صفحه ۲۱۸ قرآن کریم سوره یونس

فرعون گفت «(بروید و) هر ساحر ماهرى را نزد من آورید.»

و فرعون (به اتباعش) گفت هر كجا ساحرى ماهر و داناست همه را نزد من حاضر كنيد.

و فرعون گفت (برای در هم کوبیدن این دو نفر) هر جادوگر دانا و زبردستی را نزد من آورید.

و فرعون گفت هر جادوگر دانايى را پيش من آوريد.

هنگامى که ساحران (براى مبارزه) آمدند، موسى به آنها گفت «آنچه (از وسایل سحر) را مى‌خواهید بیفکنید، بیفکنید!»

آن گاه كه ساحران همه حاضر شدند موسى به ساحران گفت كه شما اول بساط سحر خود را بيندازيد.

چون جادوگران آمدند، موسی به آنان گفت آنچه را بر افکندن آن مصمم هستید، بیفکنید.

و چون جادوگران آمدند موسى به آنان گفت آنچه را مى‌اندازيد بيندازيد.

هنگامى که افکندند، موسى گفت «آنچه شما انجام دادید، سحر است; که خداوند بزودى آن را باطل مى‌کند; چرا که خداوند (هرگز) عمل مفسدان را اصلاح نمى‌کند.

آن گاه كه ساحران بساط جادو انداختند، موسى گفت خدا البته سحر شما را باطل خواهد كرد، كه خدا هرگز عمل مفسدان را اصلاح نكند.

پس هنگامی که افکندند، موسی گفت آنچه را در این صحنه آوردید، جادوست؛ مسلماً خدا آن را به زودی باطل می‌کند، قطعاً خدا، کار مفسدان را (که برای تقویت طاغیان انجام می‌دهند) به سامان نمی‌آورد.

پس چون افكندند موسى گفت آنچه را شما به ميان آورديد سحر است به زودى خدا آن را باطل خواهد كرد آرى خدا كار مفسدان را تاييد نمى‌كند.

و او حق را به وعده‌هاى خویش، تحقّق مى‌بخشد; هر چند مجرمان ناخشنود باشند!»

و خدا به (آيات و) كلمات خود حق را تا ابد پايدار گرداند هر چند بدكاران عالم راضى نباشند.

و خدا حق را با دلایل و معجزاتش ثابت و پابرجا می‌کند، گرچه گنهکاران خوش نداشته باشند.

و خدا با كلمات خود حق را ثابت مى‌گرداند هر چند بزهكاران را خوش نيايد.

(در آغاز،) هیچ کس به موسى ایمان نیاورد، مگر گروهى از فرزندان قوم او; (آن هم) با ترس از فرعون و اطرافیانش، مبادا آنها را شکنجه کنند; زیرا فرعون، برترى‌جویى در زمین داشت; و از اسرافکاران بود.

پس كسى به موسى ايمان نياورد جز قبيله او آن هم با حال خوف و تقيه از فرعون و مهتران اتباعش كه مبادا فرعون در صدد فتنه و قتلشان برآيد كه فرعون در سرزمين مصر بسيار علوّ و سركشى داشت و سخت متعدّى و ستمكار بود.

پس (در ابتدای کار) کسی به موسی ایمان نیاورد، مگر فرزندانی (انگشت شمار) از قومش آن هم با ترسی (شدید) از فرعون و اشراف و سران قوم خودشان که مبادا فرعونیان آنان را شکنجه و عذاب دهند؛ و مسلماً فرعون در سرزمین مصر برتری خواه، و (در گناه، معصیت و ستم) از اسراف کاران بود.

سرانجام كسى به موسى ايمان نياورد مگر فرزندانى از قوم وى در حالى كه بيم داشتند از آنكه مبادا فرعون و سران آنها ايشان را آزار رسانند و در حقيقت فرعون در آن سرزمين برترى‌جوى و از اسرافكاران بود.

موسى گفت «اى قوم من! اگر شما به خدا ایمان آورده‌اید، و تسلیم فرمان او هستید، تنها بر او توکل کنید.»

و موسى گفت كه اى قوم من، شما اگر به حقيقت ايمان به خدا آورده و اگر به راستى تسليم فرمان او هستيد بر او توكل كنيد.

