صفحه ۱۵۷ قرآن کریم سوره اعراف

ما کتابى براى آنها آوردیم که (اسرار و رموز) آن را با آگاهى شرح دادیم; (کتابى) که مایه هدایت و رحمت براى گروهى است که ایمان مى‌آورند.

و محققا ما براى ايشان كتابى آورديم كه در آن هر چيز را بر اساس علم و دانش تفصيل داديم براى هدايت و رحمت آن گروه كه ايمان مى‌آورند.

و برای آنان کتابی (عظیم و با ارزش) آوردیم که آن را از روی دانشی (گسترده و دقیق) بیان کردیم، در حالی که برای گروهی که ایمان آوردند، سراسر هدایت و رحمت است.

و در حقيقت ما براى آنان كتابى آورديم كه آن را از روى دانش روشن و شيوايش ساخته‌ايم و براى گروهى كه ايمان مى‌آورند هدايت و رحمتى است.

آیا آنها جز انتظار ظهور آیات (و فرا رسیدن تهدیدهاى الهى) را دارند؟! آن روز که ظهور آنها فرا رسد، (کار از کار گذشته، و پشیمانى سودى ندارد; و) کسانى که قبلاً آن را فراموش کرده بودند مى‌گویند «فرستادگان پروردگار ما، حق را آوردند; آیا (امروز) براى ما شفاعت‌کنندگانى وجود دارند که براى ما شفاعت کنند، یا (به ما اجازه داده شود به دنیا) بازگردیم، و اعمالى غیر از آنچه انجام مى‌دادیم، انجام دهیم؟!» (ولى) آنها سرمایه وجود خود را از دست داده‌اند; و معبودهایى را که به دروغ ساخته بودند، همگى از نظرشان گم مى‌شوند. (نه راه بازگشتى دارند، و نه شفاعت کننده‌اى)

آيا جز اين انتظار دارند كه تأويل آن (آيات و مآل اعمال آنها هنگام مرگ يا ظهور قيامت) به آنان برسد؟ آن روز كه تأويل آن فرا رسد كسانى كه آن را پيش از اين فراموش كرده بودند خواهند گفت همانا رسولان پروردگارمان حق را براى ما آوردند (كاش مخالفت نمى‌كرديم) آيا كسى به شفاعت ما بر خواهد خاست يا بار ديگر به دنيا باز مى‌گرديم تا غير از اين اعمال زشت به اعمال صالحى بپردازيم؟ راستى كه آن كافران خود را در زيان سخت افكنده‌اند و آنچه به دروغ مى‌بافتند همه نابود شده و از دستشان رفته است.

آیا (منکران قرآن برای باور کردن آن) جز تحقّق وعده‌هایش را انتظار می‌برند؟! روزی که حقایق بیان شده در آن (به صورتی ظاهر و آشکار) بیاید، کسانی که از پیش، آن را فراموش کرده بودند، می‌گویند یقیناً فرستادگان پروردگارمان حق را آوردند (ولی ما آن را نپذیرفتیم،) پس آیا (در چنین روزی) شفاعت‌کنندگانی برای ما هست که ما را شفاعت کنند یا (به دنیا) بازگردانده می‌شویم تا کاری غیر آنچه انجام می‌دادیم، انجام دهیم؟! به راستی آنان (سرمایه) وجودشان را تباه کردند و آنچه را به دروغ (به عنوان شریک خدا به خدا) نسبت می‌دادند (از دستشان رفت و) گم شد.

آيا (آنان) جز در انتظار تاويل آنند روزى كه تاويلش فرا رسد كسانى كه آن را پيش از آن به فراموشى سپرده‌ اند مى‌ گويند حقا فرستادگان پروردگار ما حق را آوردند پس آيا (امروز) ما را شفاعت‌گرانى هست كه براى ما شفاعت كنند يا (ممكن است به دنيا) بازگردانيده شويم تا غير از آنچه انجام مى‌داديم انجام دهيم به راستى كه (آنان) به خويشتن زيان زدند و آنچه را به دروغ مى‌ ساختند از كف دادند.

پروردگار شما، خداوندى است که آسمان‌ها و زمین را در شش روز (شش دوران) آفرید; سپس بر عرش (قدرت) قرار گرفت (و به تدبیر جهان پرداخت); با (پرده تاریکِ) شب، روز را مى پوشاند; و شب به سرعت، در پى روز مى‌آید; و خورشید و ماه و ستارگان را آفرید، که مسخّر فرمان او هستند. آگاه باشید که آفرینش و تدبیر (جهان)، از آن او (و به فرمان او) است! پر برکت و بى زوال است خداوندى که پروردگار جهانیان است.

پروردگار شما آن خدايى است كه آسمان‌ها و زمين را در شش روز خلق كرد، آن گاه بر عرش (فرمانروايى) قرار گرفت، روز را به پرده شب (و به عكس) در پوشاند كه با شتاب در پى آن پويد، و نيز خورشيد و ماه و ستارگان را مسخّر فرمان خود آفريد. آگاه باشيد كه ملک آفرينش خاص خداست و حكم نافذ فرمان اوست، بس منزه و بلند مرتبه است خداى يكتا كه پروردگار عالميان است.

