا؟! (چرا حقیقت را کتمان مى کنید؟!)» و چه کسى ستمکارتر است از آن کس که گواهى و شهادت الهى را که نزد اوست، کتمان مى کند؟! و خدا از اعمال شما غافل نیست.

يا آنكه گوييد كه ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و فرزندان او بر آيين يهوديت يا نصرانيّت بودند؟ (خدا مرا فرمايد كه در پاسخ) بگو شما بهتر مى‌دانيد يا خدا؟ و كيست ستمكارتر از آن كه شهادت خدا را (درباره اين انبيا) كتمان كند؟ و خدا از آنچه مى‌كنيد غافل نيست.

یا می‌گویند ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و نوادگانِ [ آراسته به مقام نبوتِ ] آنان، یهودی یا نصرانی بودند. بگو آیا شما داناترید یا خداوند؟ و ستمکارتر از کسی که گواهی بر حقیقتی را که از سوی خدا نزد اوست پنهان کند کیست؟ و خداوند از آنچه انجام می‌دهید بی‌خبر نیست.

يا مى‌گوييد ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و اسباط [ دوازده‌ گانه ] يهودى يا نصرانى بوده‌اند بگو آيا شما بهتر میدانید يا خدا و كيست ‌ستمكارتر از آن كس كه شهادتى از خدا را در نزد خويش پوشيده دارد و خدا از آنچه مى‌كنيد غافل نيست.

(به هر حال) آنها امّتى بودند که درگذشتند. اعمال آنان مربوط به خودشان بود; و اعمال شما نیز، مربوط به خودتان است; و شما مسئول اعمال آنها نخواهید بود.

آن گروه پيشين همه درگذشتند، هر چه كردند براى خود كردند و شما نيز هر چه كنيد به سود خويش كنيد و شما مسئول كار آنان نخواهيد بود.

آنان گروهی بودند که درگذشتند، آنچه [ از عمل ] به‌دست‌آوردند ویژۀ خود آنان است، و آنچه شما به دست آوردید اختصاص به خودتان دارد، و شما در برابر آنچه آنان انجام می‌دادند مورد بازخواست نخواهید بود.

آن جماعت را روزگار سپرى شد براى ايشان است آنچه به دست آورده‌ اند و براى شماست آنچه به دست آورده‌ايد و از آنچه آنان می‌کرده‌ اند شما بازخواست نخواهيد شد.