گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(أَوَ لَا یَعْلَمُونَ أَنَّ اللَّهَ یَعْلَمُ مَا یُسِرُّونَ وَ مَا یُعْلِنُونَ)
۷۷ناصر مکارم شیرازی:
آیا این‌ها نمى‌دانند خداوند آنچه را پنهان مى‌دارند یا آشکار مى کنند مى‌داند؟!
مهدی الهی قمشه‌ای:
آيا نمى‌دانند كه خدا بر آنچه پنهان داشته و يا آشكار كنند آگاه است؟
حسین انصاریان:
آیا [ این سخت‌دلان ] نمی‌دانند که خداوند آنچه را [ از حقایق ] پنهان می‌دارند و آنچه را آشکار می‌کنند می‌داند؟
محمدمهدی فولادوند:
آيا نمى‌دانند كه خداوند آنچه را پوشيده مى‌دارند و آنچه را آشكار مى كنند مى‌داند.
(وَ مِنْهُمْ أُمِّیُّونَ لَا یَعْلَمُونَ الْکِتَابَ إِلَّا أَمَانِیَّ وَ إِنْ هُمْ إِلَّا یَظُنُّونَ)
۷۸ناصر مکارم شیرازی:
و پاره‌اى از آنان عوامانى هستندکه کتاب خدا را جز (یک مشت خیالات و) آرزوها نمى‌دانند; و تنها به پندارهایشان دل بسته‌اند.
مهدی الهی قمشه‌ای:
و بعضى عوام يهود كه خواندن و نوشتن هم ندانند تورات را جز آمال باطل خود نپندارند و تنها پابست خيالات خام و بيهوده خويشند.
حسین انصاریان:
گروهی از یهود، اشخاصِ بی‌سوادی هستند که [ به علت عدم تحقیق در امر دین، ] تحریف‌ها و دروغ‌های واردشده در تورات [ به‌وسیلۀ عالِمان دنیاپرستشان ] را به عنوان کتاب آسمانی می‌شناسند، و اینان جز خیال‌پردازانی [ سبک‌سر ] نیستند
محمدمهدی فولادوند:
و [ بعضى ] از آنان بى سوادانى هستند كه كتاب [ خدا ] را جز خيالات خامى نمى دانند و فقط گمان مى برند
(فَوَیْلٌ لِّلَّذِینَ یَکْتُبُونَ الْکِتَابَ بِأَیْدِیهِمْ ثُمَّ یَقُولُونَ هَٰذَا مِنْ عِندِ اللَّهِ لِیَشْتَرُوا بِهِ ثَمَنًا قَلِیلًا ۖ فَوَیْلٌ لَّهُم مِّمَّا کَتَبَتْ أَیْدِیهِمْ وَ وَیْلٌ لَّهُم مِّمَّا یَکْسِبُونَ)
۷۹ناصر مکارم شیرازی:
پس واى بر آنها که نوشته اى بادست خود مى نویسند، سپس مى گویند «این، از طرف خداست.» تا آن را به بهاى اندکى بفروشند. پس واى بر آنها از آنچه با دست خود نوشتند; و واى بر آنان از آنچه (از این راه) به دست مى آورند!
مهدی الهی قمشه‌ای:
پس واى بر آن كسانى كه از پيش خود كتاب را نوشته و به خداى متعال نسبت دهند تا به بهاى اندک بفروشند، پس واى بر آنها از آن نوشته‌ها و آنچه از آن به دست آرند.
حسین انصاریان:
پس وای بر کسانی که نوشته‌ای را از نزد خود [ به عنوان آیات تورات ] می‌نویسند، سپس می‌گویند این آیات از سوی خداست، تا با این [ کارِ زشتِ خائنانه ] بهایی اندک به دست آورند! پس عذاب شدید بر آنان از آنچه دست‌هایشان [ با تکیه بر هوای نفسشان ] نوشت! و حسرت هلاکت بر آنان از آنچه [ از رشوه و مال حرام ] به دست می‌آورند!
محمدمهدی فولادوند:
پس واى بر كسانى كه كتاب [ تحريف شده اى ] با دست‌هاى خود مى‌نويسند سپس مى‌گويند اين از جانب خداست تا بدان بهاى ناچيزى به دست آرند پس واى بر ايشان از آنچه دست‌هايشان نوشته و واى بر ايشان از آنچه [ از اين راه ] به دست مى‌آورند.
(وَ قَالُوا لَن تَمَسَّنَا النَّارُ إِلَّا أَیَّامًا مَّعْدُودَةً ۚ قُلْ أَتَّخَذْتُمْ عِندَ اللَّهِ عَهْدًا فَلَن یُخْلِفَ اللَّهُ عَهْدَهُ ۖ أَمْ تَقُولُونَ عَلَی اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ)
۸۰ناصر مکارم شیرازی:
و گفتند «هرگز آتش دوزخ،جز چند روزى، به ما نخواهد رسید.» بگو «آیا پیمانى از خدا گرفته اید؟! ـ که خداوند هرگز از پیمانش تخلّف نمى ورزد ـ یا چیزى را که نمى دانید به خدا نسبت مى دهید؟!»
