صفحه ۱۲۶ قرآن کریم سوره مائده

(به یاد آورید) روزى را که خداوند، پیامبران را جمع مى‌کند، و مى‌گوید «(در برابر دعوت شما،) چه پاسخى به شما داده شد؟»، مى‌گویند «ما چیزى نمى‌دانیم; تو خود، داناى همه اسرار نهان هستى.»

روزى كه خدا همه پيغمبران را جمع گرداند و آن گاه گويد چگونه امت از دعوت شما اجابت كردند؟ گويند ما نمى‌دانيم، تويى كه به باطن همه كاملًا دانايى.

(از) روزی (پروا کنید) که خدا پیامبران را جمع می‌کند، و (به آنان) می فرماید (در برابر دعوتتان به اجرای دستورهای خدا) چه پاسخی به شما داده شد؟ گویند ما را (در برابرِ دانشِ تو) هیچ دانشی نیست؛ یقیناً تویی که به نهان‌ها بسیار دانایی.

(ياد كن) روزى را كه خدا پيامبران را گرد مى‌آورد پس مى‌فرمايد چه پاسخى به شما داده شد مى‌گويند ما را هيچ دانشى نيست تويى كه داناى رازهاى نهانى.

(به خاطر بیاور) هنگامى را که خداوند به عیسى بن مریم گفت یاد کن نعمتم را که به تو و مادرت بخشیدم; زمانى که تو را با «روح القدس» تأیید کردم; که در گاهواره و نیز در حال میانسالى، با مردم سخن مى‌گفتى; و هنگامى را که کتاب و حکمت و تورات و انجیل را به تو آموختم; و هنگامى را که به اذن من، از گل چیزى به صورت پرنده مى‌ساختى، و در آن مى‌دمیدى، و به اذن من، پرنده اى مى‌شد; و کور مادرزاد، و مبتلا به بیمارى پیسى را به اذن من، شفا مى‌دادى; و هنگامى که مردگان را به اذن من زنده مى‌کردى; و هنگامى که بنى اسرائیل را از آسیب رساندن به تو، باز داشتم; در آن زمان که دلایل روشن براى آنها آوردى، ولى جمعى از کافران آنها گفتند «اینها جز سحر آشکار نیست.»

(اى پيغمبر، مردم را متذكر گردان) آن گاه كه خدا گفت اى عيسىِ مريم به خاطر آر نعمتى را كه به تو و مادرت عطا كردم آن گاه كه تو را به تأييد روح قدسى توانا ساختم كه در گهواره و بزرگسالى با مردم سخن مى‌گفتى، و آن گاه كه تو را تعليم كتاب و حكمت كردم و به تو علم تورات و انجيل آموختم، و هنگامى كه از گِل، شكل مرغى به امر من ساخته و در آن مى‌دميدى تا به امر من مرغى مى‌گرديد، و كور مادرزاد و پيس را به امر من شفا مى‌دادى، و آن گاه كه مردگان را به امر من (از قبر) بيرون مى‌آوردى، و آن گاه كه (دست ستم) بنى اسرائيل را از سر تو كوتاه كردم وقتى كه تو با معجزات روشن بر (هدايت) آنها آمدى و كافران بنى اسرائيل گفتند كه اينها جز سحرى آشكار نيست.

(یاد کنید) هنگامی که خدا فرمود ای عیسی بن مریم! نعمتم را بر خود و بر مادرت یاد کن، آن گاه که تو را به وسیله روح القدس توانایی بخشیدم، که با مردم در گهواره (به اعجاز) و در میان سالی (به وحی) سخن گفتی، و آن گاه که تو را کتاب و حکمت و تورات و انجیل آموختم، و هنگامی که به اذن من از گِل، مجسمه ای به شکل پرنده می‌ساختی، پس در آن می‌دمیدی و به فرمان من پرنده‌ای زنده می‌شد، و کور مادر زاد و شخص پیس را به اذن من شفا می‌دادی، و زمانی که مردگان را به اجازه من (زنده از گور) بیرون می‌آوردی، و آن گاه که (شرّ و آسیب) بنی اسرائیل را هنگامی که برای آنان دلایل روشن آوردی از تو بازداشتم، پس کسانی که از آنان کافر شدند، گفتند این (دلایل و معجزات) جز افسونی آشکار نیست.

