گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
عقائدی
وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ (عَلَيْهِالسَّلامُ)
از خطبه های آن حضرت است
در تعریف شبهه
ضرورة معرفة الشبّهات
«وَ إِنَّمَا سُمِّیَتِ الشُّبْهَةُ شُبْهَةً »۱شبهه را به این خاطر شبهه می گویند
«لِأَنَّهَا تُشْبِهُ الْحَقَّ.»۲ که شبیه حق است.
«فَأَمَّا أَوْلِیَاءُ اللهِ فَضِیَاؤُهُمْ فِيهَا الْیَقِینُ،»۳اما چراغ اولیاء خدا در امور شبهه ناکْ یقین،
«وَ دَلِیلُهُمْ سَمْتُ الْهُدَی»۴و راهنمایشان راه هدایت است.
«وَ أَمَّا أَعْدَاءُ اللهِ فَدُعَاؤُهُمْ فِيهَا الضَّلالُ،»۵ولی دعوت کننده دشمنان خدا در مسیر شبهه ضلالت،
«وَ دَلِیلُهُمُ الْعَمَی،»۶و راهنماشان کوردلی است.
«فَمَا یَنْجُو مِنَ الْمَوْتِ مَنْ خَافَهُ،»۷نه ترس از مرگ علّت نجات است،
«وَ لَا یُعْطَی الْبَقَاءَ مَنْ أَحَبَّهُ.»۸و نه عشـق به بقا عامل جاودانگی اسـت.