ابوعمر یا ابوعبدالله، سالم بن عبدالله بن عمر بن خطاب قرشی عدوی، مادرش دختر یزدگرد، آخرین پادشاه ایران است که همراه دو تن دیگر از خواهرانش به دست مسلمانان اسیر شد و عبدالله بن عمر او را به ازدواج خود درآورد که سالم، ثمره آن ازدواج بود. دیگری به همسری حسین بن علی درآمد که زینالعابدین ثمره این ازدواج است و سومی را محمد بن ابیبکر به عقد خویش درآورد که قاسم را به دنیا آورد. بنابراین، سالم و قاسم و زینالعابدین پسر خاله همدیگرند. سالم یکی از هفت فقیه مدینه و از اشراف و بزرگان تابعین و از علمای ثقه بهشمار میرفت. او معلم عمر بن عبدالعزیز بود و هنگامی که عمر بن عبدالعزیز خلافت را در سال ۹۹ ق به عهده گرفت، از سالم خواست که سیره و روش زندگانی جدش را بنویسد تا مردم از آن پیروی کنند. ۱. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۳، ص۷۱. ۲. ↑ شمسالدین ذهبی، محمد بن احمد، تذکرة الحفاظ، ج۱، ص۶۸. ۳. ↑ ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة والنهایة، ج۹، ص۲۶۲. ۴. ↑ ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، تهذیب التهذیب، ج۳، ص۴۳۶. ۵. ↑ ابن تغری بردی، یوسف، النّجوم الزّاهره فی ملوک مصر و القاهره، ج۱، ص۲۵۶. ۶. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۲، ص۳۴۹. عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۲۹۳. |