(ياد كن) هنگامى را كه خدا فرمود اى عيسى پسر مريم نعمت مرا بر خود و بر مادرت به ياد آور آنگاه كه تو را به روح ‌القدس تاييد كردم كه در گهواره (به اعجاز) و در ميانسالى (به وحى) با مردم سخن گفتى و آنگاه كه تو را كتاب و حكمت و تورات و انجيل آموختم و آنگاه كه به اذن من از گل (چيزى) به شكل پرنده مى‌ ساختى پس در آن مى‌دميدى و به اذن من پرنده‌اى مى‌شد و كور مادرزاد و پيس را به اذن من شفا مى‌دادى و آنگاه كه مردگان را به اذن من (زنده از قبر) بيرون مى ‌آوردى و آنگاه كه (آسيب) بنى‌ اسرائيل را هنگامى كه براى آنان حجت‌هاى آشكار آورده بودى از تو باز داشتم پس كسانى از آنان كه كافر شده بودند گفتند اين(ها چيزى) جز افسونى آشكار نيست.

و (به یاد آور) زمانى را که به حواریون وحى فرستادم که «به من و فرستاده من، ایمان بیاورید». آنها گفتند «ایمان آوردیم، و گواه باش که ما مسلمانیم.»

و (ياد كن) هنگامى كه به حواريّين وحى كرديم كه به من و به رسول من ايمان آوريد، گفتند ايمان آورديم، (خدايا) گواه باش كه ما تسليم امر توايم.

و (یاد کنید) هنگامی که به حواریون وحی کردم که به من و فرستاده من ایمان آورید. گفتند ایمان آوردیم و شاهد باش که ما (در برابر خدا، فرمان ها و احکام او) تسلیم هستیم.

و (ياد كن) هنگامى را كه به حواريون وحى كردم كه به من و فرستاده‌ ام ايمان آوريد گفتند ايمان آورديم و گواه باش كه ما مسلمانيم

در آن هنگام که حواریون گفتند «اى عیسى بن مریم! آیا پروردگارت مى‌تواند مائده اى از آسمان بر ما نازل کند؟» او ( در پاسخ) گفت «از (شک و تردید در قدرت) خدا بپرهیزید اگر با ایمان هستید!»

(ياد آر) هنگامى كه حواريّين گفتند اى عيسىِ مريم، آيا خداى تو تواند كه براى ما از آسمان مائده‌اى فرستد؟ عيسى در جواب گفت اگر ايمان آورده‌ايد از خدا بترسيد (و شک در قدرت خدا نكنيد).

(و یاد کنید) زمانی که حواریون گفتند ای عیسی بن مریم! آیا پروردگارت می‌تواند برای ما سفره ای که غذا در آن باشد از آسمان نازل کند؟! گفت اگر ایمان دارید، از خدا پروا کنید.

و (ياد كن) هنگامى را كه حواريون گفتند اى عيسى پسر مريم آيا پروردگارت مى‌تواند از آسمان خوانى براى ما فرود آورد (عيسى) گفت اگر ايمان داريد از خدا پروا داريد.

گفتند «(شک نداریم، ولى) مى‌خواهیم از آن بخوریم، و دل‌هاى ما (به رسالت تو) مطمئن گردد; و بدانیم به ما راست گفته‌اى; و بر آن، گواه باشیم.»

گفتند مى‌خواهيم هم از آن مائده آسمانى تناول كنيم و هم دل‌هاى ما مطمئن شود و هم به راستى عهدهاى تو پى بريم و بر آن (به مشاهده) از گواهان باشيم.

گفتند می‌خواهیم از آن بخوریم و دل‌های ما آرامش یابد، و بدانیم که تو (در ادعای نبوتت) به ما راست گفته‌ای، و ما بر آن از گواهان باشیم.

گفتند مى‌خواهيم از آن بخوريم و دل‌هاى ما آرامش يابد و بدانيم كه به ما راست گفته‌ اى و بر آن از گواهان باشيم.