گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(وَ هُوَ الَّذِی یَتَوَفَّاکُم بِاللَّیْلِ وَ یَعْلَمُ مَا جَرَحْتُم بِالنَّهَارِ ثُمَّ یَبْعَثُکُمْ فِیهِ لِیُقْضَیٰ أَجَلٌ مُّسَمًّی ۖ ثُمَّ إِلَیْهِ مَرْجِعُکُمْ ثُمَّ یُنَبِّئُکُم بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ)
۶۰ناصر مکارم شیرازی:
اوست آن کسى که (روح) شما را در شب (به هنگام خواب) مى‌گیرد; و از آنچه در روز انجام داده اید آگاه است; سپس در روز شما را (از خواب) برمى‌انگیزد; (و این وضع همچنان ادامه مى‌یابد) تا سر آمد معیّنى فرا رسد; سپس بازگشت شما به سوى اوست; آنگاه شما را از آنچه انجام مى‌دادید، با خبر مى‌سازد.
مهدی الهی قمشه‌ای:
و اوست خدايى كه چون شب (به خواب مى‌رويد) جان شما را برمى‌گيرد (و نزد خود مى‌برد) و كردار شما را در روز مى‌داند، و پس از آن (خواب) شما را بر مى‌انگيزد تا اجلى كه در قضا و قدر او معين است به پايان رسد، سپس (هنگام مرگ) به سوى او باز مى‌گرديد آن گاه به نتيجه آنچه كرده‌ايد شما را آگاه گرداند.
حسین انصاریان:
او کسی است که شبانگاهان روح شما را به وقت خواب می‌گیرد، و آنچه را در روز (از نیکی و بدی) به دست می‌آورید می‌داند؛ سپس شما را در روز (با برگرداندن روح به جسمتان از خواب) بر می‌انگیزد تا اجل مُعّین سر آید؛ آن گاه بازگشت شما به سوی اوست؛ سپس شما را به آنچه همواره انجام می‌دادید آگاه می‌کند.
محمدمهدی فولادوند:
و اوست كسى كه شبانگاه روح شما را (به هنگام خواب) مى‌گيرد و آنچه را در روز به دست آورده‌ايد مى‌داند سپس شما را در آن بيدار مى‌كند تا هنگامى معين به سر آيد آنگاه بازگشت شما به سوى اوست سپس شما را به آنچه انجام مى‌داده‌ايد آگاه خواهد كرد.
(وَ هُوَ الْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهِ ۖ وَ یُرْسِلُ عَلَیْکُمْ حَفَظَةً حَتَّیٰ إِذَا جَاءَ أَحَدَکُمُ الْمَوْتُ تَوَفَّتْهُ رُسُلُنَا وَ هُمْ لَا یُفَرِّطُونَ)
۶۱ناصر مکارم شیرازی:
و اوست که بر بندگان خود تسلّط کامل دارد; و مراقبانى بر شما مى‌گمارد; تا زمانى که مرگ یکى از شما فرا رسد; (در این هنگام،) فرستادگان ما جان او را مى‌گیرند; و آنها (در نگاهدارى حساب عمر و اعمال بندگان،) کوتاهى نمى‌کنند.
مهدی الهی قمشه‌ای:
و اوست خدايى كه قهر و اقتدارش ما فوق بندگان است و فرشتگانى را به نگهبانى بر شما مى‌فرستد، تا آن گاه كه هنگام مرگ يكى از شما فرا رسد رسولان ما او را مى‌ميرانند و در قبض روح شما هيچ كوتاهى نخواهند كرد.
حسین انصاریان:
و اوست که بر بندگانش چیره و غالب است، و همواره نگهبانانی (از فرشتگان) برای (حفاظتِ) شما (از حوادث و بلاها) می‌فرستد تا هنگامی که یکی از شما را مرگ در رسد (در این وقت) فرستادگان ما جانش را می‌گیرند؛ و آنان (در مأموریت خود) کوتاهی نمی‌کنند.
محمدمهدی فولادوند:
و اوست كه بر بندگانش قاهر (و غالب) است و نگهبانانى بر شما مى‌فرستد تا هنگامى كه يكى از شما را مرگ فرا رسد فرشتگان ما جانش بستانند در حالى كه كوتاهى نمى‌كنند.
(ثُمَّ رُدُّوا إِلَی اللَّهِ مَوْلَاهُمُ الْحَقِّ ۚ أَلَا لَهُ الْحُکْمُ وَ هُوَ أَسْرَعُ الْحَاسِبِینَ)
۶۲ناصر مکارم شیرازی:
سپس (تمام بندگان) به سوى خدا، که مولاى حقیقى آنهاست، باز مى‌گردند. بدانید که حکم و داورى، مخصوص اوست; و او، سریعترین حسابگران است.
