احمد بن محمد خوافی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابومظفر احمدبن محمد خوافی،
فقیه و محدّث
شافعی قرن پنجم می باشد.
[ویرایش]
وی به
خواف، ناحیه ای در
نیشابور قدیم (اکنون شهری در
خراسان رضوی ) منسوب است. از تاریخ تولد و
زادگاه و سوانح زندگی او اطلاعی در دست نیست.
[ویرایش]
همین قدر می‌دانیم که
حدیث را از ابی صالح مؤذن و
فقه را از ابوابراهیم ضریر و سپس از عبدالملک بن عبداللّه جوینی، مشهور به امام الحرمین، فراگرفت. او را از بهترین شاگردان و از ملازمان و
اصحاب جوینی دانسته و گفته‌اند که در زمان
حیات استاد به
تدریس پرداخت.
[ویرایش]
از ابوسعد محمدبن یحیی نیشابوری و عمرسلطان به عنوان شاگردان او یاد شده است.
[ویرایش]
خوافی را در فن
مناظره سرآمد دانسته و
تبحر وی را در این فن با توفیقات ابوحامد غزالی در تصنیفاتش مقایسه کرده اند. همچنین او چند سال در
طوس و
نواحی اطراف آن به
قضاوت پرداخت.
[ویرایش]
خوافی در سال ۵۰۰ در
طوس درگذشت و همان‌جا به خاک سپرده شد. در
منابع ، هیچ
کتاب یا
رساله ای به او نسبت داده نشده است.
[ویرایش]
(۱) ابن خلکان، وفیات الاعیان وأنباء أبناء الزمان.
(۲) ابن عساکر، تبیین کذب المفتری فیما نسب الی الامام ابی الحسن الاشعری، بیروت ۱۴۰۴/۱۹۸۴.
(۳) ابن قاضی شهبه، طبقات الشافعیة، بیروت ۱۴۰۷/۱۹۸۷.
(۴) ابن ملقن، العقد المذهب فی طبقات حمله المذهب، چاپ ایمن نصر ازهری و سیدمهنی، بیروت ۱۴۱۷/۱۹۹۷.
(۵) عبدالوهاب بن علی سُبکی، طبقات الشافعیه الکبری، چاپ محمود محمد طناحی و عبدالفتاح محمدحلو، قاهره ۱۹۷۴ـ۱۹۷۶.
(۶) سمعانی، الانساب.
(۷) اسعد یافعی، مرآةالجنان و عبرةالیقظان، بیروت ۱۴۱۷/۱۹۹۷.
(۸) یاقوت حموی، معجم الادباء.
[ویرایش]
[ویرایش]
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «احمد بن محمد خوافی»، شماره۵۴۵۵.
