صفحه ۱۲۷ قرآن کریم سوره مائده

عیسى بن مریم گفت «خداوندا! اى پروردگارما! از آسمان مائده‌اى بر ما نازل کن; تا عیدى براى اوّل و آخر ما، و نشانه‌اى از تو باشد; و به ما روزى ده; تو بهترین روزى‌دهندگانى.»

عيسىِ مريم گفت بارالها، اى پروردگار ما، تو بر ما از آسمان مائده‌اى فرست تا (اين روز) براى ما و كسانى كه پس از ما آيند روز عيد مباركى گردد و آيت و حجّتى از جانب تو براى ما باشد، و ما را روزى ده، كه تو بهترين روزى دهندگانى.

عیسی بن مریم گفت خدایا! ای پروردگار ما! برای ما از آسمان سفره‌ای پر از غذا نازل کن تا عیدی باشد برای اهل زمان ما و نسل آینده ما، و نشانه‌ای از سوی تو؛ و ما را روزی بخش که تو بهترین روزی‌دهندگانی.

عيسى پسر مريم گفت بار الها پروردگارا از آسمان خوانى بر ما فرو فرست تا عيدى براى اول و آخر ما باشد و نشانه‌ اى از جانب تو و ما را روزى ده كه تو بهترين روزى ‌دهندگانى.

خداوند (دعاى او را مستجاب کرد; و) فرمود «من آن را بر شما نازل مى‌کنم; ولى هر کس از شما بعد از آن کافر گردد (و راه انکار پوید)، او را به گونه‌اى مجازات مى کنم که هیچ کس از جهانیان را چنان مجازات نکرده باشم!»

خدا گفت من آن مائده را براى شما مى‌فرستم، ولى هر كه بعد از نزول مائده كافر شود وى را عذابى كنم كه هيچ يک از جهانيان را چنان عذاب نكنم.

خدا فرمود من مسلماً آن را بر شما نازل می‌کنم، پس اگر کسی از شما بعد از آن کافر شود (و به انکار نبوّت عیسی و معجزه‌اش برخیزد) بی تردید او را عذابی خواهم کرد که هیچ یک از جهانیان را آن گونه عذاب نکنم.

خدا فرمود من آن را بر شما فرو خواهم فرستاد و(لى) هر كس از شما پس از آن انكار ورزد وى را (چنان) عذابى كنم كه هيچ يک از جهانيان را (آن چنان) عذاب نكرده باشم.

و (به یاد آورید) آنگاه که خداوند به عیسى بن مریم مى‌گوید «آیا تو به مردم گفتى که من و مادرم را بعنوان دو معبود در برابر خداى یکتا انتخاب کنید؟!»، او مى‌گوید «منزّهى تو! من حق ندارم آنچه را که شایسته من نیست، بگویم! اگر چنین سخنى را گفته باشم، تو مى‌دانى. تو از آنچه در روح و جان من است، آگاهى; و من از آنچه در ذات (پاک) توست، آگاه نیستم. بیقین تنها تو داناى همه اسرار نهان هستى.

و (ياد كن) آن گاه كه (در قيامت) خدا گويد اى عيسىِ مريم، آيا تو مردم را گفتى كه من و مادرم را دو خداى ديگر سواى خداى عالم اختيار كنيد؟ عيسى گويد خدايا، تو منزهى، هرگز مرا نرسد كه چنين سخنى به ناحق گويم، چنانچه من اين گفته بودمى تو مى‌دانستى، كه تو از سرائر من آگاهى و من از سرّ تو آگاه نيستم، همانا تويى كه به همه اسرار غيب جهانيان كاملًا آگاهى.

و (عرصه هول‌انگیز قیامت را یاد کنید) هنگامی که خدا به عیسی بن مریم می‌فرماید آیا تو به مردم گفتی که مرا و مادرم را به عنوان دو معبود به جای خدا انتخاب کنید؟! می‌گوید منزّه و پاکی، مرا چنین قدرتی نمی‌باشد که آنچه را حقّ من نیست بگویم، اگر آن را گفته باشم یقیناً تو آن را می‌دانی، تو از آنچه در جان و روح من است آگاهی، و من از آنچه در ذات توست نمی‌دانم؛ زیرا تو بر نهان ها بسیار دانایی.

و (ياد كن) هنگامى را كه خدا فرمود اى عيسى پسر مريم آيا تو به مردم گفتى من و مادرم را همچون دو خدا به جاى خداوند بپرستيد گفت منزهى تو مرا نزيبد كه (درباره خويشتن) چيزى را كه حق من نيست بگويم اگر آن را گفته بودم قطعا آن را مى‌دانستى آنچه در نفس من است تو مى‌دانى و آنچه در ذات توست من نمى‌دانم چرا كه تو خود داناى رازهاى نهانى.

