گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(وَ إِذْ قَالَتْ أُمَّةٌ مِّنْهُمْ لِمَ تَعِظُونَ قَوْمًا ۙ اللَّهُ مُهْلِکُهُمْ أَوْ مُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا شَدِیدًا ۖ قَالُوا مَعْذِرَةً إِلَیٰ رَبِّکُمْ وَ لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ)
۱۶۴ناصر مکارم شیرازی:
و (به یاد آر) هنگامى را که گروهى از آنها گفتند «چرا گروهى (گنهکار) را که خداوند هلاکشان خواهد کرد، یا به عذاب شدیدى گرفتار خواهد ساخت، اندرز مى‌دهید؟!» گفتند «این اندرزها، براى اعتذار (و انجام وظیفه) در پیشگاه پروردگار شماست; (به علاوه) شاید آنها (بپذیرند، و) تقوا پیشه کنند.»
مهدی الهی قمشه‌ای:
و چون (پند و موعظه ناصحين در آنها اثرى نكرد) جمعى از آن گروه گفتند چرا قومى را كه از جانب خدا به هلاک و يا به عذاب سخت محكومند باز موعظه مى‌كنيد؟ ناصحان گفتند پند ما معذرت (و اتمام حجت) است از جانب پروردگارتان، و ديگر آنكه شايد (اثر كند و) تقوا پيشه كنند.
حسین انصاریان:
و گروهی از بنی اسرائیل (که در برابر بدکاری‌های دیگران ساکت بودند، به پنددهندگان خیرخواه و دلسوز) گفتند چرا گروهی را که خدا هلاک‌کننده آنان یا عذاب کننده آنان به عذابی سخت است، پند می‌دهید؟ (پند دادن شما کاری نابجاست.) گفتند برای اینکه در پیشگاه پروردگارمان (نسبت به رفع مسؤولیت خود) حجت و عذر داشته باشیم و شاید آنان (از گناهانشان) بپرهیزند.
محمدمهدی فولادوند:
و آنگاه كه گروهى از ايشان گفتند براى چه قومى را كه خدا هلاک‌كننده ايشان است يا آنان را به عذابى سخت عذاب خواهد كرد پند مى‌دهيد گفتند تا معذرتى پيش پروردگارتان باشد و شايد كه آنان پرهيزگارى كنند.
(فَلَمَّا نَسُوا مَا ذُکِّرُوا بِهِ أَنجَیْنَا الَّذِینَ یَنْهَوْنَ عَنِ السُّوءِ وَ أَخَذْنَا الَّذِینَ ظَلَمُوا بِعَذَابٍ بَئِیسٍ بِمَا کَانُوا یَفْسُقُونَ)
۱۶۵ناصر مکارم شیرازی:
امّا هنگامى که تذکّراتى را که به آنها داده شده بود فراموش کردند، (و لحظه عذاب فرا رسید;) نهى کنندگان از بدى را رهایى بخشیدیم; و کسانى را که ستم کردند، به خاطر نافرمانیشان به عذاب شدیدى گرفتار ساختیم.
مهدی الهی قمشه‌ای:
و چون هر چه به آنها تذكر داده شد در آن غفلت ورزيدند ما هم آن جماعت را كه از كار بد منع مى‌نمودند نجات بخشيديم و آنان را كه ظلم و ستمكارى كردند به كيفر فسقشان به عذابى سخت گرفتار كرديم.
حسین انصاریان:
پس چون پندی را که به آنان داده شد، فراموش کردند (در لحظه نزول عذاب) پند دهندگانی که مردم را از بدی ها بازمی‌داشتند، نجات دادیم و آنان را که ستم کردند به کیفر آنکه همواره نافرمانی می‌کردند، به عذابی سخت گرفتیم.
محمدمهدی فولادوند:
پس هنگامى كه آنچه را بدان تذكر داده شده بودند از ياد بردند كسانى را كه از (كار) بد باز مى‌داشتند نجات داديم و كسانى را كه ستم كردند به سزاى آنكه نافرمانى می‌کردند به عذابى شديد گرفتار كرديم.
(فَلَمَّا عَتَوْا عَن مَّا نُهُوا عَنْهُ قُلْنَا لَهُمْ کُونُوا قِرَدَةً خَاسِئِینَ)
۱۶۶ناصر مکارم شیرازی:
(آرى،) هنگامى که در برابر آنچه از آن نهى شده بودند سرپیچى کردند، به آنها گفتیم «به شکل میمون‌هایى طرد شده در آیید!»
مهدی الهی قمشه‌ای:
پس چون سركشى و تكبر كرده و آنچه ممنوع بود مرتكب شدند به آنها گفتيم به شكل بوزينه شويد و بسى دور و بازمانده از رحمت خدا باشيد.
