گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(لَقَدِ ابْتَغَوُا الْفِتْنَةَ مِن قَبْلُ وَ قَلَّبُوا لَکَ الْأُمُورَ حَتَّیٰ جَاءَ الْحَقُّ وَ ظَهَرَ أَمْرُ اللَّهِ وَ هُمْ کَارِهُونَ)
۴۸ناصر مکارم شیرازی:
آنها پیش از این (نیز) در پى فتنه انگیزى بودند، و کارها را بر تو دگرگون (و آشفته) ساختند; تا آن که حق فرا رسید، و فرمان خدا آشکار گشت (و پیروز شدید)، در حالى که آنها ناخشنود بودند.
مهدی الهی قمشه‌ای:
از اين پيش (در جنگ خندق و احد) هم آنان در صدد فتنه‌گرى بودند و كارها را به تو بر عكس مى‌نمودند تا آن گاه كه حق روى آورد و امر خدا آشكار گرديد (يعنى اسلام را فتح نصيب كرد) در صورتى كه آنها كمال كراهت را داشتند.
حسین انصاریان:
قطعاً پیش از این هم فتنه‌جویی می کردند و امور را بر تو وارونه و دگرگون می‌ساختند، تا آنکه (یاریِ) حق آمد و فرمان خدا (که تحقّق پیروزی و موفقیت شماست) آشکار شد، در حالی که آنان خوش نداشتند.
محمدمهدی فولادوند:
در حقيقت پيش از اين (نيز) در صدد فتنه‌جويى برآمدند و كارها را بر تو وارونه ساختند تا حق آمد و امر خدا آشكار شد در حالى كه آنان ناخشنود بودند.
(وَ مِنْهُم مَّن یَقُولُ ائْذَن لِّی وَ لَا تَفْتِنِّی ۚ أَلَا فِی الْفِتْنَةِ سَقَطُوا ۗ وَ إِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِیطَةٌ بِالْکَافِرِینَ)
۴۹ناصر مکارم شیرازی:
از آنها کسانى هستند که مى‌گویند «به ما اجازه ده (تا در جهاد شرکت نکنیم)، و ما را به گناه نیفکن»! آگاه باشید آنها (هم اکنون) در گناه سقوط کرده‌اند; و به یقین جهنم، کافران را احاطه کرده است.
مهدی الهی قمشه‌ای:
و برخى از آن مردم منافق با تو گويند كه به ما در جهاد اجازه معافى ده و ما را در آتش فتنه (و گناه نافرمانى) ميفكن، آگاه باش كه آنها خود به فتنه و امتحان در افتادند و همانا دوزخ به آن كافران احاطه دارد.
حسین انصاریان:
و از منافقان کسانی هستند که می‌گویند ما را اجازه ترک نبرد ده و به فتنه و گناه دچار مکن. آگاه باش که (آنان با این درخواست ناهنجارشان) به فتنه و گناه افتاده‌اند؛ و یقیناً دوزخ بر کافران احاطه دارد.
محمدمهدی فولادوند:
و از آنان كسى است كه مى‌گويد مرا (در ماندن) اجازه ده و به فتنه‌ام مينداز هشدار كه آنان خود به فتنه افتاده‌اند و بى‌ترديد جهنم بر كافران احاطه دارد.
(إِن تُصِبْکَ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ ۖ وَ إِن تُصِبْکَ مُصِیبَةٌ یَقُولُوا قَدْ أَخَذْنَا أَمْرَنَا مِن قَبْلُ وَ یَتَوَلَّوا وَّ هُمْ فَرِحُونَ)
۵۰ناصر مکارم شیرازی:
اگر نیکى به تو رسد، آنها را ناراحت مى‌کند; و اگر مصیبتى به تو رسد، مى‌گویند «ما تصمیم خود را از پیش گرفته‌ایم.» و (از نزد تو) باز مى‌گردند در حالى که خوشحالند.
مهدی الهی قمشه‌ای:
اگر تو را حادثه‌اى خوش نصيب شود سخت بر آنها ناگوار آيد و اگر تو را زحمتى و رنجى پيش آيد (خوشحال شده و) گويند ما در كار خود پيش‌بينى كرديم (كه به جنگ نرفتيم)، و آنها باز مى‌گردند در حالى كه شادند.
حسین انصاریان:
اگر (در میدان نبرد) پیروزی و غنیمت به تو رسد، غمگینشان می‌کند، و اگر تو را آسیب و زیانی رسد، می‌گویند ما پیش از این تصمیم خود را (بر شرکت نکردن در جنگ) گرفته بودیم (و احتیاط را از دست ندادیم) و در حالی که خوشحال و شادمانند (به خانه و زندگی و به سوی امور مادی) بازمی‌گردند.
محمدمهدی فولادوند:
اگر نيكى به تو رسد آنان را بدحال مى‌سازد و اگر پيشامد ناگوارى به تو رسد مى گويند ما پيش از اين تصميم خود را گرفته‌ايم و شادمان روى بر مى‌تابند.
(قُل لَّن یُصِیبَنَا إِلَّا مَا کَتَبَ اللَّهُ لَنَا هُوَ مَوْلَانَا ۚ وَ عَلَی اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ)
۵۱ناصر مکارم شیرازی:
بگو «هیچ حادثه‌اى براى ما رخ نمى‌دهد، مگر آنچه خداوند براى ما مقرّر داشته است; او پشتیبان و سرپرست ماست; و مؤمنان باید تنها بر خدا توکّل کنند.»