من، جز آنچه مرا به آن فرمان دادى، چیزى به آن‌ها نگفتم; (به آنها گفتم) خداوندى را بپرستید که پروردگار من و پروردگار شماست. و تا زمانى که در میان آنها بودم، گواه بر (اعمال) آنها بودم; ولى هنگامى که مرا از میانشان برگرفتى، تو خود مراقب آنها بودى; و تو بر هر چیز، گواهى.

من به آنها هرگز چيزى نگفتم جز آنچه تو مرا بدان امر كردى، كه خداى را پرستيد كه پروردگار من و شماست، و من بر آن مردم گواه و ناظر اعمال بودم مادامى كه در ميان آنها بودم، و چون روح مرا گرفتى تو خود نگهبان و ناظر اعمال آنان بودى، و تو بر همه چيز عالم گواهى.

من به آنان جز آنچه را که به من دستور دادی نگفتم، (گفتم) خدایی را بپرستید که پروردگار من و شماست. و تا زمانی که در میان آنان بودم گواهشان بودم، و چون مرا (از میان آنان به سوی خود) برگرفتی، خود مراقب و نگاهبانشان بودی؛ و تو بر همه چیز گواهی.

جز آنچه مرا بدان فرمان دادى (چيزى) به آنان نگفتم (گفته‌ام) كه خدا پروردگار من و پروردگار خود را عبادت كنيد و تا وقتى در ميانشان بودم بر آنان گواه بودم پس چون روح مرا گرفتى تو خود بر آنان نگهبان بودى و تو بر هر چيز گواهى.

(با این حال،) اگر آنها را مجازات کنى، بندگان تواند. (و اختیار آنها به دست توست); و اگر آنان را ببخشى، توانا و حکیمى. (نه کیفر تو نشانه بى حکمتى است، و نه بخشش تو نشانه ناتوانى)»

اگر آنان را عذاب كنى باز (خدايا) همه بندگان تو هستند، و اگر از گناه آنها درگذرى باز توانا و درست كردارى.

اگر آنان را (به سبب شرک ورزیدنشان) عذاب کنی، بندگان تواند، و اگر آنان را بیامرزی، یقیناً تویی که توانای شکست ناپذیر و حکیمی.

اگر عذابشان كنى آنان بندگان تواند و اگر بر ايشان ببخشايى تو خود توانا و حكيمى.

خداوند مى گوید «این (همان) روزى است که راستى راستگویان، به آنها سود مى بخشد; براى آنها باغهاى بهشتى است که نهرها از پاى درختان آن مى گذرد، و تا ابد، جاودانه در آن مى مانند; خداوند از آنها خشنود است، و آنها نیز، از او خشنودند; این، (همان) رستگارى بزرگ است.»

خدا گويد اين روزى است كه صادقان از راستى خود بهره‌مند مى‌شوند، براى آنها بهشت‌هايى است كه از زير درختانش نهرها جارى است و در آن به نعمت ابدى متنعّمند؛ خدا از آنها خشنود و آنها از خدا خشنودند. اين است فيروزى و سعادت بزرگ.

خدا فرمود این روزی است که راستان را راستی و صدقشان سود دهد. برای آنان بهشت‌هایی است که از زیرِ (درختانِ) آن نهرها جاری است، همیشه در آن جاودانه‌اند، خدا از آنان خشنود و آنان هم از خدا خشنودند؛ این است رستگاری بزرگ.

خدا فرمود اين روزى است كه راستگويان را راستی‌شان سود بخشد براى آنان باغ‌هايى است كه از زير (درختان) آن نهرها روان است هميشه در آن جاودانند خدا از آنان خشنود است و آنان (نيز) از او خشنودند اين است رستگارى بزرگ.

حکومت و مالکیت آسمان‌ها و زمین و آنچه در آن‌هاست، تنها از آن خداست; و او بر هر چیزى تواناست.

فرمانروايى آسمان‌ها و زمين و هر چه در آنهاست خداى راست، و او بر هر چيز تواناست.

مالکیّت و فرمانروایی آسمان‌ها و زمین و آنچه در آن‌هاست، فقط در سیطره خداست، و او بر هر کاری تواناست.

فرمانروايى آسمان‌ها و زمين و آنچه در آن‌هاست از آن خداست و او بر هر چيزى تواناست .