حسین انصاریان:
و هنگامی که از آنچه نهی شدند سرکشی کردند، به آنان گفتیم به شکل بوزینگانی رانده شده درآیید!
محمدمهدی فولادوند:
و چون از آنچه از آن نهى شده بودند سرپيچى كردند به آنان گفتيم بوزينگانى رانده شده باشيد.
(وَ إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّکَ لَیَبْعَثَنَّ عَلَیْهِمْ إِلَیٰ یَوْمِ الْقِیَامَةِ مَن یَسُومُهُمْ سُوءَ الْعَذَابِ ۗ إِنَّ رَبَّکَ لَسَرِیعُ الْعِقَابِ ۖ وَ إِنَّهُ لَغَفُورٌ رَّحِیمٌ)
۱۶۷ناصر مکارم شیرازی:
و (نیز به خاطر بیاور) هنگامى را که پروردگارت اعلام کرد تا روز قیامت، کسى را بر آنها مسلّط خواهد ساخت که همواره آنها را در عذاب سختى قرار دهد; زیرا پروردگارت مجازاتش سریع، و (در عین حال، نسبت به توبه کنندگان) آمرزنده و مهربان است.
مهدی الهی قمشه‌ای:
و آن گاه كه خداى تو اعلام نمود كه تا روز قيامت كسى را به عقوبت و عذاب سخت بر آنها برانگيزد، كه پروردگار تو همانا زود كيفر كننده (ستمكاران) و (به خلق) بسيار بخشنده و مهربان است.
حسین انصاریان:
و (یاد کن) هنگامی را که پروردگارت اعلام کرد که بی تردید تا روز قیامت کسانی را بر ضد یهودیان (متجاوز و سرکش) برانگیزد و مسلط کند که همواره عذابی سخت به آنان بچشاند؛ مسلماً پروردگارت زود کیفر و یقیناً (نسبت به تائبان) بسیار آمرزنده و مهربان است.
محمدمهدی فولادوند:
و (ياد كن) هنگامى را كه پروردگارت اعلام داشت كه تا روز قيامت بر آنان (يهوديان) كسانى را خواهد گماشت كه بديشان عذاب سخت بچشانند آرى پروردگار تو زود كيفر است و همو آمرزنده بسيار مهربان است
(وَ قَطَّعْنَاهُمْ فِی الْأَرْضِ أُمَمًا ۖ مِّنْهُمُ الصَّالِحُونَ وَ مِنْهُمْ دُونَ ذَٰلِکَ ۖ وَ بَلَوْنَاهُم بِالْحَسَنَاتِ وَ السَّیِّئَاتِ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ)
۱۶۸ناصر مکارم شیرازی:
و آنها را در زمین به صورت گروه‌هایى، پراکنده ساختیم; گروهى از آنها صالح، و گروهى ناصالحند. و آنها را با نیکى‌ها و بدى‌ها آزمودیم، شاید بازگردند.
مهدی الهی قمشه‌ای:
و بنى اسرائيل را در روى زمين به شعبى متفرق ساختيم، بعضى از آنها صالح و درستكارند و برخى فروتر از آنان (در درجه و منزلت)، و آنها را به خوشى‌ها و ناخوشى‌ها بيازموديم، باشد كه (به حكم حق) بازگردند.
حسین انصاریان:
و آنان را در زمین (به صورت) گروه گروه پراکنده کردیم، گروهی از آنان مردمی شایسته و گروهی از آنان غیر شایسته‌اند، و آنان را با خوشی‌ها و سختی‌ها آزمودیم، باشد که (غیر شایسته‌ها به صلاح، درستی، صواب و راستی) بازگردند.
محمدمهدی فولادوند:
و آنان را در زمين به صورت گروه‌هايى پراكنده ساختيم برخى از آنان درستكارند و برخى از آنان جز اينند و آنها را به خوشی‌ها و ناخوشی‌ها آزموديم باشد كه ايشان بازگردند.