به یقین پروردگار شما خداست که آسمان‌ها و زمین را در شش روز آفرید، سپس بر تخت (فرمانروایی و تدبیر امور آفرینش) چیره و مسلط شد، شب را در حالی که همواره با شتابْ روز را می‌جوید بر روز می پوشاند، و خورشید و ماه و ستارگان را که مُسخّر فرمان اویند (پدید آورد)؛ آگاه باشید که آفریدن و فرمان (نافذ نسبت به همه موجودات) مخصوص اوست؛ همیشه سودمند و با برکت است، پروردگار عالمیان.

در حقيقت پروردگار شما آن خدايى است كه آسمان‌ها و زمين را در شش روز آفريد سپس بر عرش (جهاندارى) استيلا يافت روز را به شب كه شتابان آن را مى طلبد مى‌پوشاند و (نيز) خورشيد و ماه و ستارگان را كه به فرمان او رام شده‌اند (پديد آورد) آگاه باش كه (عالم) خلق و امر از آن اوست فرخنده خدايى است پروردگار جهانيان.

پروردگار خود را (آشکارا) از روى تضرع، و در پنهانى، بخوانید; (و از تجاوز، دست بردارید که) او متجاوزان را دوست نمى‌دارد.

خداى خود را به تضرع و زارى و نهانى (به صداى آهسته كه به اخلاص نزديک است) بخوانيد (و از اندازه مگذريد) كه خدا هرگز متجاوزان را دوست نمى‌دارد.

پروردگارتان را از روی فروتنی و زاری و مخفیانه بخوانید (و از آداب و شرایط دعا تجاوز نکنید)؛ یقیناً خدا متجاوزان را دوست ندارد.

پروردگار خود را به زارى و نهانى بخوانيد كه او از حدگذرندگان را دوست نمى‌دارد.

و در زمین پس از اصلاح آن فساد نکنید، و او را با بیم و امید بخوانید. (بیم از مسوولیت‌ها، و امید به رحمتش. و نیکى کنید) زیرا رحمت خدا به نیکوکاران نزدیک است.

و هرگز در زمين پس از آنكه كار آن (به امر حق و شرع رسول حق) نظم و صلاح يافت به فساد و تباهكارى برنخيزيد، و خدا را هم از راه ترس و هم از روى اميد بخوانيد، كه البته رحمت خدا به نيكوكاران نزديک است.

و در زمین پس از اصلاح آن (به وسیله رسالت پیامبران) فساد مکنید، و خدا را از روی بیم و امید بخوانید، که یقیناً رحمت خدا به نیکوکاران نزدیک است.

و در زمين پس از اصلاح آن فساد مكنيد و با بيم و اميد او را بخوانيد كه رحمت‌ خدا به نيكوكاران نزديک است.

او همان کسى است که بادها را به عنوان بشارت، در پیشاپیش (باران) رحمتش مى‌فرستد; تا ابرهاى سنگین بار را (بر دوش) کشند; (سپس) ما آنها را به سوى زمین‌هاى مرده مى فرستیم; و بوسیله آنها، آب (حیاتبخش) را نازل مى‌کنیم; و با آن، میوه‌هاى گوناگون (از خاک تیره) بیرون مى‌آوریم; این گونه (که زمین‌هاى مرده را زنده کردیم،) مردگان را (نیز در قیامت) زنده مى‌کنیم، شاید (با توجه به این مثال) متذکّر شوید.

و او خدايى است كه بادها را به بشارت باران رحمت خويش در پيش فرستد، تا چون بار ابرهاى سنگين را بر دارند ما آنها را به شهر و ديارى كه (از بى آبى) مرده است برانيم و بدان سبب باران فرو فرستيم و هر گونه ثمر و حاصل از آن بر آوريم، همين گونه مردگان را هم از خاک برانگيزيم، باشد كه (بر اهوال قيامت خود) متذكر گرديد.

و اوست که بادها را پیشاپیشِ (بارانِ) رحمتش به عنوان مژده دهنده می‌فرستد تا هنگامی که ابرهای سنگین بار را بردارند، آن را به سوی سرزمینی مرده می‌رانیم، پس به وسیله آن باران نازل می‌کنیم و به وسیله باران از هر نوع میوه (از زمین) بیرون می‌آوریم (و) مردگان را نیز (در روز قیامت) این گونه (از لابلای گورها) بیرون می‌آوریم، (باد، ابر، باران، زمین، روییدن گیاهان و انواع میوه‌ها را مثل زدیم) تا متذکّر و یادآور (اراده و قدرت بی نهایت خدا) شوید.

و اوست كه بادها را پيشاپيش (باران) رحمتش مژده‌ رسان مى‌فرستد تا آن گاه كه ابرهاى گرانبار را بردارند آن را به سوى سرزمينى مرده برانيم و از آن باران فرود آوريم و از هر گونه ميوه‌اى (از خاک) برآوريم بدينسان مردگان را (نيز از قبرها) خارج مى‌سازيم باشد كه شما متذكر شويد.