صفحه ۱۰ قرآن کریم سوره بقره

کسانى که (به پیامبر اسلام) ایمان آوردند، و کسانى که به آیین یهود گرویدند و نصارى و صابئان [پیروان یحیى] هرکدام که به خدا و روز بازپسین ایمان آورده، و کارى شایسته انجام دهند، پاداششان نزد پروردگارشان مسلّم است; و نه ترسى بر آنهاست و نه اندوهگین مى شوند.

هر يک از مسلمانان و يهود و نصارى و صابئان (پيروان حضرت يحيى) كه از روى حقيقت به خدا و روز قيامت ايمان آورد و نيكوكارى پيشه كند، البته آنها از خدا پاداش نيک يابند و هيچ گاه بيمناک و اندوهگين نخواهند بود.

مسلّماً کسانی که [ زبانی و به ظاهر ] ایمان آوردند، و نیز یهودی‌ها و نصرانی‌ها و صابئی‌ها، هرکدامشان [ قلباً ] به خدا و روز قیامت مؤمن شوند و کار شایسته انجام دهند برای آنان نزد پروردگارشان پاداشی شایسته است، نه بیمی بر ایشان است، و نه اندوهگین شوند

در حقيقت كسانى كه [ به اسلام ] ايمان آورده و كسانى كه يهودى شده‌اند و ترسايان و صابئان هر كس به خدا و روز بازپسين ايمان داشت و كار شايسته كرد پس اجرشان را پيش پروردگارشان خواهند داشت و نه بيمى بر آنان است و نه اندوهناک خواهند شد

و (به یاد آورید) زمانى را که از شما پیمان گرفتیم; و کوه طور را به فرازتان برافراشتیم; (و گفتیم) «آنچه را (از آیات و فرمان ها) به شما داده ایم، با قدرت بگیرید; و آنچه را در آن است به یاد داشته باشید (و به آن عمل کنید); تا پرهیزگار شوید.»

و (اى بنى اسرائيل ياد آريد) وقتى كه از شما پيمان گرفتيم و كوه طور را بالاى سر شما برافراشتيم، (و دستور داديم كه) احكام تورات را با عقيده محكم پيروى كنيد و پيوسته آن را در نظر گيريد، باشد كه پرهيزگار شويد.

و [ شما ای بنی‌اسرائیل! به یاد آرید ] هنگامی که از شما [ بر پیروی از حق ] پیمان گرفتیم، و کوه طور را بالای سرتان برافراشتیم، [ و گفتیم ] آنچه را [ برای هدایتتان چون تورات ] به شما داده‌ایم با قوّت فراگیرید [ و با قدرت عمل کنید، ] و آیاتی که در آن است [ برای به کار بستن، قلباً ] مورد توجه قرار دهید تا به روحیۀ اطاعت از خدا و پرهیز از محرّماتش آراسته شوید‌.

و چون از شما پيمان محكم گرفتيم و [ كوه ] طور را بر فراز شما افراشتيم [ و فرموديم ] آنچه را به شما داده‌ايم به جد و جهد بگيريد و آنچه را در آن است به خاطر داشته باشيد باشد كه به تقوا گراييد.

سپس شما پس از این، رویگردان شدید; و اگر فضل و رحمت خداوند بر شما نبود، از زیانکاران بودید.

بعد از آن همه عهد و پيمان (از خدا) روى گردانيديد؛ و اگر فضل و رحمت خدا شامل حال شما نمى‌شد البته در شمار زيانكاران بوديد.

آن‌گاه بعد از پیمان‌گرفتن، از وفای به آن سرپیچی کردید، و اگر احسان و رحمت خدا بر شما نبود قطعاً از تباه‌کنندگانِ [ همۀ سرمایۀ وجودی خود ] بودید‌.

سپس شما بعد از آن [ پيمان ] رويگردان شديد و اگر فضل خدا و رحمت او بر شما نبود مسلما از زيانكاران بوديد.

به طور قطع از حال کسانى از شما، که در روز شنبه نافرمانى و گناه کردند، آگاه شده اید; ما به آنها گفتیم «به صورت بوزینه هایى طرد شده درآیید!»

و محققا دانسته‌ايد جماعتى از شما را كه عصيان ورزيده حرمت شنبه را نگاه نداشتند، گفتيم بوزينه شويد و راندگانى (دور از قرب حق).

بی‌تردید شما به سرگذشت گروهی از هم‌مسلکان خود که در روز شنبه [ از فرمان خدا در مورد حرمت صید ماهی ] سرپیچی کردند آگاه بودید، که ما [ به کیفر سرپیچی‌کردنشان ] به آنان نهیب زدیم؛ به‌صورت بوزینگانی پَست و رانده‌شده درآیید‌!

