• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۱۷۵ قرآن کریم سوره اعراف

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ترجمه:
گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.




(قُل لَّا أَمْلِکُ لِنَفْسِی نَفْعًا وَ لَا ضَرًّا إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ ۚ وَ لَوْ کُنتُ أَعْلَمُ الْغَیْبَ لَاسْتَکْثَرْتُ مِنَ الْخَیْرِ وَ مَا مَسَّنِیَ السُّوءُ ۚ إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِیرٌ وَ بَشِیرٌ لِّقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ)

۱۸۸
ناصر مکارم شیرازی:
بگو «من مالک هیچ سود و زیانى براى خویش نیستم، مگر آنچه را خدا بخواهد; (و از غیب و اسرار نهان نیز خبر ندارم، مگر آنچه خداوند اراده کند;) و اگر از غیب باخبر بودم، سود فراوانى براى خود فراهم مى‌کردم، و هیچ بدى (و زیانى) به من نمى‌رسید; من فقط بیم‌دهنده و بشارت‌دهنده‌ام براى گروهى که ایمان مى‌آورند. (و آماده پذیرش حقّند).»
مهدی الهی قمشه‌ای:
بگو كه من مالک نفع و ضرر خويش نيستم مگر آنچه خدا خواسته، و اگر من از غيب (جز آنچه به وحى مى‌دانم) آگاه بودم بر خير و نفع خود هميشه مى‌افزودم و هيچ گاه زيان و رنج نمى‌ديدم، من نيستم مگر رسولى ترساننده، و بشارت‌دهنده گروهى كه اهل ايمانند.
حسین انصاریان:
بگو من قدرتِ (جلبِ) سودی و (دفعِ) زیانی را از خود ندارم جز آنچه خدا خواهد، و (غیب هم نمی‌دانم) اگر غیب می‌دانستم، یقیناً برای خود ازهر خیری فراوان و بسیار فراهم می‌کردم وهیچ گزند و آسیبی به من نمی‌رسید؛ من فقط برای گروهی که ایمان می‌آورند، بیم‌دهنده و مژده‌رسانم.
محمدمهدی فولادوند:
بگو جز آنچه خدا بخواهد براى خودم اختيار سود و زيانى ندارم و اگر غيب مى‌دانستم قطعا خير بيشترى مى‌اندوختم و هرگز به من آسيبى نمى‌رسيد من جز بيم‌دهنده و بشارت‌گر براى گروهى كه ايمان مى ‌آورند نيستم.



(هُوَ الَّذِی خَلَقَکُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَ جَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا لِیَسْکُنَ إِلَیْهَا ۖ فَلَمَّا تَغَشَّاهَا حَمَلَتْ حَمْلًا خَفِیفًا فَمَرَّتْ بِهِ ۖ فَلَمَّا أَثْقَلَت دَّعَوَا اللَّهَ رَبَّهُمَا لَئِنْ آتَیْتَنَا صَالِحًا لَّنَکُونَنَّ مِنَ الشَّاکِرِینَ)

۱۸۹
ناصر مکارم شیرازی:
اوست کسى که (همه) شما را از یک فرد آفرید; و همسرش را نیز از جنس او قرار داد، تا در کنار او بیاساید. سپس هنگامى که با او آمیزش کرد، حملى سبک برداشت، که با وجود آن، به کارهاى خود ادامه مى‌داد; و چون سنگین شد، هر دو از خدایى که پروردگارشان است خواستند «اگر فرزند صالحى به ما دهى، به یقین از شاکران خواهیم بود.»
مهدی الهی قمشه‌ای:
اوست خدايى كه همه شما را از يك تن بيافريد و از (نوع) او نيز جفتش را مقرر داشت تا به او انس و آرام گيرد، و چون با او خلوت كرد بارى سبك برداشت، پس با آن بار حمل چندى بزيست تا سنگين شد، آن گاه هر دو خدا و پروردگار خود را خواندند كه اگر به ما فرزندى صالح (و تندرست) عطا كردى البته از شكرگزاران خواهيم بود.
حسین انصاریان:
او کسی است که شما را از یک تن آفرید، و همسرش را از او پدید آورد تا در کنارش آرامش یابد؛ پس هنگامی که مرد با زن آمیزش نمود، زن به حملی سبک حامله شد، پس با آن حمل سبک، زندگی را ادامه داد؛ پس چون سنگین بار شد، زن و شوهر پروردگارشان را خواندند که اگر به ما فرزندی تندرست و سالم عطا کنی، مسلماً از سپاس گزاران خواهیم بود.
محمدمهدی فولادوند:
اوست آن كس كه شما را از نفس واحدى آفريد و جفت وى را از آن پديد آورد تا بدان آرام گيرد پس چون (آدم) با او (حوا) درآميخت باردار شد بارى سبک و (چندى) با آن (بار سبک) گذرانيد و چون سنگين‌ بار شد خدا پروردگار خود را خواندند كه اگر به ما (فرزندى) شايسته عطا كنى قطعا از سپاسگزاران خواهيم بود.



