گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(وَ إِذَا أَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَةً مِّن بَعْدِ ضَرَّاءَ مَسَّتْهُمْ إِذَا لَهُم مَّکْرٌ فِی آیَاتِنَا ۚ قُلِ اللَّهُ أَسْرَعُ مَکْرًا ۚ إِنَّ رُسُلَنَا یَکْتُبُونَ مَا تَمْکُرُونَ)
۲۱ناصر مکارم شیرازی:
هنگامى که به مردم، پس از زیانى که به آنها رسیده است، رحمتى بچشانیم، در مورد آیات ما (با توجیهات ناروا) توطئه مى‌کنند; بگو «تدبیر خداوند (از شما) سریع‌تر است; و رسولان (فرشتگان) ما، آنچه را توطئه مى‌کنید، مى نویسند!»
مهدی الهی قمشه‌ای:
و ما هر گاه بر آدميان بعد از آنكه آنان را رنج و زيانى رسيد رحمتى فرستيم آن گاه در محو آيات ما مكر و سياست به كار مى‌برند. بگو مكر و سياست الهى سريعتر است، همانا رسولان ما (فرشتگان و قواى عالم) مكرهاى شما را مى‌نويسند.
حسین انصاریان:
و چون مردم را پس از رنج و آسیبی که به آنان رسیده، رفاه و آسایشی بچشانیم (به جای سپاس و ستایش) ناگاه در آیات ما به نیرنگ و بداندیشی برخیزند (و برای نپذیرفتن آن به بهانه‌ها و توجیهات بی‌پایه متوسّل شوند) بگو خدا در کیفر و مجازات، سریع تر و کارآمدتر است. مسلماً فرستادگان ما (که فرشتگان و نویسندگانِ اعمالند) آنچه نیرنگ و بداندیشی می‌کنید (در نامه عمل شما) ثبت می‌کنند.
محمدمهدی فولادوند:
و چون مردم را پس از آسيبى كه به ايشان رسيده است رحمتى بچشانيم بناگاه آنان را در آيات ما نيرنگى است بگو نيرنگ خدا سريعتر است در حقيقت فرستادگان (فرشتگان) ما آنچه نيرنگ مى‌كنيد مى‌نويسند.
(هُوَ الَّذِی یُسَیِّرُکُمْ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ ۖ حَتَّیٰ إِذَا کُنتُمْ فِی الْفُلْکِ وَ جَرَیْنَ بِهِم بِرِیحٍ طَیِّبَةٍ وَ فَرِحُوا بِهَا جَاءَتْهَا رِیحٌ عَاصِفٌ وَ جَاءَهُمُ الْمَوْجُ مِن کُلِّ مَکَانٍ وَ ظَنُّوا أَنَّهُمْ أُحِیطَ بِهِمْ ۙ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ لَئِنْ أَنجَیْتَنَا مِنْ هَٰذِهِ لَنَکُونَنَّ مِنَ الشَّاکِرِینَ)
۲۲ناصر مکارم شیرازی:
او کسى است که شما را در صحرا و دریا سیر مى‌دهد; زمانى که در کشتى قرار مى‌گیرید، و بادهاى موافق کشتى نشینان را (به سوى مقصد) مى‌برد و خوشحال مى‌شوند، (ناگهان) طوفان شدیدى مى‌وزد; وامواج از هر سو به سراغ آنها مى‌آید; و گمان مى‌کنند هلاک خواهند شد; (در آن هنگام) خدا را از روى خلوص عقیده مى‌خوانند که «اگر ما را از این گرفتارى نجات دهى، حتماً از سپاسگزاران خواهیم بود.»
مهدی الهی قمشه‌ای:
اوست آن كه شما را در برّ و بحر سير مى‌دهد تا آن گاه كه در كشتى نشينيد و كشتى با باد ملايمى سرنشينان را به حركت آرد و آنها بدان شادمان و خوشوقت باشند ناگاه باد تندى بر كشتى بوزد و سرنشينان از هر جانب به امواج خطر در افتند و خود را در ورطه هلاكت ببينند آن زمان خدا را به اخلاص و دين فطرت بخوانند كه (بار الها) اگر ما را از اين خطر نجات بخشى ديگر هميشه شكر و سپاس تو خواهيم كرد.