مهدی الهی قمشه‌ای:
بگو هرگز جز آنچه خدا براى ما خواسته به ما نخواهد رسيد، اوست مولاى ما، و البته اهل ايمان در هر حال بايد بر خدا توكل كنند.
حسین انصاریان:
بگو هرگز به ما جز آنچه خدا لازم و مقرّر کرده، نخواهد رسید، او سرپرست و یار ماست و مؤمنان فقط باید بر خدا توکل کنند.
محمدمهدی فولادوند:
بگو جز آنچه خدا براى ما مقرر داشته هرگز به ما نمى‌رسد او سرپرست ماست و مؤمنان بايد تنها بر خدا توكل كنند.
(قُلْ هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنَا إِلَّا إِحْدَی الْحُسْنَیَیْنِ ۖ وَ نَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِکُمْ أَن یُصِیبَکُمُ اللَّهُ بِعَذَابٍ مِّنْ عِندِهِ أَوْ بِأَیْدِینَا ۖ فَتَرَبَّصُوا إِنَّا مَعَکُم مُّتَرَبِّصُونَ)
۵۲ناصر مکارم شیرازی:
بگو «آیا درباره ما، جز یکى از دو نیکى را انتظار دارید؟! (یا پیروزى یا شهادت) ولى ما انتظار داریم که خداوند، عذابى از سوى خود (در آن جهان) به شما برساند، یا (در این جهان) به دست ما (مجازات شوید) اکنون شما انتظار بکشید، ما هم با شما انتظار مى‌کشیم!»
مهدی الهی قمشه‌ای:
بگو كه آيا شما منافقان جز يكى از دو نيكويى (بهشت و يا فتح) چيزى مى‌توانيد بر ما انتظار بريد؟ ولى ما درباره شما منتظريم كه از جانب خدا به عذابى سخت گرفتار شويد يا به دست ما هلاک شويد، بنا بر اين شما در انتظار باشيد كه ما هم مترصد و منتظر هستيم.
حسین انصاریان:
بگو آیا درباره ما جز یکی از دو نیکی (پیروزی یا شهادت) را انتظار می‌برید؟ در صورتی که ما درباره شما انتظار می‌بریم که خدا از سوی خود یا به دست ما عذابی به شما برساند؛ پس انتظار برید که ما هم با شما منتظریم.
محمدمهدی فولادوند:
بگو آيا براى ما جز يكى از اين دو نيكى را انتظار مى‌بريد در حالى كه ما انتظار مى‌كشيم كه خدا از جانب خود يا به دست ما عذابى به شما برساند پس انتظار بكشيد كه ما هم با شما در انتظاريم.
(قُلْ أَنفِقُوا طَوْعًا أَوْ کَرْهًا لَّن یُتَقَبَّلَ مِنکُمْ ۖ إِنَّکُمْ کُنتُمْ قَوْمًا فَاسِقِینَ)
۵۳ناصر مکارم شیرازی:
بگو «انفاق کنید; خواه از روى میل باشد یا اکراه، هرگز از شما پذیرفته نمى‌شود; چرا که شما گروه فاسقى بوده‌اید.»
مهدی الهی قمشه‌ای:
بگو كه شما (هر چه خواهيد) انفاق كنيد (صرف مخارج جنگ و تبليغات مزوّرانه كنيد) چه از روى ميل و چه كراهت، هرگز از شما پذيرفته نخواهد شد، زيرا (كار شما خودنمايى است و) شما مردمى بوده كه سخت به فسق خو گرفته‌ايد.
حسین انصاریان:
بگو (ای منافقان!) چه از روی میل و رغبت یا بی میلی و اکراه انفاق کنید، هرگز از شما پذیرفته نشود؛ زیرا شما گروهی فاسق هستید.
محمدمهدی فولادوند:
بگو چه به رغبت چه با بى ميلى انفاق كنيد هرگز از شما پذيرفته نخواهد شد چرا كه شما گروهى فاسق بوده‌ايد.
(وَ مَا مَنَعَهُمْ أَن تُقْبَلَ مِنْهُمْ نَفَقَاتُهُمْ إِلَّا أَنَّهُمْ کَفَرُوا بِاللَّهِ وَ بِرَسُولِهِ وَ لَا یَأْتُونَ الصَّلَاةَ إِلَّا وَ هُمْ کُسَالَیٰ وَ لَا یُنفِقُونَ إِلَّا وَ هُمْ کَارِهُونَ)
۵۴ناصر مکارم شیرازی:
هیچ چیز مانع قبول انفاق‌هاى آنها نشد، جز این که آنها به خدا و پیامبرش کافر شده‌اند، و نماز به جا نمى‌آورند جز با کسالت، و انفاق نمى‌کنند مگر با کراهت.
مهدی الهی قمشه‌ای:
و هيچ مانعى از قبول نفقات آنها نبود جز آنكه آنها به خدا و رسول او (باطنا) كافرند و نماز نگزارند جز به حال كسالت و انفاق نكنند جز آنكه سخت كراهت دارند.
حسین انصاریان:
هیچ چیز آنان را از پذیرفته شدن انفاقشان بازنداشت، مگر آنکه آنان به خدا و پیامبرش کافر شدند، و نماز را جز با کسالت وسستی به جا نمی‌آورند، و جز با بی میلی و ناخشنودی انفاق نمی‌کنند.
محمدمهدی فولادوند:
و هيچ چيز مانع پذيرفته شدن انفاق‌هاى آنان نشد جز اينكه به خدا و پيامبرش كفر ورزيدند و جز با (حال) كسالت نماز به جا نمى‌آورند و جز با كراهت انفاق نمى‌كنند.
