[ویرایش] استاد حسین بنّای اصفهانی، از شعرای قرن سیزدهم هجری است. در معماری و بنائی استاد بود و شعر را نیز نیکو می‌سرود. محمود میرزا او را از یزد دانسته امّا اختر که تذکره خود را مقدم بر سفینة المحمود نگاشته است، او را اصفهانی ذکر نموده است. این بیت از اوست: رخ ز شراب لاله گون، آمده‌ای به محفلم ••••• میل کباب کرده‌ای، آه تو دانیّ و دلم