مهدی الهی قمشه‌ای:
و يهود گفتند كه هيچ وقت آتش عذاب به ما نرسد مگر چند روزى معدود. به آنان بگو آيا بر آنچه دعوى مى‌كنيد عهد و پيمانى از خدا گرفته‌ايد كه خدا هم از آن عهد هرگز تخلف نكند يا چيزى به خيال جاهلانه خود به خدا نسبت مى‌دهيد؟
حسین انصاریان:
و [ یهودیان ] گفتند آتش دوزخ جز چند روزی به ما نمی‌رسد. بگو آیا [ بر این عقیدۀ خود ] از نزد خدا پیمانی تخلّف‌ناپذیر گرفته‌اید؟ یا از روی نادانی چیزی را به خداوند نسبت می‌دهید؟
محمدمهدی فولادوند:
و گفتند جز روزهايى چند هرگز آتش به ما نخواهد رسيد بگو مگر پيمانى از خدا گرفته‌ايد كه خدا پيمان خود را هرگز خلاف نخواهد كرد يا آنچه را نمی‌دانید به دروغ به خدا نسبت مى‌دهيد.
(بَلَیٰ مَن کَسَبَ سَیِّئَةً وَ أَحَاطَتْ بِهِ خَطِیئَتُهُ فَأُولَٰئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ)
۸۱ناصر مکارم شیرازی:
آرى، کسانى که مرتکب گناه شوند، و آثار گناه، سراسر وجودشان را بپوشاند، آنها اهل آتشند; و جاودانه در آن خواهند بود.
مهدی الهی قمشه‌ای:
آرى، هر كس اعمالى زشت اندوخت و كردار بدش به او احاطه نمود چنين كسانى اهل دوزخ‌اند و در آن آتش پيوسته معذّب خواهند بود.
حسین انصاریان:
[ نه چنین است که می‌گویید، ] بلکه آنان‌که مرتکب گناه شدند و گناه سراسر وجودشان را فرا گرفت اهل آتشند، و در آن جاودانه‌اند
محمدمهدی فولادوند:
آرى كسى كه بدى به دست آورد و گناهش او را در ميان گيرد پس چنين كسانى اهل آتشند و در آن ماندگار خواهند بود.
(وَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَٰئِکَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ ۖ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ)
۸۲ناصر مکارم شیرازی:
و کسانى که ایمان آورده، و کارهاى شایسته انجام داده اند، آنان اهل بهشتند; و جاودانه در آن خواهند بود.
مهدی الهی قمشه‌ای:
و كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته كردند آنان اهل بهشتند و پيوسته در بهشت جاويد متنعم خواهند بود.
حسین انصاریان:
و آنان که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند اهل بهشتند، و در آن همیشگی‌اند.
محمدمهدی فولادوند:
و كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده اند آنان اهل بهشتند و در آن جاودان خواهند ماند.
(وَ إِذْ أَخَذْنَا مِیثَاقَ بَنِی إِسْرَائِیلَ لَا تَعْبُدُونَ إِلَّا اللَّهَ وَ بِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَانًا وَ ذِی الْقُرْبَیٰ وَ الْیَتَامَیٰ وَ الْمَسَاکِینِ وَ قُولُوا لِلنَّاسِ حُسْنًا وَ أَقِیمُوا الصَّلَاةَ وَ آتُوا الزَّکَاةَ ثُمَّ تَوَلَّیْتُمْ إِلَّا قَلِیلًا مِّنکُمْ وَ أَنتُم مُّعْرِضُونَ)
۸۳ناصر مکارم شیرازی:
و (به یاد آورید) زمانى را که از بنى اسرائیل پیمان گرفتیم که جز خداوند یگانه را پرستش نکنید; و به پدر و مادر و خویشاوندان و یتیمان و مستمندان نیکى کنید; و به مردم سخن نیک بگویید; و نماز را برپا دارید; و زکات بپردازید. سپس (با این که پیمان بسته بودید) همه شما ـ جز عدّه کمى ـ سرپیچى کردید; و (از وفاى به پیمان خود) روى گردان شدید.
مهدی الهی قمشه‌ای:
و (ياد آريد) هنگامى كه از بنى اسرائيل عهد گرفتيم كه جز خداى را نپرستيد و نيكى كنيد درباره پدر و مادر و خويشان و يتيمان و فقيران، و به زبان خوش با مردم تكلّم كنيد و نماز به پاى داريد و زكات (مال خود) بدهيد، پس شما عهد شكسته و روى گردانيديد جز چند نفرى، و شماييد كه از حكم خدا برگشتيد.
حسین انصاریان:
و [ به یاد آرید ] زمانی که از بنی‌اسرائیل پیمان گرفتیم که جز خدا را نپرستید و به پدر و مادر و خویشان و یتیمان و از کار افتادگان نیکی کنید، و با مردم با خوش‌زبانی سخن گویید، و نماز را [ با شرایط ویژه‌اش ] بخوانید، و زکات بپردازید. سپس همۀ شما جز اندکی، [ از پیمان خدا ] رویگردان شدید، و شما [ عادتاً ] رویگردان هستید.
محمدمهدی فولادوند:
و چون از فرزندان اسرائيل پيمان محكم گرفتيم كه جز خدا را نپرستيد و به پدر و مادر و خويشان و يتيمان و مستمندان احسان كنيد و با مردم [ به زبان ] خوش سخن بگوييد و نماز را به پا داريد و زكات را بدهيد آنگاه جز اندكى از شما [ همگى ] به حالت اعراض روى برتافتيد.