مهدی الهی قمشه‌ای:
سپس به سوى خداى عالم كه به حقيقت مولاى بندگان است بازگردانده مى‌شوند. آگاه باشيد حكم (خلق) با خداست و او زودترين حسابرسان است.
حسین انصاریان:
سپس (همه) به سوی خدا، سرپرست و مولای به حقّشان بازگردانده می‌شوند. آگاه باشید! (که در آن روز) فرمانروایی و حکومت مطلق فقط ویژه اوست؛ و او سریعترین حساب گران است.
محمدمهدی فولادوند:
آنگاه به سوى خداوند مولاى به حقشان برگردانيده شوند آگاه باشيد كه داورى از آن اوست و او سريعترين حسابرسان است.
(قُلْ مَن یُنَجِّیکُم مِّن ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ تَدْعُونَهُ تَضَرُّعًا وَ خُفْیَةً لَّئِنْ أَنجَانَا مِنْ هَٰذِهِ لَنَکُونَنَّ مِنَ الشَّاکِرِینَ)
۶۳ناصر مکارم شیرازی:
بگو «چه کسى شما را از تاریکی‌هاى صحرا و دریا رهایى مى‌بخشد؟! در حالى که او را با حالت تضرع (و آشکارا) و در پنهانى مى‌خوانید; (و مى گویید) اگر از این (خطرات و تاریکى ها) ما را رهایى بخشد، از شکرگزاران خواهیم بود.»
مهدی الهی قمشه‌ای:
بگو آن كيست كه شما را از تاريكى‌هاى بيابان و دريا نجات مى‌دهد گاهى كه او را به تضرع و زارى و از باطن قلب مى‌خوانيد كه اگر ما را از اين مهلكه نجات داد پيوسته شكرگزار او خواهيم بود؟
حسین انصاریان:
بگو چه کسی شما را از تاریکی‌هایِ خشکی و دریا نجات می‌دهد؟ در حالی که او را (برای نجات خود) از روی فروتنی و زاری و مخفیانه به کمک می‌طلبید؛ (و می گویید) که اگر ما را از این (تنگناها و مهلکه‌ها) نجات دهد، بی تردید از سپاسگزاران خواهیم بود.
محمدمهدی فولادوند:
بگو چه كسى شما را از تاريكی‌هاى خشكى و دريا مى‌رهاند در حالى كه او را به زارى و در نهان مى‌خوانيد كه اگر ما را از اين (مهلكه) برهاند البته از سپاسگزاران خواهيم بود.
(قُلِ اللَّهُ یُنَجِّیکُم مِّنْهَا وَ مِن کُلِّ کَرْبٍ ثُمَّ أَنتُمْ تُشْرِکُونَ)
۶۴ناصر مکارم شیرازی:
بگو «خداوند شما را از اینها، و از هر مشکل و اندوهى، نجات مى دهد; بازهم شما براى او همتا قرار مى‌دهید. (و راه کفر مى‌پویید.)»
مهدی الهی قمشه‌ای:
بگو خداست كه شما را از آن تاريكى‌ها نجات مى‌دهد و از هر اندوهى مى‌رهاند، باز هم به او شرک مى‌آوريد.
حسین انصاریان:
بگو خدا شما را از آن (سختی‌ها) و از هر اندوهی نجات می‌دهد، باز شما به او شرک می‌ورزید (و به ناسپاسی می‌گرایید.)
محمدمهدی فولادوند:
بگو خداست كه شما را از آن (تاريكی‌ها) و از هر اندوهى مى‌رهاند باز شما شرک مى‌ورزيد.
(قُلْ هُوَ الْقَادِرُ عَلَیٰ أَن یَبْعَثَ عَلَیْکُمْ عَذَابًا مِّن فَوْقِکُمْ أَوْ مِن تَحْتِ أَرْجُلِکُمْ أَوْ یَلْبِسَکُمْ شِیَعًا وَ یُذِیقَ بَعْضَکُم بَأْسَ بَعْضٍ ۗ انظُرْ کَیْفَ نُصَرِّفُ الْآیَاتِ لَعَلَّهُمْ یَفْقَهُونَ)
۶۵ناصر مکارم شیرازی:
بگو «او قادر است که از فرازتان یا از زیر پاى شما، عذابى بر شما بفرستد; یا به صورت دسته‌هاى پراکنده شما را با هم بیامیزد; و طعم جنگ (و اختلاف) را به هر یک از شما به وسیله دیگرى بچشاند.» ببین چگونه آیات گوناگون را (براى آنها) شرح مى دهیم; شاید بفهمند (و بازگردند).
مهدی الهی قمشه‌ای:
بگو او تواناست كه بر شما عذابى از آسمان يا زمين فرستد يا شما را به اختلاف كلمه و پراكندگى درافكند و بعضى را به عذاب بعضى گرفتار كند بنگر چگونه ما آيات خود را به طرق مختلف بيان مى‌كنيم، شايد مردم چيزى بفهمند.
