صفحه ۲۱۹ قرآن کریم سوره یونس

فرمود «دعاى شما پذیرفته شد. استقامت به خرج دهید! و از راه (و رسم) کسانى که نمى‌دانند، تبعیّت نکنید.»

خدا فرمود دعاى شما مستجاب شد، پس هر دو استوار و پا برجا باشيد و از راه مردم جاهل پيروى مكنيد.

(خدا) فرمود دعای شما دو نفر پذیرفته شد؛ بنابراین (در ابلاغ پیام خدا) پابرجا و استوار باشید و از روش کسانی که جاهل و نادانند، پیروی نکنید.

فرمود دعاى هر دوى شما پذيرفته شد پس ايستادگى كنيد و راه كسانى را كه نمى‌دانند پيروى مكنيد.

(سرانجام) بنى اسرائیل را از دریا (رود عظیم نیل) عبور دادیم; و فرعون و لشکریانش از سرِ ظلم و تجاوز، به دنبال آنها رفتند; تا زمانى که غرقاب دامن او را گرفت، گفت «ایمان آوردم که هیچ معبودى، جز کسى که بنى اسرائیل به او ایمان آورده‌اند، وجود ندارد; و من از مسلمین هستم.»

و ما بنى اسرائيل را از دريا گذرانيديم پس آن گه فرعون و سپاهش به ظلم و ستمگرى آنها را تعقيب كردند تا چون هنگام غرق فرعون فرا رسيد گفت اينک من ايمان آوردم كه حقّا جز آن كسى كه بنى اسرائيل به او ايمان دارند خدايى در عالم نيست و من هم از مسلمانان و اهل تسليم فرمان او هستم.

و بنی اسرائیل را از دریا گذراندیم، پس فرعون و لشکریانش آنان را از روی ستم و تجاوز دنبال کردند تا هنگامی که بلای غرق شدن، او را فرو گرفت، گفت ایمان آوردم که هیچ معبودی جز همان که بنی اسرائیل به او ایمان آوردند، نیست و من از تسلیم‌شدگان (در برابر فرمان‌های حق) هستم.

و فرزندان اسرائيل را از دريا گذرانديم پس فرعون و سپاهيانش از روى ستم و تجاوز آنان را دنبال كردند تا وقتى كه در شرف غرق شدن قرار گرفت گفت ايمان آوردم كه هيچ معبودى جز آنكه فرزندان اسرائيل به او گرويده‌اند نيست و من از تسليم‌شدگانم.

(امّا به او خطاب شد) الآن؟! در حالى که قبلاً نافرمانى کردى، و از مفسدان بودى!

اكنون بايد ايمان بياورى؟ در صورتى كه از اين پيش عمرى به (كفر و) نافرمانى زيستى و از مردم ظالم بدكار بودى.

(به او گفته شد) اکنون (که به نابودی خود یقین داری و زمان بازگشت به خدا سپری شده ایمان می‌آوری؟!) در حالی که پیش از این عصیان می‌ورزیدی و از تبهکاران بودی؟

اكنون در حالى كه پيش از اين نافرمانى می‌کردى و از تباهكاران بودى.

ولى امروز، بدنت را (از آب) نجات مى‌دهیم، تا عبرتى براى آیندگان باشى. و بسیارى از مردم، از نشانه‌هاى (عبرت‌انگیز) ما غافلند.

پس ما امروز (تو را غرق درياى هلاک كرده و) بدنت را براى عبرت آيندگان به ساحل نجات مى‌رسانيم با آنكه بسيارى از مردم از آيات قدرت ما غافل هستند.

پس امروز تو را با بدن بی‌جانت نجات می‌دهم (و بر بلندایی از ساحل دریا می‌گذارم) تا برای آیندگانت نشانه‌ای (از قدرت ما و زبونی و خواری گردنکشان) باشی؛ و یقیناً بسیاری از مردم از نشانه‌های ما بی‌خبرند.

پس امروز تو را با زره (زرين) خودت به بلندى (ساحل) مى‌افكنيم تا براى كسانى كه از پى تو مى‌آيند عبرتى باشد و بى‌ گمان بسيارى از مردم از نشانه‌هاى ما غافلند.

(سپس) بنى اسرائیل را در جایگاه خوبى منزل دادیم; و از روزی‌هاى پاکیزه به آنها عطا کردیم; (امّا آنها به نزاع برخاستند.) و اختلاف نکردند، مگر بعد از آن که علم و آگاهى به سراغشان آمد. پروردگار تو روز قیامت، در آنچه اختلاف مى‌کردند، میان آنها داورى مى‌کند.

