گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(وَ لِکُلٍّ دَرَجَاتٌ مِّمَّا عَمِلُوا ۚ وَ مَا رَبُّکَ بِغَافِلٍ عَمَّا یَعْمَلُونَ)
۱۳۲ناصر مکارم شیرازی:
و براى هر یک (از این دو دسته)، درجات (و مراتبى) است از آنچه عمل کردند; و پروردگارت از اعمالى که انجام مىدهند، غافل نیست.
مهدی الهی قمشهای:
و هر كس (از بندگان) به عملى كه كرده رتبه خواهد يافت، و خداى تو از عمل هيچ كس غافل نخواهد بود.
حسین انصاریان:
و (در قیامت) برای هر کدام (از دو گروه جن و انس) به سزای آنچه انجام میدادند، درجاتی (از ثواب و عذاب) است؛ و پروردگارت از آنچه انجام می دهند، بیخبر نیست.
محمدمهدی فولادوند:
و براى هر يک (از اين دو گروه) از آنچه انجام دادهاند (در جزا) مراتبى خواهد بود و پروردگارت از آنچه مىكنند غافل نيست.
(وَ رَبُّکَ الْغَنِیُّ ذُو الرَّحْمَةِ ۚ إِن یَشَأْ یُذْهِبْکُمْ وَ یَسْتَخْلِفْ مِن بَعْدِکُم مَّا یَشَاءُ کَمَا أَنشَأَکُم مِّن ذُرِّیَّةِ قَوْمٍ آخَرِینَ)
۱۳۳ناصر مکارم شیرازی:
وپروردگارت بىنیاز و مهربان است; (پس به کسى ستم نمى کند; بلکه همه، نتیجه اعمال خود را مىگیرند;) اگر بخواهد، همه شما را (از این جهان) مىبرد; سپس هر کس را بخواهد جانشین شما مىسازد; همان طور که شما را از نسل اقوام دیگرى آفرید.
مهدی الهی قمشهای:
و خداى تو از خلق بىنياز و (به همه) مهربان است و اگر بخواهد، شما را ببرد (و همه را فانى گرداند) آن گاه هر كه را بخواهد جانشين شما كند چنان كه شما را از نسل گروهى ديگر پديد آورد.
حسین انصاریان:
و پروردگارت بی نیاز و صاحب رحمت است، اگر بخواهد همه شما را هلاک مینماید، و پس از شما هر نسلی که بخواهد جایگزین شما میکند، همان گونه که شما را از نسل گروهی دیگر پدید آورد.
محمدمهدی فولادوند:
و پروردگار تو بى نياز و رحمتگر است اگر بخواهد شما را مى برد و پس از شما هر كه را بخواهد جانشين (شما) مى كند همچنان كه شما را از نسل گروهى ديگر پديد آورده است.
(إِنَّ مَا تُوعَدُونَ لَآتٍ ۖ وَ مَا أَنتُم بِمُعْجِزِینَ)
۱۳۴ناصر مکارم شیرازی:
آنچه به شما وعده داده مىشود، به یقین فرا مىرسد; و شما نمىتوانید از عدالت و کیفر خدا فرار کنید.
مهدی الهی قمشهای:
هر چه به شما وعده دادند محققا خواهد آمد و شما (بر قدرت و مقدّرات خدا) غالب نخواهيد شد.
حسین انصاریان:
بی تردید آنچه (از ثواب و عقاب) به شما وعده میدهند، آمدنی است؛ و شما عاجز کننده خدا نیستید (تا بتوانید از دسترس قدرتش بیرون روید.)
محمدمهدی فولادوند:
قطعا آنچه به شما وعده داده مىشود آمدنى است و شما درماندهكنندگان (خدا) نيستيد.
(قُلْ یَا قَوْمِ اعْمَلُوا عَلَیٰ مَکَانَتِکُمْ إِنِّی عَامِلٌ ۖ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ مَن تَکُونُ لَهُ عَاقِبَةُ الدَّارِ ۗ إِنَّهُ لَا یُفْلِحُ الظَّالِمُونَ)
۱۳۵ناصر مکارم شیرازی:
بگو «اى قوم من! هرچه در توان دارید، انجام دهید! من (هم به وظیفه خود) عمل مىکنم; امّا بزودى خواهید دانست که سرانجام نیک (و رستگارى) از آن کیست! به یقین، ستمکاران رستگار نخواهند شد!»
مهدی الهی قمشهای:
بگو اى قوم من، شما را هر چه در خور است و بر آن توانايى داريد عمل كنيد، من نيز در خور خويش عمل (نيک) مىكنم، آن گاه البته (من به اجر خود رسم و) شما به زودى آگاه خواهيد شد كه آن كس كه عاقبت منزلگاه خوش دارد كيست، البته ستمكاران را رستگارى نيست.
حسین انصاریان:
بگو ای قوم! تا جایی که در قدرت شماست (برای مبارزه با من و آیینم) بکوشید، من هم (در انجام دادن وظایفم) میکوشم، سپس خواهید دانست که سرانجام خوش و نیکوی سرای آخرت برای کیست؟ قطعاً ستمکاران رستگار نمیشوند.
