صفحه ۱۵۸ قرآن کریم سوره اعراف

سرزمین پاکیزه (و مستعد)، گیاهش به فرمان پروردگار مى‌روید; امّا سرزمین‌هاى ناپاک (و شوره زار)، جز گیاه اندک و بى ارزش، از آن نمى‌روید; این گونه آیات (خود) را براى گروهى که شکرگزارند، شرح مى‌دهیم.

زمين پاک نيكو گياهش به اذن خدايش (نيكو) بر آيد، و از زمين خشنِ ناپاک بيرون نيايد جز گياه اندک و كم‌ثمر. اين گونه ما آيات (قدرت) را به هر بيان توضيح مى‌دهيم براى قومى كه شكر خدا به جاى آرند.

و زمین پاک است که گیاهش به اذن پروردگارش بیرون می‌آید، و زمینی که ناپاک است، جز گیاهی اندک و بی سود از آن بیرون نمی‌آید؛ این گونه نشانه‌ها را برای گروهی که سپاس گزارند (به صورت‌های گوناگون) بیان می‌کنیم.

و زمين پاک (و آماده) گياهش به اذن پروردگارش برمى ‌آيد و آن (زمينى) كه ناپاک (و نامناسب) است (گياهش) جز اندک و بى‌فايده برنمى‌آيد اين گونه آيات (خود) را براى گروهى كه شكر مى‌گزارند گونه‌ گون بيان مى‌كنيم.

ما نوح را به سوى قومش فرستادیم; او گفت «اى قوم من! (تنها) خداوند یگانه را پرستش کنید،که معبودى جز او براى شما نیست. (و اگر غیر او را عبادت کنید،) من بر شما از عذاب روز بزرگى مى‌ترسم!»

همانا نوح را به قومش فرستاديم، گفت اى قوم، خداى يكتا را پرستيد كه جز او شما را خدايى نيست، من بر شما از عذاب روزى بزرگ (يعنى قيامت) مى‌ترسم.

به یقین، نوح را به سوی قومش فرستادیم، پس به آنان گفت ای قوم من! خدا را بپرستید، که شما را جز او معبودی نیست، من قطعاً از عذاب روزی بزرگ بر شما می‌ترسم.

همانا نوح را به سوى قومش فرستاديم پس گفت اى قوم من خدا را بپرستيد كه براى شما معبودى جز او نيست من از عذاب روزى سترگ بر شما بيمناكم.

(ولى) اشراف قومش به او گفتند «ما تو را در گمراهى آشکارى مى‌بینیم.»

مهتران قومش گفتند كه ما تو را در گمراهى آشكارى مى‌بينيم.

اشراف و سران قومش گفتند مسلماً ما تو را در گمراهی آشکار می‌بینیم!

سران قومش گفتند واقعا ما تو را در گمراهى آشكارى مى‌بينيم.

گفت «اى قوم من! من هیچگونه گمراهى ندارم; بلکه من فرستاده اى از جانب پروردگار جهانیانم.

نوح گفت اى قوم، من اصلا در گمراهى نيستم ليكن من رسولى از سوى رب العالمينم.

گفت ای قوم من! هیچ گمراهی و انحرافی در من نیست، بلکه من فرستاده ای از سوی پروردگار جهانیانم.

گفت اى قوم من هيچ گونه گمراهى در من نيست بلكه من فرستاده‌ اى از جانب پروردگار جهانيانم.

رسالت‌هاى پروردگارم را به شما ابلاغ مى‌کنم; و خیرخواه شما هستم; و از خداوند چیزهایى مى‌دانم که شما نمى‌دانید.

پيغام خدايم را به شما مى‌رسانم و به شما نصيحت و خيرخواهى مى‌كنم و از سوى خدا به امورى آگاهم (مانند قيامت و حساب و كيفر اعمال) كه شما آگاه نيستيد.

پیام‌های پروردگارم را به شما می‌رسانم، و برای شما خیرخواهی می‌کنم و از سوی خدا حقایقی را می دانم که شما نمی‌دانید.

پيامهاى پروردگارم را به شما مى‌رسانم و اندرزتان مى‌دهم و چيزهايى از خدا مى‌دانم كه (شما) نمی‌دانید.

