صفحه ۱۲۹ قرآن کریم سوره انعام

اگر او را فرشته‌اى قرار مى‌دادیم، به یقین وى را به صورت انسانى در مى‌آوردیم; باز (به پندار آنان،) کار را بر آنها مشتبه مى‌ساختیم; همان طور که آنها بر دیگران مشتبه مى‌سازند.

و چنانچه رسول را فرشته‌اى قرار مى‌داديم باز هم او را به صورت مردى در مى‌آورديم و بى‌شک سبب مى‌شديم كه همان اشتباهى كه براى ديگران پيش مى‌آوردند براى خودشان پيش آيد.

(این مغالطه گران لجوج می‌گویند چرا پیامبر از جنس فرشتگان نیست؟) اگر او را فرشته‌ای قرار می‌دادیم، یقیناً وی را به شکل مردی در می‌آوردیم، و قطعاً حقیقت را همانطور که آنان بر دیگران مُشتبه می‌کنند (به سزای لجاجتشان) بر خود آنان مُشتبه می‌ساختیم، (تا بر فرض پیامبر قرار دادن فرشته، باز بگویند چرا پیامبری از جنس بشر برای ما قرار داده است؟)

و اگر او را فرشته‌اى قرار مى‌داديم حتما وى را (به صورت) مردى در مى‌آورديم و امر را همچنان بر آنان مشتبه مى‌ساختيم.

(با این حال، نگران نباش.) جمعى از پیامبران پیش از تو را نیز استهزا کردند; امّا سرانجام، آنچه را مسخره مى‌کردند، دامانشان را گرفت; (و عذاب الهى بر آنها فرود آمد).

(اى پيغمبر) پيش از تو هم امم گذشته پيغمبران خود را سخت استهزاء كردند، پس آنان را كيفر اين عمل دامنگير شد.

مسلماً پیامبران پیش از تو هم مسخره شدند؛ پس بر کسانی که پیامبران را مسخره می‌کردند، عذاب و کیفری که همواره به استهزا می‌گرفتند نازل شد و آنان را فرا گرفت.

و پيش از تو پيامبرانى به استهزا گرفته شدند پس آنچه را ريشخند می‌کردند گريبانگير ريشخندكنندگان ايشان گرديد.

بگو «روى زمین سیر کنید; سپس بنگرید سرانجام تکذیب‌کنندگان آیات الهى چگونه بود؟!»

بگو (اى پيغمبر) كه در روى زمين بگرديد آن گاه بنگريد كه عاقبت سخت آنها كه تكذيب كردند چگونه بود!

بگو در زمین بگردید، سپس با تأمل بنگرید که فرجام تکذیب‌کنندگان چگونه بوده است؟

بگو در زمين بگرديد آنگاه بنگريد كه فرجام تكذيب‌كنندگان چگونه بوده است.

بگو «آنچه در آسمان‌ها و زمین است، از آن کیست؟» بگو «از آن خداست.» رحمت (و بخشش) را بر خود، لازم دانسته; (و به همین دلیل،) بطور قطع همه شما را در روز قیامت، که در آن شک و تردیدى نیست، گرد خواهد آورد. (آرى،) فقط کسانى که سرمایه هاى وجود خویش را از دست داده اند، ایمان نمى‌آورند.

به مشركان) بگو كه آنچه در آسمان‌ها و زمين است ملک كيست؟ (اگر آنها نگويند) تو باز گو همه ملک خداست كه بر خويش رحمت و بخشايش را فرض و لازم كرده، البته شما را در روز قيامت كه بى‌هيچ شک خواهد آمد جمع مى‌گرداند، ولى كسانى كه خود را به زيان افكندند ايمان نمى‌آورند.

بگو مالکیّت و فرمانروایی آنچه در آسمان‌ها و زمین است در سیطره کیست؟ بگو در سیطره خداست که رحمت را بر خود لازم و مقرّر کرده؛ یقیناً همه شما را در روز قیامت که تردیدی در آن نیست جمع خواهد کرد. فقط کسانی که سرمایه وجودشان را تباه کرده اند، ایمان نمی‌آورند.

بگو آنچه در آسمان‌ها و زمين است از آن كيست بگو از آن خداست كه رحمت را بر خويشتن واجب گردانيده است‌ يقينا شما را در روز قيامت كه در آن هيچ شكى نيست گرد خواهد آورد خودباختگان كسانى‌اند كه ايمان نمى‌آورند.

