صفحه ۱۸۳ قرآن کریم سوره انفال

و از خدا و پیامبرش اطاعت نمایید; و با یکدیگر نزاع نکنید، که سست مى‌شوید، و قدرت (و شوکت) شما از میان مى‌رود! و صبر و استقامت کنید که خداوند با صابران است.

و همه پيرو فرمان خدا و رسول باشيد و هرگز راه اختلاف و تنازع نپوييد كه در اثر تفرقه ترسناک و ضعيف شده و قدرت و عظمت شما نابود خواهد شد، بلكه همه بايد يک‌دل، پايدار و صبور باشيد، كه خدا هميشه با صابران است.

و از خدا و پیامبرش فرمان برید، و با یکدیگر نزاع و اختلاف مکنید، که سست و بد دل می‌شوید، و قدرت و شوکتتان از میان می‌رود؛ و شکیبایی ورزید؛ زیرا خدا با شکیبایان است.

و از خدا و پيامبرش اطاعت كنيد و با هم نزاع مكنيد كه سست‌ شويد و مهابت‌ شما از بين برود و صبر كنيد كه خدا با شكيبايان است.

و مانند کسانى نباشید که از روى سرمستى و غرور و خودنمایى در برابر مردم، از سرزمین خود (به سوى میدان بدر) بیرون آمدند; و (مردم را) از راه خدا باز مى‌داشتند; (و سرانجام شکست خوردند) و خداوند به آنچه عمل مى‌کنند، احاطه (و آگاهى) دارد.

و شما مؤمنان مانند آن كسان (يعنى كافران) نباشيد كه براى هوس و غرور و ريا و تظاهر از ديار خويش خارج شدند و از راه خدا منع مى‌كنند. و (بترسند كه) علم خدا به هر چه كنند محيط است.

و مانند کسانی مباشید که از خانه‌هایشان از روی مستی و غرور، و برای خودنمایی بیرون آمدند و مردم را از راه خدا بازمی‌داشتند (ولی سرانجام دچار شکست ذلت باری شدند)؛ و خدا به آنچه انجام می‌دهند، احاطه دارد.

و مانند كسانى مباشيد كه از خانه‌هايشان با حالت‌ سرمستى و به صرف نمايش به مردم خارج شدند و (مردم را) از راه خدا باز مى‌داشتند و خدا به آنچه مى‌كنند احاطه دارد.

و (به یادآور) هنگامى را که شیطان، اعمال آنها (مشرکان) را در نظرشان جلوه داد، و گفت «امروز هیچ کس از مردم بر شما پیروز نمى‌گردد; و من، در کنار شما (و پناه دهنده شما) هستم.» امّا هنگامى که دو گروه (کافران و مؤمنان) در برابر یکدیگر قرار گرفتند، به عقب برگشت و گفت «من از شما (پیروانم) بیزارم من چیزى مى‌بینم که شما نمى‌بینید; من از خدا مى‌ترسم، خداوند سخت کیفر است!»

و (ياد آر) آن گاه كه شيطان كردار (زشت) آنان را در نظرشان زيبا نمود و گفت امروز احدى از مردم بر شما غالب نخواهد گشت و من هنگام سختى يار و فريادرس شما خواهم بود (و بدين سخنان كفار قريش را مغرور كرد) تا آن گاه كه دو سپاه (اسلام و كفر) روبرو شدند شيطان پاى به فرار گذاشت و گفت كه من از شما بيزارم، من قوايى (از فرشتگان آسمان) مى‌بينم كه شما نمى‌بينيد و من از خدا مى‌ترسم، و عقاب خداوند بسيار سخت است.

و (یاد کنید) هنگامی را که شیطان اعمالشان را (که در راه دشمنی با پیامبر و لشکرکشی بر ضد اهل ایمان بود) در نظرشان آراست و گفت امروز (به سبب جمعیت بسیار و آرایش جنگی شما) هیچ کس از مردمان (با ایمان) پیروز شونده بر شما نیست، و من پناه دهنده به شمایم، ولی زمانی که دو گروه (مؤمن و مشرک) با یکدیگر برخورد کردند، به عقب برگشت و پا به فرار گذاشت، و گفت من از شما (یاران و پیروانم) بیزارم، من چیزی را (چون نزول فرشتگان) می‌بینم که شما نمی‌بینید، البته من از خدا می‌ترسم و خدا سخت کیفر است.

