صفحه ۱۶۶ قرآن کریم سوره اعراف

هنگامى که نیکى (ونعمت) به آنها مى رسید، مى‌گفتند «این به خاطر خودِ ماست.» و اگر بدى (و بلا) به آنها مى‌رسید، مى‌گفتند «از شومى موسى و کسان اوست». آگاه باشید همه اینها، از سوى خداست; ولى بیشتر آنها نمى‌دانند.

پس هر گاه كه نيكويى (و پيشامد خوشى) بدان‌ها مى‌رسيد به شايستگى خود نسبت مى‌دادند، و هر گاه بدى (و پيشامد ناگوارى مانند قحط و سختى) بر آنها مى‌آمد فال بد به موسى و همراهانش مى‌زدند. آگاه باشند كه فال بد آنها نزد خداست (يعنى رنج و سختى‌ها كه بر آنان پيش آيد كيفر از جانب خداست) ليكن اكثر آنها بر اين آگاه نيستند.

پس هنگامی که رفاه و نعمت به آنان روی می‌کرد، می گفتند این به سبب (شایستگیِ) خود ماست، و چون گزند و آسیبی به آنان می‌رسید، به موسی و همراهانش فال بد می‌زدند؛ آگاه باشید که (سررشته و) علت شومی و نحوست فرعونیان (که عکس العمل زشتی های خود آنان است) نزد خداست، ولی بیشترشان نمی‌دانند.

پس هنگامى كه نيكى (و نعمت) به آنان روى مى‌آورد مى‌گفتند اين براى (شايستگى) خود ماست و چون گزندى به آنان مى‌رسيد به موسى و همراهانش شگون بد مى‌ زدند آگاه باشيد كه (سرچشمه) بدشگونى آنان تنها نزد خداست (كه آنان را به بدى اعمالشان كيفر مى‌دهد) ليكن بيشترشان نمى‌دانستند.

و گفتند «هر زمان نشانه و معجزه‌اى براى ما بیاورى که با آن سحرمان کنى، ما به تو ایمان نمى‌آوریم.»

و گفتند هر آيه و معجزه‌اى كه براى ما بياورى كه ما را بدان سحر كنى هرگز ما به تو ايمان نخواهيم آورد.

فرعونیان گفتند (ای موسی! از دعوتت دست بردار که) هر چه را به عنوان معجزه برای ما بیاوری تا به وسیله آن ما را جادو کنی به تو ایمان نمی‌آوریم.

و گفتند هر گونه پديده شگرفى كه به وسيله آن ما را افسون كنى براى ما بياورى ما به تو ايمان آورنده نيستيم.

سپس (بلاها را پشت سر هم بر آنها نازل کردیم) طوفان و ملخ و آفت گیاهى و قورباغه‌ها و خون را ـ که نشانه هایى از هم جدا بودند ـ بر آنها فرستادیم; ولى (باز بیدار نشدند، و) تکبّر ورزیدند، و جمعیّت گنهکارى بودند.

پس بر آنها طوفان و ملخ و شپشک و وزغ و خون (خون شدن آب) آن نشانه‌هاى آشكار (قهر و غضب) را فرستاديم، باز طريق كبر و گردنكشى پيش گرفتند و قومى گناهكار بودند.

پس ما توفان و هجوم ملخ و شپش و قورباغه و آلوده شدن وسایل زندگی را به خون که عذاب‌های گوناگونی بود به سوی آنان فرستادیم، باز هم تکبّر و سرکشی کردند و گروهی مجرم و گناهکار بودند.

پس بر آنان طوفان و ملخ و كنه ريز و غوک‌ها و خون را به صورت نشانه‌هايى آشكار فرستاديم و باز سركشى كردند و گروهى بدكار بودند.

هنگامى که بلا بر آنها مسلّط مى‌شد، مى‌گفتند «اى موسى! از پروردگارت براى ما بخواه به عهدى که با تو کرده، رفتار کند.اگر این بلا را از ما مرتفع سازى، به یقین به تو ایمان مى‌آوریم، و بنى اسرائیل را با تو خواهیم فرستاد.»

و چون بلا بر آنها واقع شد گفتند كه اى موسى، خدايت را به عهدى كه با تو دارد بخوان (تا اين عذاب و بلا را از ما دور كند)، كه اگر رفع بلا كردى البته ايمان به تو مى‌آوريم و بنى اسرائيل را به همراهى تو مى‌فرستيم.

