|
| ||||||||||||||||||
(إِنَّ رَبَّكُمُ اللّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ يُغْشِي اللَّيْلَ النَّهَارَ يَطْلُبُهُ حَثِيثًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ وَالنُّجُومَ مُسَخَّرَاتٍ بِأَمْرِهِ أَلاَ لَهُ الْخَلْقُ وَالأَمْرُ تَبَارَكَ اللّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ) (پروردگار شما، خداوندى است كه آسمانها و زمين را در شش روز (شش دوران) آفريد؛ سپس بر عرش قدرت قرار گرفت و به تدبیر جهان پرداخت؛ با پرده تاريكِ شب، روز را مى‌پوشاند؛ و شب به سرعت، در پى روز مى‌آيد؛ و خورشيد و ماه و ستارگان را آفريد، كه مسخّر فرمان او هستند. آگاه باشيد كه آفرينش و تدبير جهان، از آن او و به فرمان او است! پر برکت و بى زوال است خداوندى كه پروردگار جهانيان است.)علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: مراد از كلمه يوم پاره‌اى از زمان است، نه روزهاى معمولى و معهود ذهن ما، چون روز از نظر ما ساكنان زمين، عبارت است از مقدار حركت كره زمين به دور خودش، كه يك دور آن را يك روز (و يا به عبارتى: يك شبانه روز) مى‌ناميم، و احتمال اينكه مراد از روز در آيه چنين روزى باشد احتمالى است فاسد و فسادش بر همه روشن. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:) ۱. ↑ اعراف/سوره۷، آیه۵۴. ۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۹۴. ۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۱۹۲. ۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۶، ص۲۴۸. ۵. ↑ اعراف/سوره۷، آیه۵۴. ۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۵۷. ۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۵۴۹. ۸. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۳۶۲. ۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۹، ص۱۳۰. ۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۶۵۹. • مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «یوم»، ص۶۶۵. رده‌های این صفحه : لغات سوره اعراف | لغات قرآن
|