(فَخَلَفَ مِن بَعْدِهِمْ خَلْفٌ وَرِثُوا الْکِتَابَ یَأْخُذُونَ عَرَضَ هَٰذَا الْأَدْنَیٰ وَ یَقُولُونَ سَیُغْفَرُ لَنَا وَ إِن یَأْتِهِمْ عَرَضٌ مِّثْلُهُ یَأْخُذُوهُ ۚ أَلَمْ یُؤْخَذْ عَلَیْهِم مِّیثَاقُ الْکِتَابِ أَن لَّا یَقُولُوا عَلَی اللَّهِ إِلَّا الْحَقَّ وَ دَرَسُوا مَا فِیهِ ۗ وَ الدَّارُ الْآخِرَةُ خَیْرٌ لِّلَّذِینَ یَتَّقُونَ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ)
۱۶۹ناصر مکارم شیرازی:
پس از آنها، فرزندانى (ناصالح) جاى آنها را گرفتند که وارث کتاب (تورات) شدند; (امّا با این حال،) متاع زودگذر این دنیاى پست را گرفته، (براطاعت فرمان خدا ترجیح مى‌دهند) و مى‌گویند «(اگر ما گنهکاریم توبه مى‌کنیم) و به زودى بخشیده خواهیم شد.» امّا اگر متاع دیگرى همانند آن به دستشان بیفتد، آن را(نیز) مى‌گیرند، آیا در کتاب آسمانى از آنها پیمان گرفته نشده که بر خدا (دروغ نبندند، و) جز حق نگویند، و آنها آنچه را در آن (کتاب آسمانى) است آموخته‌اند؟! و سراى آخرت براى پرهیزگاران بهتر است، آیا نمى‌اندیشید؟!
مهدی الهی قمشه‌ای:
پس از آنكه پيشينيانشان درگذشتند اخلاف و بازماندگانشان وارث كتاب آسمانى شدند در حالى كه متاع پست اين دنيا را برمى‌گزينند و گويند ما بخشيده خواهيم شد، و چنانچه مثل آن مال از متاع دنيا كه يافتند باز (از هر راه حرام و خيانت) بيابند برگيرند. آيا از آنان پيمان كتاب آسمانى گرفته نشد كه به خدا جز حرف حق و سخن راست نسبت ندهند و آنچه در كتاب است درس گيرند؟ و منزل ابدى آخرت براى مردم پرهيزكار بسى بهتر است، آيا تعقل نمى‌كنيد؟
حسین انصاریان:
پس بعد از آنان جانشینانی (ناشایسته و گناهکار) که کتاب (تورات) را به ارث بردند به جای ایشان قرار گرفتند، (آنان) متاع پست و از دست رفتنی این دنیا(یِ زودگذر) را (از هر راه نامشروعی) به چنگ می‌زنند و (به ناحق) می‌گویند به زودی آمرزیده خواهیم شد. و (به سبب دنیاگرایی وغفلت از حقایق) اگر متاع نامشروعی دیگر همانند متاع اول به آنان برسد (باز هم) آن را به چنگ می‌زنند؛ آیا از آنان در کتاب (تورات) در حالی که آنچه را در آن است مکرر خوانده و فهمیده‌اند، پیمان (محکم و استوار) گرفته نشده است که نسبت به خدا جز حق نگویند؟! (پس چرا آمرزشی که بدون توبه از حرام خواری و زشت کاری به آنان تعلق نمی‌گیرد به خدا نسبت می‌دهند؟) و سرای آخرت برای کسانی که (همواره از مال نامشروع و نسبت ناروا) می‌پرهیزند، بهتر است؛ آیا نمی‌اندیشید؟
محمدمهدی فولادوند:
آنگاه بعد از آنان جانشينانى وارث كتاب (آسمانى) شدند كه متاع اين دنياى پست را مى‌گيرند و مى‌گويند بخشيده خواهيم شد و اگر متاعى مانند آن به ايشان برسد (باز) آن را مى‌ستانند آيا از آنان پيمان كتاب (آسمانى) گرفته نشده كه جز به حق نسبت به خدا سخن نگويند با اينكه آنچه را كه در آن (كتاب) است آموخته اند و سراى آخرت براى كسانى كه پروا پيشه مى‌كنند بهتر است آيا باز تعقل نمى‌كنيد.
(وَ الَّذِینَ یُمَسِّکُونَ بِالْکِتَابِ وَ أَقَامُوا الصَّلَاةَ إِنَّا لَا نُضِیعُ أَجْرَ الْمُصْلِحِینَ)
۱۷۰ناصر مکارم شیرازی:
و آنها که به کتاب (خدا) تمسّک جویند، و نماز را برپا دارند، (پاداش بزرگى خواهند داشت; زیرا) ما پاداش مصلحان را ضایع نخواهیم کرد.
مهدی الهی قمشه‌ای:
و آنان كه متوسل به كتاب آسمانى شوند و نماز به پا دارند، ما اجر درستكاران را ضايع نخواهيم گذاشت.
حسین انصاریان:
و آنان که به کتاب (آسمانی) چنگ می زنند (و عملاً به آیاتش پای بندند) و نماز را بر پا داشته‌اند (دارای پاداشند) یقیناً ما پاداش اصلاح گران را ضایع نمی‌کنیم.
محمدمهدی فولادوند:
و كسانى كه به كتاب (آسمانى) چنگ درمى‌زنند و نماز برپا داشته اند (بدانند كه) ما اجر درستكاران را تباه نخواهيم كرد.