و هرگاه عذاب بر آنان فرود آمد، گفتند ای موسی! پروردگارت را به پیمانی که با تو دارد (و آن مستجاب کردن دعای توست) برای ما بخوان که اگر این عذاب را از مابرطرف کنی یقیناً به تو ایمان می‌آوریم و بنی اسرائیل را با تو روانه می‌کنیم.

و هنگامى كه عذاب بر آنان فرود آمد گفتند اى موسى پروردگارت را به عهدى كه نزد تو دارد براى ما بخوان اگر اين عذاب را از ما برطرف كنى حتما به تو ايمان خواهيم آورد و بنى‌ اسرائيل را قطعا با تو روانه خواهيم ساخت.

امّا هنگامى که بلا را، پس از مهلت معیّنى که به آن مى رسیدند، از آنها برمى‌داشتیم، پیمان خویش را مى‌شکستند.

پس چون بلا را تا مدتى كه متعهد شدند ايمان آورند از سر آنها رفع كرديم، باز پيمان را شكستند.

پس هنگامی که عذاب را تا مدتی که (می باید همه) آنان به پایان مهلتآن می‌رسیدند از ایشان برطرف کردیم، به دور از انتظار پیمانشان را می‌شکستند.

و چون عذاب را تا سررسيدى كه آنان بدان رسيدند از آنها برداشتيم باز هم پيمان‌شكنى كردند.

سرانجام از آنها انتقام گرفتیم، و آنان را در دریا غرق کردیم; زیرا آیات ما را تکذیب کردند، و از آن غافل بودند.

ما هم از آنان انتقام كشيديم و آنها را به دريا غرق كرديم به كيفر آنكه آيات ما را تكذيب كرده و از آن غفلت نمودند.

نهایتاً به سبب اینکه آیات ما را تکذیب کردند، و از آنها غافل و بی خبر بودند، از آنان انتقام گرفتیم و در دریا غرقشان کردیم.

سرانجام از آنان انتقام گرفتيم و در دريا غرقشان ساختيم چرا كه آيات ما را تكذيب كردند و از آنها غافل بودند.

و مشرقها و مغربهاى پر برکت زمین را به آن قوم که (زیر زنجیر ظلم و ستم) به ضعف کشانده شده بودند، واگذار کردیم; و وعده نیک پروردگارت بر بنى اسرائیل، بخاطر صبر و استقامتى که به خرج دادند، تحقّق یافت; و آنچه فرعون و فرعونیان (از کاخهاى مجلّل) مى‌ساختند، و آنچه از باغ‌هاى داربست دار فراهم ساخته بودند، در هم کوبیدیم!

و طايفه‌اى را كه فرعونيان ذليل و ناتوان مى‌داشتند وارث مشرق و مغرب زمين با بركت (مصر و شامات) گردانيديم و آن سخن و وعده نيكوى خداى تو بر بنى اسرائيل تحقق يافت به پاداش صبرى كه (در مصائب) كردند، و آنچه را فرعون و قومش مى‌ساختند و مى‌افراشتند (از صنايع و عمارات و كاخهاى با عظمت) ويران نموديم.

و به آن گروهی که همواره ناتوان و زبونشان شمرده بودند، نواحی شرقی و غربی آن سرزمین را که در آن (از جهت فراوانی نعمت، ارزانی و حاصل خیزی) برکت قرار داده بودیم، بخشیدیم؛ و وعده نیکوتر و زیباتر پروردگارت بر بنی اسرائیل به (پاداش) صبری که (بر سختی‌ها و بلاها) کردند تحقّق یافت، و آنچه را که همواره فرعون و فرعونیان (از کاخ و قصرهای مجلّل) و سایه‌بان‌های خوش‌نشین می‌افراشتند، نابود کردیم.

و به آن گروهى كه پيوسته تضعيف مى‌شدند (بخش‌هاى) باختر و خاورى سرزمين (فلسطين) را كه در آن بركت قرار داده بوديم به ميراث عطا كرديم و به پاس آنكه صبر كردند وعده نيكوى پروردگارت به فرزندان اسرائيل تحقق يافت و آنچه را كه فرعون و قومش ساخته و افراشته بودند ويران كرديم.