زره نوحهسرا
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
زره نوحهسرا، یکی از نوحهسرایان در مصیبت شهادت
امام حسین (علیهالسّلام) و دیگر
شهدای کربلا در قرن چهارم هجری بـوده اسـت.
زره نوحهسرا، یکی از نوحهسرایان قرن چهارم هجری بـوده اسـت. شواهد تاریخی نشان میدهد که از اواخر قرن سوم تا نیمه اول قرن چهارم هجری، نوحهسرایی و خواندن اشعار رثایی برای
امام حسین (علیهالسّلام) رایج بوده است و عدهای به عنوان «نائح» (نوحهسرا) و «منشد» (خواننده اشعار) شناخته میشدند و به ایـن امـر اشتغال داشتند و در آن مهارت پیدا کرده بودند. اینان در حرم حسینی یا در بعضی از مجالس، نوحهسرایی میکردند و اشعاری در سوگ امام حسین (علیهالسّلام) میخواندند.
بر اساس گزارشات منابع، در قرن چهارم بانوی نوحهسرای دیگری به نام «زره» نیز در
بغداد بود. او در رؤیا
حضرت زهرا (سلاماللهعلیها) را دید که در کنار قبر فرزندش حسین (علیهالسّلام) گریه میکند و به او فرمان میدهد که این اشعار را بخواند:
| اَیُّهَا العَیْنانِ فیضا | | وَاسْتَهِلاّ لا تَغیضا |
| | |
«ای چشمان مـناشـک هـا را سرازیر کرده، بریزید و فروکش نکنید».
| وَابْکِیا بِالطَّفِّ مَیْتا | | ترکَ الصَّدْرَ رَضیضا |
| | |
«و بر جـان دادهای بگریید که در کنار رود (
کربلا) رهـا شـد، در حالی که سینهاش لگدکوب شده بود».
| لَمْ اُمَرِّضْهُ قتیلاً | | لا وَ لا کانَ مَریضا |
| | |
«در وقت کشته شدنش از او پرستاری نکردم که او اصـلاً بیمار نبود و قبل از این واقعه نیز بیمار نبود».
گفتنی است در در برخی منابع، به جـای «قتیلاً» کلمه «فاسلو» آمده است که در این صورت معنای آن بیت چنین میشود: «از او پرستاری نکردم تا آرام گیرم؛ نه هرگز! چراکه اصلاً بیمار نبود».
• پیشوایی، مهدی، مقتل جامع سیدالشهداء، ج۲، ص۳۶۴-۳۷۵.