و براى اوست آنچه در شب و روز آرام مى‌گیرد; و او، شنوا و داناست.

و هر چه در شب و روز آرامش يافته همه ملک خداست و او شنوا و داناست.

و همه موجوداتی که در (عرصه) شب و روز آرام دارند، در سیطره مالکیّت خدا هستند؛ و او شنوا و داناست.

و آنچه در شب و روز آرام (و تكاپو) دارد از آن اوست و او شنواى داناست.

بگو «آیا غیر خدا را ولىّ خود انتخاب کنم؟! (خدایى) که آفریننده آسمان‌ها و زمین است; اوست که روزى مى‌دهد، و نیازى به روزى ندارد.» بگو «من مأمورم که نخستین مسلمان باشم; و (خداوند به من دستور داده که) از مشرکان نباش.»

بگو آيا غير خدا را به يارى و دوستى برگزينم؟ در صورتى كه آفريننده آسمان و زمين خداست و او روزى مى‌بخشد و خود از طعام بى‌نياز است. بگو من مأمورم كه اول شخصى كه تسليم حكم خداست باشم. و البته از گروهى كه به خدا شرک آورند نباش.

بگو آیا جز خدا را که آفریننده آسمان‌ها و زمین است، سرپرست و یاور خود گیرم؟ و اوست که روزی می‌دهد و خود بی نیاز از روزی است. بگو من مأمورم نخستین کسی باشم که فرمان خدا را گردن نهد، و فرمان یافته ام که هرگز از مشرکان مباش.

بگو آيا غير از خدا پديدآورنده آسمان‌ها و زمين سرپرستى برگزينم و اوست كه خوراک مى‌دهد و خوراک داده نمى‌شود بگو من مامورم كه نخستين كسى باشم كه اسلام آورده است و (به من فرمان داده شده كه) هرگز از مشركان مباش.

بگو «من (نیز) اگر نافرمانى پروردگارم کنم، از مجازات روزى بزرگ (قیامت) مى‌ترسم.

بگو من اگر نافرمانى خداى خود كنم از عذاب آن روز بزرگ سخت مى‌ترسم.

بگو مسلماً اگر پروردگارم را نافرمانی کنم، از عذاب روزی بزرگ می‌ترسم.

بگو اگر به پروردگارم عصيان ورزم از عذاب روزى بزرگ مى‌ترسم.

آن کس که در آن روز، مجازات الهى به او نرسد، به یقین خداوند او را مشمول رحمت خویش ساخته; و این همان پیروزى آشکار است.»

هر كس در آن روز از عذاب برهد همانا به رحمت خدا نائل گرديده است، و اين فيروزى و سعادتى آشكار است.

هر کس در آن روز، عذاب از او برگردانده شود، قطعاً خدا به او رحم کرده، و آن است کامیابی آشکار.

آن روز كسى كه (عذاب) از او برگردانده شود قطعا (خدا) بر او رحمت آورده و اين است همان رستگارى آشكار.

اگر خداوند زیانى به تو برساند، هیچ کس جز او نمى تواند آن را برطرف سازد; و اگر خیرى به تو رساند، او بر هر چیزى تواناست;

و اگر از خدا به تو ضررى رسد هيچ كس جز خدا نتواند تو را از آن ضرر برهاند، و اگر از او به تو خيرى رسد (هيچ كس تو را از آن منع نتواند كرد) كه او بر هر چيز تواناست.

و اگر خدا تو را آسیب و گزندی رساند، کسی جز او برطرف کننده آن نیست، و اگر تو را خیری رساند (حفظ و دوامش فقط به دست اوست)؛ پس او بر هر کاری تواناست.

و اگر خدا به تو زيانى برساند كسى جز او برطرف كننده آن نيست و اگر خيرى به تو برساند پس او بر هر چيزى تواناست.

اوست که بر بندگان خود، تسلّط کامل دارد; و اوست حکیمِ آگاه.

بگو خداست كه كمال اقتدار و توانايى را بر بندگان دارد و اوست كه درستكار و آگاه است.

اوست که بر بندگانش چیره و غالب است، و او حکیم و آگاه است.

و اوست كه بر بندگان خويش چيره است و اوست‌ حكيم آگاه.