محمدمهدی فولادوند:
بگو اى قوم من هر چه مقدور شما هست انجام دهيد من (هم) انجام مىدهم به زودى خواهيد دانست كه فرجام (نيكوى) آن سراى از آن كيست آرى ستمكاران رستگار نمىشوند.
(وَ جَعَلُوا لِلَّهِ مِمَّا ذَرَأَ مِنَ الْحَرْثِ وَ الْأَنْعَامِ نَصِیبًا فَقَالُوا هَٰذَا لِلَّهِ بِزَعْمِهِمْ وَ هَٰذَا لِشُرَکَائِنَا ۖ فَمَا کَانَ لِشُرَکَائِهِمْ فَلَا یَصِلُ إِلَی اللَّهِ ۖ وَ مَا کَانَ لِلَّهِ فَهُوَ یَصِلُ إِلَیٰ شُرَکَائِهِمْ ۗ سَاءَ مَا یَحْکُمُونَ)
۱۳۶ناصر مکارم شیرازی:
آنها (مشرکان) سهمى از آنچه خداوند از زراعت و چهارپایان آفریده، براى او قرار دادند; (و سهمى براى بتها.) و به گمان خود گفتند «این، از آن خداست; و این هم از آن معبودهاى ما.» آنچه براى معبودهایشان بود، به خدا نمىرسید; ولى آنچه براى خدا بود، به معبودهایشان مىرسید. (چون، اگر سهم بتها با کمبودى مواجه مىشد، سهم خدا را به بتها مىدادند; امّا عکس آن را مجاز نمىدانستند.) چه بد داورى مىکنند (که علاوه بر شرک، خدا را کمتر از بتها مىدانند)!
مهدی الهی قمشهای:
و براى خدا از روييدنیها و چهارپايانى كه آفريده نصيبى معين كردند و به گمان خودشان گفتند اين سهم براى خدا و اين سهم براى ديگر شريكان و بتان ما. پس آن سهمى كه شريكانشان را بود به خدا نمىرسيد و آن كه براى خدا بود به شريكان مىرسيد! حكمى سخت (جاهلانه و) ناشايسته مىكنند.
حسین انصاریان:
و مشرکان از زراعت و چهارپایانی که خدا آفریده برای او سهمی قرار دادند، و به گمان بی اساس خود گفتند این سهم خدا، و این سهم بُتان ما؛ (و عقیده داشتند) آنچه برای بتانشان باشد به خدا نمیرسد و آنچه برای خدا باشد (در صورتی که سهم بتان کمبودی داشته باشد) به آنها میرسد؛ بد است آنچه داوری میکنند.
محمدمهدی فولادوند:
و (مشركان) براى خدا از آنچه از كشت و دامها كه آفريده است سهمى گذاشتند و به پندار خودشان گفتند اين ويژه خداست و اين ويژه بتان ما پس آنچه خاص بتانشان بود به خدا نمىرسيد و(لى) آنچه خاص خدا بود به بتانشان مىرسيد چه بد داورى مىكنند.
(وَ کَذَٰلِکَ زَیَّنَ لِکَثِیرٍ مِّنَ الْمُشْرِکِینَ قَتْلَ أَوْلَادِهِمْ شُرَکَاؤُهُمْ لِیُرْدُوهُمْ وَ لِیَلْبِسُوا عَلَیْهِمْ دِینَهُمْ ۖ وَ لَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا فَعَلُوهُ ۖ فَذَرْهُمْ وَ مَا یَفْتَرُونَ)
۱۳۷ناصر مکارم شیرازی:
و این گونه معبودهاى آنها، قتل فرزندانشان را در نظر بسیارى از آنها جلوه دادند; (زیرا کودکان خود را قربانى بتها مىکردند، و افتخار مىنمودند.) سرانجام آنها را به هلاکت افکندند; و در نهایت، آیینشان را بر آنان مشتبه ساختند. و اگر خدا مىخواست، چنین نمىکردند; (ولى اجبار سودى ندارد.) بنابراین، آنها و تهمتهایشان را به حال خود واگذار (و به آنها اعتنا مکن).
مهدی الهی قمشهای:
و همچنين در نظر بسيارى از مشركان، عمل كشتن فرزندان را بتهاى ايشان نيكو جلوه داده تا آنكه آنان را با اين عمل هلاک سازند و در دين فطريشان به غلط و اشتباه اندازند. و اگر خدا مىخواست چنين نمىكردند، پس آنها را با آنچه (از خرافات) مىبافند واگذار.
حسین انصاریان:
مانند (این سهمبندی بی اساس که هواینفسشان در نظرشان آراست) بتان، کشتن فرزندانشان را در نظرشان آراستند تا سرگردان و هلاکشان سازند و دینشان را بر آنان مُشتبه (و آمیخته به بدعت ها و خرافات) کنند؛ اگر خدا میخواست (اجباراً) آن کار را نمیکردند (ولی اجبار به عمل و ترک آن مشمول خواست خدا نیست؛) پس آنان را با آنچه دروغ میسازند واگذار.
محمدمهدی فولادوند:
و اين گونه براى بسيارى از مشركان بتانشان كشتن فرزندانشان را آراستند تا هلاكشان كنند و دينشان را بر آنان مشتبه سازند و اگر خدا مى خواست چنين نمیکردند پس ايشان را با آنچه به دروغ مىسازند رها كن.