• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حق عمومی در منافع عمومی (فقه سیاسی)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





حق عمومی، استفاده مجاز از راه‌ها و اماکن عمومی بر اساس کاربری تعیین‌شده است.
مزاحمت برای دارنده حق تقدم استفاده، حتی با وجود نشانه، ممنوع است.
اختصاص دائمی اماکن عمومی به افراد یا گروه‌ها مجاز نیست.
استفاده مکرر موجب اختصاص دائمی مکان نمی‌شود.



استفاده از منافع راه‌ها، معابر و اماكن عمومى نيز به نحوى كه براى آن‌ها منظور شده از حقوق عمومى محسوب مى‌شود.


هر فرد كه حائز حق تقدم باشد، نبايد توسط ديگران مورد مزاحمت قرار گيرد، هرچند كه به جاى حضور خود، نشانه‌اى كه بر ادامه استفاده از آن دلالت كند، به جاى گذاشته باشد.


اماكن عمومى را نمى‌توان به‌طور ثابت و دائمى به فرد يا گروهى اختصاص داد و استفاده مكرر از يک مكان موجب اختصاص نمى‌شود.
[۱] عمید زنجانی، عباس‌علی، فقه سیاسی، ج۷، ص۶۶۹.



۱. عمید زنجانی، عباس‌علی، فقه سیاسی، ج۷، ص۶۶۹.



عمید زنجانی، عباس‌علی، فقه سیاسی، برگرفته از مقاله «حق عمومی در منافع عمومی»، ج۱، ص۷۰۵.    






جعبه ابزار