حسین انصاریان:
او کسی است که شما را در خشکی و دریا گردش می‌دهد، تا آن گاه که در کشتی‌ها باشید و کشتی‌ها مسافرانش را با بادی ملایم و آرام حرکت دهند، و کشتی‌نشینان به آن باد ملایم و آرام شادمان شوند، ناگاه بادی تند و سخت بر آن کشتی وَزَد و از هر طرف موجی سهمگین بر آنان تازد، و یقین کنند که در محاصره (امواج خطرناک) افتاده‌اند (و راهی برای نجات ندارند)، (در آن هنگامه هلاکت بار) خدا را در حالی که ایمان و عبادت را از هر گونه شرکی برای او خالص می‌کنند، می‌خوانند که اگر ما را از این (عرصه هلاکت بار) نجات دهی، مسلماً و قطعاً از سپاس گزاران خواهیم شد.
محمدمهدی فولادوند:
او كسى است كه شما را در خشكى و دريا مى‌گرداند تا وقتى كه در كشتی‌ها باشيد و آنها با بادى خوش آنان را ببرند و ايشان بدان شاد شوند (بناگاه) بادى سخت بر آنها وزد و موج از هر طرف بر ايشان تازد و يقين كنند كه در محاصره افتاده‌اند در آن حال خدا را پاكدلانه مى‌خوانند كه اگر ما را از اين (ورطه) برهانى قطعا از سپاسگزاران خواهيم شد.
(فَلَمَّا أَنجَاهُمْ إِذَا هُمْ یَبْغُونَ فِی الْأَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ ۗ یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّمَا بَغْیُکُمْ عَلَیٰ أَنفُسِکُم ۖ مَّتَاعَ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا ۖ ثُمَّ إِلَیْنَا مَرْجِعُکُمْ فَنُنَبِّئُکُم بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ)
۲۳ناصر مکارم شیرازی:
امّا هنگامى که خدا آنها را رهایى بخشید، (بار دیگر) به ناحق، در زمین ستم مى‌کنند. اى مردم! ستم‌هاى شما، به زیان خود شماست. از زندگى دنیا بهره (اندکى مى‌برید)، سپس بازگشت شما به سوى ماست; و ما، شما را به آنچه عمل مى‌کردید، خبر مى‌دهیم.
مهدی الهی قمشه‌ای:
اما پس از آنكه خدا از غرق نجاتشان داد باز در زمين به ناحق ظلم و ستمگرى آغاز كنند. اى مردم شما هر ظلم و ستم كنيد منحصرا به نفس خويش كنيد در پى متاع فانى دنيا، آن گاه در آخرت به سوى ما باز مى‌گرديد و شما را به آنچه مى‌كرده‌ايد آگاه مى‌سازيم.
حسین انصاریان:
پس هنگامی که آنان را نجات بخشد، ناگهان در زمین به ناحق تجاوز و سرکشی می‌کنند. ای مردم! تجاوز و سرکشی شما فقط به زیان خود شماست؛ (چند روزی محدود از) کالای زندگی دنیا (بهره می‌برید)؛ آن گاه بازگشتتان به سوی ماست؛ پس شما را به اعمالی که همواره انجام می‌دادید، آگاه می‌کنیم.
محمدمهدی فولادوند:
پس چون آنان را رهانيد ناگهان در زمين بناحق سركشى مى‌كنند اى مردم سركشى شما فقط به زيان خود شماست شما بهره زندگى دنيا را (مى‌طلبيد) سپس بازگشت شما به سوى ما خواهد بود پس شما را از آنچه انجام مى‌داديد باخبر خواهيم كرد.
