صفحه ۱۴۱ قرآن کریم سوره انعام

(آرى،) این خداى باعظمت، پروردگار شما است! هیچ معبودى جز او نیست; آفریدگار همه چیز است; او را بپرستید. و او نگهبان و مدبّر هر چیزى است.

اين است (وصف) پروردگار شما، كه جز او هيچ خدايى نيست، آفريننده هر چيز است، پس او را پرستش كنيد، و او نگهبان همه موجودات است.

این است خدا پروردگار شما، جز او معبودی نیست، آفریننده همه چیز است؛ پس تنها او را بپرستید، و او کارساز هر چیز است.

اين است‌ خدا پروردگار شما هيچ معبودى جز او نيست آفريننده هر چيزى است پس او را بپرستيد و او بر هر چيزى نگهبان است.

چشم‌ها او را نمى‌بینند; ولى او همه چشمها را مى‌بیند; و او بخشنده (نعمت‌ها) و با خبر از دقایق امور و آگاه (از همه چیز) است.

او را هيچ چشمى درک ننمايد و او همه بينندگان را مشاهده مى‌كند و او لطيف و نامرئى و (به همه چيز خلق) آگاه است.

چشم‌ها او را در نمی‌یابند، ولی او چشم ها را درمی‌یابد، و او لطیف و آگاه است.

چشم‌ها او را درنمى‌يابند و اوست كه ديدگان را درمى‌يابد و او لطيف آگاه است.

دلایل بصیرت آفرین از طرف پروردگارتان براى شما آمد; کسى که (به وسیله آن،) بصیرت و آگاهى یافت، به سود خود اوست; و کسى که از دیدن آن چشم پوشید، به زیان خودش مى‌باشد; و من نگاهبان شما نیستم (و شما را بر قبول ایمان مجبور نمى‌کنم).

آيات الهى و كتب آسمانى كه سبب بصيرت شماست البته از طرف پروردگارتان آمد، پس هر كس بصيرت يافت خود به سعادت رسيد و هر كس كه كور بماند خود در زيان افتاد، و من نگهبان شما نيستم.

بی تردید برای شما از سوی پروردگارتان دلایلی روشن آمده، پس هر که (به وسیله آن دلایل بینا شود و حقایق را با چشم دل) ببیند به سود خود اوست و هر که (با پشت کردن به دلایل) کوردل شود (و از دیدن حقایق محروم گردد) به زیان خود اوست، (وظیفه من ابلاغ پیام خداست) و بر شما حافظ و نگهبان نیستم.

به راستى رهنمودهايى از جانب پروردگارتان براى شما آمده است پس هر كه به ديده بصيرت بنگرد به سود خود او و هر كس از سر بصيرت ننگرد به زيان خود اوست و من بر شما نگهبان نيستم.

و این گونه آیات(خود) را شرح مى‌دهیم; بگذار آنها بگویند «تو درس خوانده اى (و از دیگرى آموخته‌اى)»! سرانجام مى‌خواهیم آن را براى کسانى که آماده درک حقایقند، روشن سازیم.

و اين چنين ما آيات قرآن را به انواع گوناگون بيان كنيم (تا وسيله هدايت شود) ولى عاقبت كافران نادان گويند تو (اينها را) به درس آموخته‌اى! و تا آن را براى اهل دانش بيان كنيم.

این چنین، آیات (خود) را به صورت‌های گوناگون بیان می کنیم (تا هدف هایی تحقق یابد)، یکی اینکه منکران با متهم کردن تو که این آیات را از دیگران فرا گرفته‌ای، شقاوت خود را کامل کنند و دیگر اینکه آن را برای گروهی که دانایند، روشن سازیم.

و اين گونه آيات (خود) را گوناگون بيان مى‌كنيم تا مبادا بگويند تو درس خوانده‌اى و تا اينكه آن را براى گروهى كه مى‌دانند روشن سازيم.

از آنچه که از سوى پروردگارت بر تو وحى شده، پیروى کن; هیچ معبودى جز او نیست; و از مشرکان، روى بگردان;

اى پيغمبر هر چه از خدا به تو وحى شد از آن پيروى كن، كه خدايى جز آن ذات يكتا نيست و از مشركان روى بگردان.

از آنچه از سوی پروردگارت به تو وحی شده پیروی کن، هیچ معبودی جز او نیست، و از مشرکان روی بگردان.

از آنچه از پروردگارت به تو وحى شده پيروى كن هيچ معبودى جز او نيست و از مشركان روى بگردان.

اگر خدا مى خواست، (همه به اجبار ایمان مى‌آوردند، و) هیچ یک مشرک نمى‌شدند; و ما تو را نگهبان (اعمال) آنها قرار نداده‌ایم; و وظیفه اجبار آنها را ندارى.

و اگر خدا مى‌خواست آنها شرک نمى‌آوردند، و ما تو را نگهبان ايشان نكرديم و تو وكيل آنها نيستى.