و موسی گفت ای قوم من! اگر به خدا ایمان آورده‌اید، پس بر او توکل کنید اگر از تسلیم‌شدگان (در برابر فرمان‌های حق) هستید.

و موسى گفت اى قوم من اگر به خدا ايمان آورده‌ايد و اگر اهل تسليميد بر او توكل كنيد.

آنها گفتند «تنها بر خدا توکّل داریم; پروردگارا! ما را مورد شکنجه گروه ستمکاران قرار مده.

پيروان موسى نيز همه گفتند ما بر خدا توكل كرديم، بار الها ما را دستخوش فتنه اشرار و قوم ستمكار مگردان.

پس گفتند ما فقط بر خدا توکل کردیم. پروردگارا! ما را دستخوش شکنجه و عذاب ستمکاران قرار مده.

پس گفتند بر خدا توكل كرديم پروردگارا ما را براى قوم ستمگر (وسيله) آزمايش قرار مده.

و ما را با رحمتت از (شرّ) گروه کافران رهایى بخش.»

و ما را به رحمت و لطف خود از شر كافران نجات ده.

و ما را به رحمتت از گروه کافران رهایی ده.

و ما را به رحمت‌ خويش از گروه كافران نجات ده.

و به موسى و برادرش وحى کردیم که «براى قوم خود، خانه‌هایى در سرزمین مصر آماده کنید; و خانه‌هایتان را مقابل یکدیگر (و متمرکز) قراردهید; و نماز را برپا دارید; و به مؤمنان بشارت ده (که سرانجام پیروز مى‌شوند.)»

و به موسى و برادرش (هارون) وحى كرديم كه شما براى پيروانتان در شهر مصر منزل گيريد و (اكنون كه از بيم فرعونيان به مساجد نتوانيد رفت)، خانه‌هايتان را قبله و معبد خود قرار دهيد و نماز به پا داريد و (تو هم اى رسول) مؤمنان را (به فتح در دنيا و بهشت در آخرت) بشارت ده.

و به موسی و برادرش وحی کردیم که خانه‌هایی در سرزمین مصر برای قوم خود فراهم آورید، و خانه‌هایتان را روبروی هم قرار دهید، و نماز را برپا دارید، و مؤمنان را (به رهایی از چنگال فرعونیان) مژده ده.

و به موسى و برادرش وحى كرديم كه شما دو تن براى قوم خود در مصر خانه‌هايى ترتيب دهيد و سراهايتان را رو به روى هم قرار دهيد و نماز برپا داريد و مؤمنان را مژده ده.

موسى گفت «پروردگارا! تو فرعون و اطرافیانش را زینت و اموالى (سرشار) در زندگى دنیا داده‌اى، پروردگارا! در نتیجه (آنها بندگانت را) از راه تو گمراه مى‌سازند. پروردگارا! اموالشان را نابود کن; و (به جرم گناهانشان،) دل‌هایشان را سخت و سنگین ساز، که ایمان نیاورند تا عذاب دردناک را ببینند.»

و موسى عرض كرد بار الها تو به فرعون و فرعونيان در حيات دنيا ملک و اموال و زيورهاى بسيار بخشيدى كه- پروردگارا- بدين وسيله بندگان را از راه تو گمراه كنند، بار خدايا، اموال آنها را نابود گردان و دل‌هايشان را سخت بربند كه ايمان نياورند تا هنگامى كه عذاب دردناک را مشاهده كنند.

و موسی گفت پروردگارا! فرعون و اشراف و سرانش را در زندگی دنیا زیور و زینت (بسیار) و اموال (فراوان) داده ای که (نهایتاً مردم را) از راه تو گمراه کنند، پروردگارا! اموالشان را نابود کن و دل‌هایشان را سخت گردان که ایمان نیاورند تا آنکه عذاب دردناک را ببینند.

و موسى گفت پروردگارا تو به فرعون و اشرافش در زندگى دنيا زيور و اموال داده‌اى پروردگارا تا (خلق را) از راه تو گمراه كنند پروردگارا اموالشان را نابود كن و آنان را دل‌سخت گردان كه ايمان نياورند تا عذاب دردناک را ببينند.