• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حسین بن شادویه صفّار

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: حسین بن شادویه صفار


ابوعبداللّه حسین بن شادویه صفار صَحّاف قمی (زنده در قرن ۴) به شغل صحافی اشتغال داشت، به همین دلیل به او "صحاف" گفته می‌شود.
رجال شناسان شیعه او را قلیل الحدیث اما موثق و مورد اعتماد می‌دانند.
آثار او شامل کتاب‌های اسماء امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام)، الصلاة و الاعمال و کتاب الحدیث است.
اطلاعات بیشتری از او در دست نیست، اما به دلیل روایت جعفر بن محمد بن قولویه از وی، می‌توان او را از مؤلفان سده چهارم هجری به شمار آورد.



حسین صحاف چون به شغل صحافی اشتغال داشته، او را صحاف خوانده‌اند. رجال شناسان شیعه او را قلیل الحدیث خوانده؛ اما موثق و مورد اعتماد دانسته‌اند.
[۱] نجاشی، ابو عباس، رجال نجاشی، ج ۱، ص ۶۵.    

اطلاع دیگری از وی در دست نیست؛ اما به دلیل روایت جعفر بن محمد بن قولویه (م ۳۶۹ق) از وی،
[۲] نجاشی، ابو عباس، رجال نجاشی، ج ۱، ص ۶۵.    
می‌توان صفار را از مؤلفان سده چهارم هجری به شمار آورد.


جعفر بن محمد بن قولویه (م ۳۶۹ق) از صحاف روایت کرده است.
[۳] نجاشی، ابو عباس، رجال نجاشی، ج ۱، ص ۶۵.    



کتاب‌های
• اسماء امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام).
[۴] نجاشی، ابو عباس، رجال نجاشی، ج ۱، ص ۶۵.    

• الصلاة و الاعمال.
[۵] نجاشی، ابو عباس، رجال نجاشی، ج ۱، ص ۶۵.    

• الحدیث.
[۶] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج ۶، ص ۳۲۴.    

تألیف حسین صحاف است.
(دیگر منابع:
[۷] شیخ طوسی، الفهرست، ج ۱، ص ۵۶.    
[۸] حلی، ابن‌داوود، الرجال، ج ۱، ص ۸۰.    
[۹] ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج ۲، ص ۲۸۷.    
[۱۰] علامه حلی، خلاصة الاقوال، ج ۱، ص ۱۱۸.    
[۱۱] حسینی تفرشی، سید مصطفی، نقد الرجال، ج ۲، ص ۹۴.    
[۱۲] امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج ۶، ص ۳۵.    
[۱۳] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج ۲، ص ۶۳.    
[۱۴] طریحی، فخرالدین، جامع المقال، ج ۱، ص ۶۲.    
[۱۵] کاظمی، محمدامین، هدایة المحدثین، ج ۱، ص ۴۴.    
[۱۶] اعلمی، محمدحسین، دائرة المعارف الشیعیة العامّه، ج ۸، ص ۲۲۵.    
)


۱. ↑ نجاشی، ابو عباس، رجال نجاشی، ج ۱، ص ۶۵.    
۲. ↑ نجاشی، ابو عباس، رجال نجاشی، ج ۱، ص ۶۵.    
۳. ↑ نجاشی، ابو عباس، رجال نجاشی، ج ۱، ص ۶۵.    
۴. ↑ نجاشی، ابو عباس، رجال نجاشی، ج ۱، ص ۶۵.    
۵. ↑ نجاشی، ابو عباس، رجال نجاشی، ج ۱، ص ۶۵.    
۶. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج ۶، ص ۳۲۴.    
۷. ↑ شیخ طوسی، الفهرست، ج ۱، ص ۵۶.    
۸. ↑ حلی، ابن‌داوود، الرجال، ج ۱، ص ۸۰.    
۹. ↑ ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج ۲، ص ۲۸۷.    
۱۰. ↑ علامه حلی، خلاصة الاقوال، ج ۱، ص ۱۱۸.    
۱۱. ↑ حسینی تفرشی، سید مصطفی، نقد الرجال، ج ۲، ص ۹۴.    
۱۲. ↑ امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج ۶، ص ۳۵.    
۱۳. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج ۲، ص ۶۳.    
۱۴. ↑ طریحی، فخرالدین، جامع المقال، ج ۱، ص ۶۲.    
۱۵. ↑ کاظمی، محمدامین، هدایة المحدثین، ج ۱، ص ۴۴.    
۱۶. ↑ اعلمی، محمدحسین، دائرة المعارف الشیعیة العامّه، ج ۸، ص ۲۲۵.    


• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «حسین ـ صفّار»، ج ۲، ص ۱۹۰.


رده‌های این صفحه : شخصیت‌های قرن 4 (قمری) | فقهای قرن 4 (قمری) | مؤلفان قرن 4 (قمری) | محدثان اسلامی | محدثان قرن 4 (قمری)
جعبه ابزار