(فَلَمَّا آتَاهُمَا صَالِحًا جَعَلَا لَهُ شُرَکَاءَ فِیمَا آتَاهُمَا ۚ فَتَعَالَی اللَّهُ عَمَّا یُشْرِکُونَ)

۱۹۰
ناصر مکارم شیرازی:
امّا هنگامى که خداوند فرزند صالحى به آنها (پدران و مادران از نسل آدم) داد، (موجودات دیگر را در این موهبت مؤثر دانستند; و) براى خدا، در این نعمت که به آنها بخشیده بود، همتایانى قائل شدند; خداوند برتر است از آنچه همتاى او قرار مى‌دهند.
مهدی الهی قمشه‌ای:
پس چون به آن پدر و مادر فرزندى صالح (و تندرست) عطا كرد مشرک شدند و براى خدا در آنچه به آنها عطا كرد شريک قرار دادند (يعنى فرزندان خود را به نام بتها ناميدند مثل عبد اللات و عبد العزى)، و خداى تعالى برتر است از آنچه شريک او سازند.
حسین انصاریان:
پس هنگامی که به آن زن و شوهر فرزندی تندرست و سالم داد (غیر از خدا را در اعطای این نعمت مؤثر دانستند، از این جهت) برای خدا در کنار نعمتی که به آنان عطا کرده بود، شریکان و همتایانی قرار دادند!! پس خدا برتر و والاتر از آن است که برایش شریکان و همتایان قرار دهند.
محمدمهدی فولادوند:
و چون به آن دو (فرزندى) شايسته داد در آنچه (خدا) به ايشان داده بود براى او شريكانى قرار دادند و خدا از آنچه (با او) شريک مى‌گردانند برتر است.



(أَیُشْرِکُونَ مَا لَا یَخْلُقُ شَیْئًا وَ هُمْ یُخْلَقُونَ)

۱۹۱
ناصر مکارم شیرازی:
آیا موجوداتى را همتاى او قرار مى‌دهند که چیزى را نمى‌آفرینند، و خودشان آفریده شده‌اند.
مهدی الهی قمشه‌ای:
آيا اين چيزهايى را كه هيچ موجود را خلق نتوانند كرد و خود مخلوق (خدا) هستند شريک خدا قرار مى‌دهند؟
حسین انصاریان:
آیا موجوداتی را شریک او قرار می‌دهند که قدرت ندارند کمترین چیزی را بیافرینند و خودشان آفریده می‌شوند؟!
محمدمهدی فولادوند:
آيا موجوداتى را (با او) شريک مى‌گردانند كه چيزى را نمى‌آفرينند و خودشان مخلوقند.



(وَ لَا یَسْتَطِیعُونَ لَهُمْ نَصْرًا وَ لَا أَنفُسَهُمْ یَنصُرُونَ)

۱۹۲
ناصر مکارم شیرازی:
و (آن بت‌ها) نمى‌توانند آنان را یارى کنند، و نه خودشان را یارى مى‌دهند.
مهدی الهی قمشه‌ای:
در صورتى كه آنها نه هرگز به مشركان و نه به خود يارى توانند كرد.
حسین انصاریان:
و (این شریکانی که برای خدا قرار می‌دهند) نه می‌توانند پرستش‌کنندگان خود را یاری دهند، ونه قدرت دارند خودشان را یاری کنند.
محمدمهدی فولادوند:
و نمى‌توانند آنان را يارى كنند و نه خويشتن را يارى دهند.



(وَ إِن تَدْعُوهُمْ إِلَی الْهُدَیٰ لَا یَتَّبِعُوکُمْ ۚ سَوَاءٌ عَلَیْکُمْ أَ دَعَوْتُمُوهُمْ أَمْ أَنتُمْ صَامِتُونَ)

۱۹۳
ناصر مکارم شیرازی:
و اگر آنها را به سوى هدایت دعوت کنید، از شما پیروى نمى‌کنند; و براى شما یکسان است چه آنها را دعوت کنید و چه خاموش باشید؟!
مهدی الهی قمشه‌ای:
و اگر آنها را (يعنى بت‌پرستان را) به راه هدايت بخوانيد پيروى شما (مؤمنان) نخواهند كرد، بر شما يكسان است كه آنها را بخوانيد يا خاموش بمانيد.
حسین انصاریان:
و اگر آن شریکان را به سوی هدایت بخوانید، از شما پیروی نمی‌کنند، برای شما یکسان است که آنان را بخوانید یا خاموش باشید (در هر صورت چیزی از آنان نصیب شما نمی‌شود.)
محمدمهدی فولادوند:
و اگر آنها را به (راه) هدايت فراخوانيد از شما پيروى نمى‌كنند چه آنها را بخوانيد يا خاموش بمانيد براى شما يكسان است.