و (ياد كن) هنگامى را كه شيطان اعمال آنان را برايشان بياراست و گفت امروز هيچ كس از مردم بر شما پيروز نخواهد شد و من پناه شما هستم پس هنگامى كه دو گروه يكديگر را ديدند (شيطان) به عقب برگشت و گفت من از شما بيزارم من چيزى را مى‌بينم كه شما نمى ‌بينيد من از خدا بيمناكم و خدا سخت‌ كيفر است.

و هنگامى را که منافقان، و بیمار دلان مى‌گفتند «این گروه (مسلمانان) را دینشان مغرور ساخته است.» (آنها نمى‌دانستند که) هر کس بر خدا توکّل کند، (پیروز مى‌گردد;) خداوند توانا و حکیم است.

و (ياد آر) آن گاه كه منافقان و بيماردلان با هم مى‌گفتند كه اين مسلمين به دين خود مغرور و فريفته‌اند، و حال آنكه هر كس بر خدا توكل كند خدا غالب مقتدر و داناست.

و (یاد کنید) هنگامی را که منافقان و آنان که در دل‌هایشان بیماری (شک و تردید نسبت به حقایق) است، می گفتند مؤمنان را دینشان (با این جمعیت اندک و اسلحه ناچیز برای شرکت در میدان نبرد) فریفت، و (آنان باور نمی‌کردند که) هر کس بر خدا توکل کند (بی تردید پیروز می ‌شود)؛ زیرا خدا توانای شکست ناپذیر و حکیم است.

آنگاه كه منافقان و كسانى كه در دل‌هايشان بيمارى بود مى‌گفتند اينان (مؤمنان) را دينشان فريفته است و هر كس بر خدا توكل كند (بداند كه) در حقيقت ‌خدا شكست‌ ناپذير حكيم است.

و اگر ببینى کافران را هنگامى که فرشتگان (مرگ)، جانشان را مى‌گیرند، در حالى که بر صورت و پشت آنها مى‌زنند و (مى‌گویند) بچشید عذاب سوزنده را (، به حال آنان تأسّف خواهى خورد)!

و اگر بنگرى سختى حال كافران را هنگامى كه فرشتگان جان آنها را مى‌گيرند و بر روى و پشت آنها مى‌زنند و (مى‌گويند) بچشيد طعم عذاب سوزنده را!

و اگر آن زمانی را که فرشتگان جان کافران را می‌ستانند، مشاهده کنی (می‌بینی) که بر چهره و پشتشان ضربات سنگینی می‌کوبند و (به آنان نهیب می‌زنند که) عذاب سوزان را بچشید!!

و اگر ببينى آنگاه كه فرشتگان جان كافران را مى‌ ستانند بر چهره و پشت آنان مى‌زنند و (گويند) عذاب سوزان را بچشيد.

(و به آنان گفته مى‌شود) این، در مقابل کارهایى است که با دست خود از پیش فرستاده‌اید; و خداوند نسبت به بندگان، هرگز ستم روا نمى‌دارد!

اين عقوبت اعمال زشتى است كه به دست خويش فرستاديد و خدا به هيچ يک از بندگان هرگز كمترين ستم نخواهد كرد.

این به سبب گناهانی است که مرتکب شده اند و گرنه خدا نسبت به بندگانش (حتی به کمترین چیزی از ستم) ستمکار نیست.

اين (كيفر) دستاوردهاى پيشين شماست و (گر نه) خدا بر بندگان (خود) ستمكار نيست.

(حال این گروه مشرکان،) همانند حال فرعونیان، و کسانى است که پیش از آنان بودند; آنها آیات خدا را انکار کردند; خداوند هم آنان را به گناهانشان کیفر داد; خداوند توانا، و سخت کیفر است!

همان طور كه خوى فرعونيان و كافران پيش از زمان آنها بر اين بود كه به آيات خدا كافر شدند، خدا هم آنان را به كيفر گناهانشان بگرفت، كه همانا خدا توانا و سخت‌كيفر است.

(عادتِ اینان) مانند عادت فرعونیان و پیشینیان آنان است که به آیات خدا کافر شدند، پس خدا آنان را به کیفر گناهانشان (به عذابی سخت) گرفت؛ زیرا خدا نیرومند و سخت کیفر است.

(رفتارشان) مانند رفتار خاندان فرعون و كسانى است كه پيش از آنان بودند به آيات خدا كفر ورزيدند پس خدا به (سزاى) گناهانشان گرفتارشان كرد آرى خدا نيرومند سخت‌ كيفر است.