اگر خدا می‌خواست آنان (به طور اجبار) شرک نمی‌آوردند، (ولی خواست خدا آزادی انسان در انتخاب است) و ما تو را بر آنان نگهبان و کارساز قرار ندادیم (تا آنان را به اجبار به پذیرش دین وادار کنی.)

و اگر خدا مى‌خواست آنان شرک نمى‌آوردند و ما تو را بر ايشان نگهبان نكرده‌ايم و تو وكيل آنان نيستى.

(به معبود) کسانى که غیر خدا را مى‌خوانند دشنام ندهید، مبادا آنها (نیز) از روى ظلم و جهل، خدا را دشنام دهند. این گونه براى هر امّتى عملشان را زینت دادیم. سپس بازگشت همه آنان به سوى پروردگارشان است; و آنها را از آنچه عمل مى‌کردند، آگاه مى‌سازد (و پاداش و کیفر مى‌دهد).

و (شما مؤمنان) به آنچه مشركان غير از خدا مى‌خوانند دشنام ندهيد تا مبادا آنها از روى ظلم و جهالت خدا را دشنام دهند. اين چنين ما عمل هر قومى را در نظرشان زينت داده‌ايم، سپس بازگشت آنها به سوى پروردگارشان است و خدا آنان را به كردارشان آگاه مى‌گرداند.

و معبودانی را که کافران به جای خدا می‌پرستند، دشنام ندهید، که آنان هم از روی دشمنی و نادانی خدا را دشنام خواهند داد. این گونه برای هر امتی عملشان را آراستیم (تا به کیفر لجاجت و عنادشان گمان کنند که آنچه انجام می دهند نیکوست،) سپس بازگشت همه آنان به سوی پروردگارشان خواهد بود، پس آنان را به اعمالی که همواره انجام می‌دادند، آگاه می‌کند.

و آنهايى را كه جز خدا مى‌خوانند دشنام مدهيد كه آنان از روى دشمنى (و) به نادانى خدا را دشنام خواهند داد اين گونه براى هر امتى كردارشان را آراستيم آنگاه بازگشت آنان به سوى پروردگارشان خواهد بود و ايشان را از آنچه انجام مى‌دادند آگاه خواهد ساخت.

آنها با نهایت اصرار، به خدا سوگند یاد کردند که اگر معجزه‌اى براى آنان بیاید، حتما به آن ایمان مى‌آورند; بگو «معجزات فقط به اراده خداست (و در اختیار من نیست); و شما از کجا مى‌دانید که هر گاه معجزه‌اى بیاید (ایمان مى‌آورند؟ خیر،) ایمان نمى‌آورند!»

و به خدا به سخت‌ترين سوگندهاى خود قسم ياد كردند كه البته اگر آيتى بيايد ايمان آرند. بگو آيات از طرف خداست، و شما مؤمنان چه مى‌دانيد؟ (و چگونه به گفته اين كافران مطمئن مى‌شويد؟ آنها همان مردم معاندند كه) اگر آيتى هم آيد هرگز ايمان نمى‌آورند.

با سخت‌ترین سوگندهایشان به خدا سوگند خوردند که اگر معجزه دلخواهشان برای آنان آید، قطعاً به آن ایمان می‌آورند، بگو معجزات فقط در اختیار خداست، و شما (ای مردم مؤمن!) چه می‌دانید (که حقیقت چیست؟) حقیقت این است که اگر آن معجزه هم بیاید، ایمان نمی‌آورند.

و با سخت‌ترين سوگندهايشان به خدا سوگند خوردند كه اگر معجزه ‌اى براى آنان بيايد حتما بدان مى‌گروند بگو معجزات تنها در اختيار خداست و شما چه می‌دانید كه اگر (معجزه هم) بيايد باز ايمان نمى‌آورند.

و ما دل‌ها و چشم‌هاى آنها را (به سبب اعمالشان) واژگونه مى‌سازیم; (آرى آنها ایمان نمى آورند) همان گونه که در آغاز، به آن ایمان نیاوردند; و آنان را در حال طغیان و سرکشى، به خود وا مى‌گذاریم تا سرگردان شوند.

و ما دل و ديده اينان را چنان كه اول بار ايمان نياوردند اكنون نيز از ايمان بگردانيم و آنها را به حال طغيان و سركشى واگذاريم تا در ورطه ضلالت فرومانند.

و دل‌ها و دیدگانشان را (که وسیله فهم و بصیرت است، به سزای لجاجت و عنادشان) وارونه و دگرگون کردیم، (به این سبب با آمدن معجزه دلخواهشان هم ایمان نمی‌آورند) همان گونه که نخستین بار به آیات قرآن ایمان نیاوردند، آنان را در طغیانشان رها می‌کنیم تا پیوسته سرگردان باشند.

و دل‌ها و ديدگانشان را برمى‌گردانيم (در نتيجه به آيات ما ايمان نمى‌آورند) چنانكه نخستين بار به آن ايمان نياوردند و آنان را رها مى‌كنيم تا در طغيانشان سرگردان بمانند.