(إِنَّ الَّذِینَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ عِبَادٌ أَمْثَالُکُمْ ۖ فَادْعُوهُمْ فَلْیَسْتَجِیبُوا لَکُمْ إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ)

۱۹۴
ناصر مکارم شیرازی:
کسانى را که غیر از خدا مى خوانید (و پرستش مى‌کنید)، بندگانى همچون خود شما هستند; آنها را بخوانید، و اگر راست مى‌گویید باید به شما پاسخ دهند (و تقاضایتان را برآورند)!
مهدی الهی قمشه‌ای:
غير خدا هر آن كس را كه شما (مشركان و يهود و نصارى) به خدايى مى‌خوانيد (مانند بتان و عيسى و عُزَير و غيره) به حقيقت همه مثل شما بندگانى هستند، اگر راستگوييد آنها را بخوانيد تا مشكلات و حوائج شما را روا كنند.
حسین انصاریان:
یقیناً کسانی را که به جای خدا می‌پرستید بندگان و مملوکانی ناتوانْ چون شما هستند؛ پس اگر راستگویید (که می توانند در زندگی شما مؤثر باشند) آنان را (در گرفتاری‌ها و نیازمندی‌های خود) بخوانید پس (هنگامی که بخوانید (باید شما را اجابت کنند) ولی خود می‌دانید که در هیچ موردی جواب شما را نمی‌دهند.)
محمدمهدی فولادوند:
در حقيقت كسانى را كه به جاى خدا مى‌خوانيد بندگانى امثال شما هستند پس آنها را (در گرفتاری‌ها) بخوانيد اگر راست مى‌گوييد بايد شما را اجابت كنند.



(أَلَهُمْ أَرْجُلٌ یَمْشُونَ بِهَا ۖ أَمْ لَهُمْ أَیْدٍ یَبْطِشُونَ بِهَا ۖ أَمْ لَهُمْ أَعْیُنٌ یُبْصِرُونَ بِهَا ۖ أَمْ لَهُمْ آذَانٌ یَسْمَعُونَ بِهَا ۗ قُلِ ادْعُوا شُرَکَاءَکُمْ ثُمَّ کِیدُونِ فَلَا تُنظِرُونِ)

۱۹۵
ناصر مکارم شیرازی:
آیا (آنها حداقل همانند خود شما) پاهایى دارند که با آن راه بروند؟! یا دست‌هایى دارند که با آن چیزى را بگیرند (و کارى انجام دهند)؟! یا چشمانى دارند که با آن ببینند؟! یا گوش‌هایى دارند که با آن بشنوند؟! (نه، هرگز، چنین نیست) بگو «شریکانتان را (و بت هایى که همتاى خدا قرار داده اید، بر ضد من) بخوانید، و براى من توطئه کنید، و لحظه‌اى مهلتم ندهید (تا بدانید کارى از آنها ساخته نیست)!
مهدی الهی قمشه‌ای:
آيا آن بتان را پايى است كه راهى پيمايند يا دستى كه از آستين قدرت بيرون آرند، يا چشم و گوشى كه به آن ببينند و بشنوند؟ بگو شريكان (باطل) خود را بخوانيد و هر حيلت كه با من مى‌توانيد به كار بريد بى‌آنكه هيچ مرا مهلت بدهيد.
حسین انصاریان:
آیا آنها پاهایی دارند که با آن راه روند، یا دست‌هایی دارند که با آن بگیرند، یا چشم‌هایی دارند که با آن ببینند، یا گوش‌هایی دارند که با آن بشنوند؟! بگو شریکان خود را (به کمک خویش) بخوانید، سپس (بر ضدِّ من هر توطئه و) نیرنگی (دارید) به کار گیرید و (برای نابودی من لحظه‌ای مرا (مهلت ندهید) تا برای شما ثابت شود که هیچ کاری در هیچ زمینه‌ای از غیر خدا بر نمی‌آید.)
محمدمهدی فولادوند:
آيا آنها پاهايى دارند كه با آن راه بروند يا دست‌هايى دارند كه با آن كارى انجام دهند يا چشم‌هايى دارند كه با آن بنگرند يا گوش‌هايى دارند كه با آن بشنوند؟ بگو شريكان خود را بخوانيد سپس درباره من حيله به كار بريد و مرا مهلت مدهيد.





جعبه ابزار