حسین انصاریان:
بگو او تواناست که از بالای سرتان یا از زیر پاهایتان عذابی بر شما برانگیزد، یا شما را گروه گروه و حزب حزب به جان هم اندازد، (تا وضعتان به اختلافات سنگین و کینه های سخت بیانجامد،) و مزه تلخ جنگ و خونریزی را به هر گروه شما به وسیله گروه دیگر بچشاند؛ با تأمل بنگر چگونه آیات خود را به صورت‌های گوناگون بیان می‌کنیم تا بفهمند.
محمدمهدی فولادوند:
بگو او تواناست كه از بالاى سرتان يا از زير پاهايتان عذابى بر شما بفرستد يا شما را گروه گروه به هم اندازد (و دچار تفرقه سازد) و عذاب بعضى از شما را به بعضى (ديگر) بچشاند بنگر چگونه آيات (خود) را گوناگون بيان مى‌كنيم باشد كه آنان بفهمند.
(وَ کَذَّبَ بِهِ قَوْمُکَ وَ هُوَ الْحَقُّ ۚ قُل لَّسْتُ عَلَیْکُم بِوَکِیلٍ)
۶۶ناصر مکارم شیرازی:
قوم و جمعیّت تو، آن (آیات الهى) را تکذیب و انکار کردند، در حالى که حق است. (به آنها) بگو «من مسؤول (ایمان آوردن و اجبار) شما نیستم. (وظیفه من، تنها ابلاغ رسالت است).»
مهدی الهی قمشه‌ای:
و قوم تو آن را تكذيب كردند در صورتى كه حق محض همان بود. بگو من نگهبان شما نيستم.
حسین انصاریان:
و قوم تو (قرآن) را در حالی که حق است تکذیب کردند؛ بگو من بر (هدایت، پاداش و کیفر) شما کارساز و صاحب اختیار نیستم.
محمدمهدی فولادوند:
و قوم تو آن (قرآن) را دروغ شمردند در حالى كه آن بر حق است بگو من بر شما نگهبان نيستم.
(لِّکُلِّ نَبَإٍ مُّسْتَقَرٌّ ۚ وَ سَوْفَ تَعْلَمُونَ)
۶۷ناصر مکارم شیرازی:
هر خبرى قرارگاهى دارد، (و در موعد خود انجام مى گیرد.) و به زودى خواهید دانست!
مهدی الهی قمشه‌ای:
براى هر خبرى وقت معينى است و به زودى آگاه مى‌شويد.
حسین انصاریان:
برای هر خبری (از مژده‌ها و بیم‌ها) قرارگاهی است، و به زودی (ظهور و تحقّق آنها را در قرارگاه هایشان) خواهید دانست.
محمدمهدی فولادوند:
براى هر خبرى هنگام (وقوع) است و به زودى خواهيد دانست.
(وَ إِذَا رَأَیْتَ الَّذِینَ یَخُوضُونَ فِی آیَاتِنَا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّیٰ یَخُوضُوا فِی حَدِیثٍ غَیْرِهِ ۚ وَ إِمَّا یُنسِیَنَّکَ الشَّیْطَانُ فَلَا تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّکْرَیٰ مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ)
۶۸ناصر مکارم شیرازی:
هرگاه کسانى را دیدى که آیات ما را استهزا مى‌کنند، از آنها روى بگردان تا به سخن دیگرى بپردازند. و اگر شیطان تو را به فراموش افکند، پس از یاد آورى با این گروه ستمکار منشین.
مهدی الهی قمشه‌ای:
و چون گروهى را ديدى كه براى خرده گيرى و طعن زدن در آيات ما گفتگو مى‌كنند از آنان دورى گزين تا در سخنى ديگر وارد شوند، و چنانچه شيطان البته فراموشت ساخت بعد از آنكه متذكّر (كلام خدا) شدى ديگر با گروه ستمكاران مجالست مكن.
حسین انصاریان:
و هرگاه کسانی را دیدی که در آیات ما (به قصد شبهه اندازی) به یاوه گویی و سخن بی منطق می‌پردازند از آنان روی گردان (و مجلسشان را ترک کن) تا در سخنی دیگر در آیند. و اگر شیطان تو را (نسبت به ترک مجلسشان) به فراموشی اندازد، پس از یاد آوردن (به سرعت بیرون برو و) با گروه ستمکاران منشین.
محمدمهدی فولادوند:
و چون ببينى كسانى (به قصد تخطئه) در آيات ما فرو مى‌روند از ايشان روى برتاب تا در سخنى غير از آن درآيند و اگر شيطان تو را (در اين باره) به فراموشى انداخت پس از توجه (ديگر) با قوم ستمكار منشين.