(إِنَّمَا مَثَلُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا کَمَاءٍ أَنزَلْنَاهُ مِنَ السَّمَاءِ فَاخْتَلَطَ بِهِ نَبَاتُ الْأَرْضِ مِمَّا یَأْکُلُ النَّاسُ وَ الْأَنْعَامُ حَتَّیٰ إِذَا أَخَذَتِ الْأَرْضُ زُخْرُفَهَا وَ ازَّیَّنَتْ وَ ظَنَّ أَهْلُهَا أَنَّهُمْ قَادِرُونَ عَلَیْهَا أَتَاهَا أَمْرُنَا لَیْلًا أَوْ نَهَارًا فَجَعَلْنَاهَا حَصِیدًا کَأَن لَّمْ تَغْنَ بِالْأَمْسِ ۚ کَذَٰلِکَ نُفَصِّلُ الْآیَاتِ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ)
۲۴ناصر مکارم شیرازی:
مَثَل زندگىِ دنیا، همانند آبى است که از آسمان نازل کرده‌ایم; که در پى آن، گیاهانِ (گوناگونِ) زمین ـ که مردم و چهارپایان (از آن) مى‌خورند ـ (مى روید) و در هم فرو مى‌رود; تا زمانى که زمین، زیبایى خود را یافته و آراسته گردید، و اهلِ آن مطمئن شدند که مى‌توانند (بى هیچ مانعى) از آن بهره‌مند گردند، (ناگهان) فرمان ما، شب هنگام یا در روز، فرا مى‌رسد; (و سرما یا صاعقه‌اى را بر آن مسلّط مى‌سازیم;) و آنچنان آن را درو مى‌کنیم که گویى دیروز هرگز (چنین کشتزارى) نبوده است! این گونه، آیات خود را براى گروهى که مى‌اندیشند، شرح مى‌دهیم.
مهدی الهی قمشه‌ای:
محقّقا در مثل، زندگانى دنيا به آبى ماند كه از آسمان‌ها فرو فرستاديم تا به آن باران انواع مختلف گياه زمين از آنچه آدميان و حيوانات تغذيه كنند در هم رويند تا آن گاه كه زمين (از خرمى و سبزى) به خود زيور بسته و آرايش كند و مردمش خود را بر آن قادر و متصرف پندارند ناگهان فرمان ما به شب يا روز در رسد و آن همه زيب و زيور زمين را دور كند و چنان خشک شود كه گويى ديروز هيچ نبوده است. اين گونه آيات خود را به تفصيل براى اهل فكرت بيان مى‌كنيم.
حسین انصاریان:
در حقیقت، داستان زندگی دنیا (در زود گذر بودن) مانند آبی است که از آسمان نازل کردیم، پس گیاهان و روییدنی‌های زمین از آنچه مردم و چهارپایان از آن می خورند، با آن آب در آمیخت (و رشد و نمو یافت) تا آن گاه که زمین (سرسبزی و نهایت زیبایی و) زینتش را (از آن همه روییدنی‌های رنگارنگ هم چون عروس) بر خود گرفت، و اهل آن گمان کردند که قدرت (هر نوع بهره‌برداری را) از آن (چهره زیبا و آراسته) دارند، (که ناگهان) فرمان ما در شبی یا روزی (به صورت سرمایی سخت یا صاعقه‌ای آتش زا یا توفانی بنیان کن) به زمین رسید، پس همه گیاهان را به صورت گیاهان خشک درو شده درآوردیم که گویی دیروز (چنین زراعتی) وجود نداشته. این گونه نشانه‌ها(ی قدرت خود) را برای گروهی که می‌اندیشند، بیان می‌کنیم.
محمدمهدی فولادوند:
در حقيقت مثل زندگى دنيا بسان آبى است كه آن را از آسمان فرو ريختيم پس گياه زمين از آنچه مردم و دام‌ها مى‌خورند با آن درآميخت تا آنگاه كه زمين پيرايه خود را برگرفت و آراسته گرديد و اهل آن پنداشتند كه آنان بر آن قدرت دارند شبى يا روزى فرمان (ويرانى) ما آمد و آن را چنان در ويده كرديم كه گويى ديروز وجود نداشته است اين گونه نشانه‌ها(ى خود) را براى مردمى كه انديشه مى‌كنند به روشنى بيان مى‌كنيم.
(وَ اللَّهُ یَدْعُو إِلَیٰ دَارِ السَّلَامِ وَ یَهْدِی مَن یَشَاءُ إِلَیٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ)
۲۵ناصر مکارم شیرازی:
و خداوند به سراى صلح و آرامش دعوت مى‌کند; و هر کس را بخواهد (و شایسته ببیند)، به راه راست هدایت مى‌نماید.
مهدی الهی قمشه‌ای:
و خدا به سر منزل سعادت و سلامت مى‌خواند و هر كه را مى‌خواهد به راه مستقيم هدايت مى‌كند.
حسین انصاریان:
و خدا (مردم را) به سرای سلامت و امنیت (که بهشتِ عنبر سرشت است) دعوت می‌کند و هر که را بخواهد به راهی راست هدایت می‌نماید.
محمدمهدی فولادوند:
و خدا (شما را) به سراى سلامت فرا مى‌خواند و هر كه را بخواهد به راه راست هدايت مى‌كند.