آیا تعجب کرده اید که پیام آگاه کننده پروردگارتان بوسیله مردى از خودتان به شما برسد، تا (از عواقب اعمال خلاف) بیمتان دهد، و در پرتو آن، پرهیزگارى پیشه کنید و مشمول رحمت (الهى) شوید؟!»

آيا تعجب كرده و در نظر شما شگفت‌انگيز است كه مردى از خودتان از جانب خدا به يادآورى شما فرستاده شده تا مگر شما را (از عذاب قيامت) بترساند و تا پرهيزكار شويد و باشد كه مورد لطف خدا گرديد؟

آیا تعجب کردید که بر مردی از جنس خودتان معارفی از سوی پروردگارتان آمده تا شما را (از عذاب دنیا و آخرت) بیم دهد، و تا شما پرهیزکاری کنید و برای اینکه مورد رحمت قرار گیرید؟!

آيا تعجب كرديد كه بر مردى از خودتان پندى از جانب پروردگارتان براى شما آمده تا شما را بيم دهد و تا شما پرهيزگارى كنيد و باشد كه مورد رحمت قرار گيريد.

امّا سرانجام او را تکذیب کردند; و ما او و کسانى را که با وى در کشتى بودند، رهایى بخشیدیم; و کسانى را که آیات ما را تکذیب کردند، غرق کردیم; زیرا آنها گروهى نابینا (و کوردل) بودند.

پس آن رسول را تكذيب كردند، ما هم او و پيروانش را كه با او در كشتى بودند نجات بخشيديم و آنان را كه آيات ما را تكذيب كردند غرق كرديم، كه مردمى كوردل بودند.

پس او را تکذیب کردند، ما هم او و کسانی که در کشتی همراهش بودند، نجات دادیم و کسانی که آیات ما را تکذیب کردند، غرق نمودیم؛ زیرا آنان گروهی کوردل بودند.

پس او را تكذيب كردند و ما او و كسانى را كه با وى در كشتى بودند نجات داديم و كسانى را كه آيات ما را دروغ پنداشتند غرق كرديم زيرا آنان گروهى كور(دل) بودند.

و به سوى قوم عاد، برادرشان «هود» را (فرستادیم); گفت «اى قوم من! (تنها) خدا را پرستش کنید، که جز او معبودى براى شما نیست. آیا پرهیزگارى پیشه نمى‌کنید؟!»

و به قوم عاد برادرشان (يعنى مردى از آن قوم) هود را فرستاديم، بدانها گفت اى قوم، خداى يكتا را پرستيد كه جز او شما را خدايى نيست، آيا پرهيزكار نمى‌شويد؟

و به سوی قوم عاد، برادرشان هود را فرستادیم، گفت ای قوم من! خدا را بپرستید که شما را جز او معبودی نیست، آیا (از زشتی‌ها) نمی‌پرهیزید؟

و به سوى عاد برادرشان هود را (فرستاديم) گفت اى قوم من خدا را بپرستيد كه براى شما معبودى جز او نيست پس آيا پرهيزگارى نمى‌كنيد.

اشراف کافر قوم او گفتند «ما تو را گرفتار سفاهت مى‌بینیم، و به یقین تو را از دروغگویان مى‌دانیم.»

مهتران قومش كه كافر شدند گفتند ما تو را سفيه و بى‌خرد مى‌يابيم و گمان مى‌كنيم كه تو سخت از دروغگويان باشى.

اشراف و سران قومش که کافر بودند گفتند ما تو را در سبک مغزی و نادانی می‌بینیم و تو را از دروغگویان می‌پنداریم!!

سران قومش كه كافر بودند گفتند در حقيقت ما تو را در (نوعى) سفاهت مى‌بينيم و جدا تو را از دروغگويان مى‌پنداريم.

گفت «اى قوم من! من دچار سفاهتى نیستم، بلکه فرستاده‌اى از سوى پروردگار جهانیانم.

پاسخ داد كه اى قوم، مرا سفاهتى نيست ليكن من (راستگو و) رسولى از سوى رب العالمينم.

گفت ای قوم من! در من هیچ سبک مغزی و نادانی نیست، بلکه من فرستاده‌ای از سوی پروردگار جهانیانم.

گفت اى قوم من در من سفاهتى نيست ولى من فرستاده‌اى از جانب پروردگار جهانيانم.