و كسانى از شما را كه در روز شنبه [ از فرمان خدا ] تجاوز كردند نيک شناختيد پس ايشان را گفتيم بوزينگانى طرد شده باشيد.

ما این مجازات را درس عبرتى براى مردم آن زمان و نسل‌هاى بعد از آنان، و اندرزى براى پرهیزگاران قرار دادیم.

و اين عقوبت مسخ را كيفر آنها و عبرت اخلاف آنها و پند پرهيزكاران گردانيديم.

در نهایت، آن کیفر را درس عبرتی برای آنان‌که شاهد حادثه بودند و کسانی که پس از آنان می‌آیند، و پندی برای آنان‌که از خدا اطاعت می‌کنند و از محرّماتش می‌پرهیزند قرار دادیم‌

و ما آن [ عقوبت ] را براى حاضران و [ نسلهاى ] پس از آن عبرتى و براى پرهيزگاران پندى قرار داديم.

و (به یاد آورید) هنگامى را که موسى به قوم خود گفت «خداوند به شما دستور مى دهد گاوى را ذبح کنید (و قطعه اى از آن را به بدن مقتول بزنید، تا زنده شود و قاتل را معرفى کند.)» گفتند «آیا ما را مسخره مى کنى؟» گفت «به خدا پناه مى برم از این که از جاهلان باشم!»

و (به ياد آريد) وقتى كه موسى به قوم خود فرمود كه به امر خدا گاوى را ذبح كنيد، گفتند ما را به تمسخر گرفته‌اى؟ موسى گفت پناه مى‌برم به خدا از آنكه (سخن به تمسخر گويم و) از مردم نادان باشم.

و [ به یاد آرید ] هنگامی که موسی به قومش گفت خداوند به شما فرمان می‌دهد گاوی را ذبح کنید، گفتند آیا ما را به ریشخند گرفته‌ای؟! گفت به خداوند پناه می‌برم از این‌که از بی‌خبران [ از حدود ادب ] باشم‌

و هنگامى كه موسى به قوم خود گفت‌ خدا به شما فرمان مى‌ دهد كه ماده گاوى را سر ببريد گفتند آيا ما را به ريشخند مى‌ گيرى گفت پناه مى برم به خدا كه [ مبادا ] از جاهلان باشم.

گفتند «از پروردگارت بخواه که براى ما روشن کند این گاو چگونه گاوى باید باشد؟» گفت او مى فرماید «گاوى که نه پیر و از کارافتاده باشد، و نه بکر و جوان; بلکه میان این دو باشد. آنچه به شما دستور داده شده، (هر چه زودتر) انجام دهید.»

گفتند از خدايت بخواه كه خصوصيت گاو را براى ما معيّن كند. موسى گفت خدا مى‌فرمايد گاوى نه پير از كار افتاده و نه جوان كار نكرده، بلكه ميانه اين دو حال باشد، حال انجام دهيد آنچه مأموريد.

گفتند از پروردگارت بخواه برای ما توضیح دهد که آن، چه گاوی باشد؟ موسی گفت خداوند می‌فرماید آن گاوی است نه پیرِ از کار مانده، و نه تازه‌جوان، بلکه گاوی است میان این دو نوع، پس آنچه را به شما فرمان داده‌اند انجام دهید‌

گفتند پروردگارت را براى ما بخوان تا بر ما روشن سازد كه آن چگونه [ گاوى ] است گفت وى مى‌فرمايد آن ماده گاوى است نه پير و نه خردسال [ بلكه ] ميانسالى است بين اين دو پس آنچه را [ بدان ] ماموريد به جاى آريد.

گفتند «از پروردگار خود بخواه که براى ما روشن سازد رنگ آن چگونه باشد؟» گفت او مى فرماید «گاوى باشد زرد یکدست، که بینندگان را شاد و مسرور سازد.»

گفتند از خدايت بخواه كه رنگ آن گاو را معيّن كند. موسى گفت خدا مى‌فرمايد گاو زرد زرّينى باشد كه بينندگان را فرح بخشد.

گفتند از پروردگارت بخواه برای ما توضیح دهد رنگش چه باشد؟ موسی گفت خداوند می‌فرماید گاوی است به رنگ زردِ روشن که رنگش بینندگان را شاد می‌کند‌

گفتند از پروردگارت بخواه تا بر ما روشن كند كه رنگش چگونه است گفت وى مى‌ فرمايد آن ماده گاوى است زرد يكدست و خالص كه رنگش بينندگان را شاد مى‌كند.