و محققا ما بنى اسرائيل را (پس از هلاک دشمنان) به مقام صدق (و منزل آسايش) مسكن داديم و از نعمت‌هاى پاكيزه (در ملک شام و مصر) روزى آنها كرديم، و هميشه بنى اسرائيل (در ايمان به رسول خاتم) اتفاق داشتند تا زمانى كه آن رسول با قرآن آسمانى براى هدايت آنها آمد آن گاه آغاز اختلاف كردند (و رسالت پيغمبر بزرگ را از عناد و لجاج منكر شدند. اى رسول ما) خداى تو روز قيامت ميان آن‌ها در آنچه اختلاف مى‌كردند حكم خواهد كرد.

به راستی ما بنی اسرائیل را در جایگاهی (خوش آب و هوا و منطقه‌ای سرشار از نعمت‌ها) جای دادیم و به آنان از انواع روزی‌های پاکیزه، روزی بخشیدیم (ولی آنان در نبوّت موسی و در دین خدا روی به اختلاف آوردند)؛ و اختلاف نکردند مگر پس از آنکه دانش (به حقایق و معارف) برای آنان آمد؛ یقیناً پروردگارت روز قیامت میان آنان درباره آنچه در آن اختلاف می‌کردند، داوری خواهد کرد.

به راستى ما فرزندان اسرائيل را در جايگاه(هاى) نيكو منزل داديم و از چيزهاى پاكيزه به آنان روزى بخشيديم پس به اختلاف نپرداختند مگر پس از آنكه علم براى آنان حاصل شد همانا پروردگار تو در روز قيامت درباره آنچه بر سر آن اختلاف می‌کردند ميانشان داورى خواهد كرد.

و اگر در آنچه بر تو نازل کرده‌ایم تردیدى دارى، از کسانى که پیش از تو کتاب آسمانى را مى‌خواندند بپرس; به یقین، حق از طرف پروردگارت به تو رسیده است; بنابراین، هرگز از تردیدکنندگان مباش! (مسلّماً او تردیدى نداشت و این درسى براى مردم بود!)

پس اگر شک و ريبى از آنچه به تو فرستاديم در دل دارى از خود علماى اهل كتاب كه كتاب آسمانى پيش از تو را مى‌خوانند بپرس. همانا (كتاب آسمانى) حق از جانب خدايت بر تو آمد و ابدا نبايد شک و ريبى در دل راه دهى.

و (به فرض محال) اگر از آنچه بر تو نازل کردیم در شک و تردیدی، از آنان که پیش از تو کتاب (آسمانی) می‌خواندند بپرس (کتابی که نزول قرآن را از سوی خدا خبر داده) تا روشن شود که حق از سوی پروردگارت به سوی تو آمده؛ بنابراین از تردیدکنندگان مباش.

و اگر از آنچه به سوى تو نازل كرده‌ايم در ترديدى از كسانى كه پيش از تو كتاب (آسمانى) مى‌خواندند بپرس قطعا حق از جانب پروردگارت به سوى تو آمده است پس زنهار از ترديدكنندگان مباش.

و هرگز از کسانى مباش که آیات خدا را تکذیب کردند، که از زیانکاران خواهى بود.

و نبايد هرگز از آنان كه تكذيب آيات خدا كردند باشى كه از زيانكاران عالم خواهى شد.

و هرگز از کسانی مباش که آیات ما را تکذیب کردند که از زیانکاران خواهی شد.

و از كسانى كه آيات ما را دروغ پنداشتند مباش كه از زيانكاران خواهى بود.

(و بدان) کسانى که فرمان پروردگار تو بر آنان تحقّق یافته، (و به جرم اعمالشان، توفیق هدایت را از آنها گرفته هرگز) ایمان نمى‌آورند،

البته آنان كه حكم عذاب خدا بر آنها حتم است ايمان نمى‌آورند.

مسلماً کسانی که عذاب پروردگارت بر آنان محقق و ثابت شده، ایمان نمی‌آورند.

در حقيقت كسانى كه سخن پروردگارت بر آنان تحقق يافته ايمان نمى‌آورند.

هر چند تمام آیات (و نشانه‌هاى الهى) به آنان برسد، تا زمانى که عذاب دردناک را ببینند! (زیرا تاریکى گناه، قلب‌هایشان را فراگرفته است.)

اگر چه هر گونه معجزه و آيتى از جانب خدا بر آنان بيايد، تا وقتى كه عذاب دردناک را به چشم مشاهده كنند.

گرچه همه نشانه‌ها و معجزه‌ها برای آنان بیاید تا آن زمان که عذاب دردناک را ببینند (که آن هنگام ایمان آوردنشان هیچ سودی نخواهد داشت.)

هر چند هر گونه آيتى برايشان بيايد تا وقتى كه عذاب دردناک را ببينند.