• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

أَوْد (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: أَوْد (قاموس قرآن (جلد ۱))
مقالات مرتبط: یَؤُدُهُ (لغات‌قرآن)، أَوْد (مفردات‌نهج‌البلاغه)، اود (مقالات مرتبط).
دیگر کاربردها: اود (ابهام زدایی).


أَوْد (به فتح الف و سکون واو) از واژگان قرآن کریم به معنای سنگینی است.


أَوْد
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۱۴۱.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۹۷.    
[۳] طریحی نجفی، فخر الدین، مجمع البحرین، ج۳، ص۸.    
به معنای سنگینی است.
«آدَ یَؤُدُ» یعنی سنگینی کرد و در اصل خم شدن از سنگینی است.

به موردی از أَوْد که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - یَؤُدُهُ‌ (آیه ۲۵۵ سوره بقره)

(وَ لا یَؤُدُهُ‌ حِفْظُهُما)

[۴] بقره/سوره۲، آیه۲۵۵.    

«نگهداشتن آسمان‌ها و زمین، خدا را سنگینی نمی‌کند و او را به زحمت نمی‌اندازد».
[۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲، ص۵۱۳.    
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲، ص۳۳۶.    
[۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۳، ص۱۰۹.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۶۲۹.    


۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۱۴۱.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۹۷.    
۳. ↑ طریحی نجفی، فخر الدین، مجمع البحرین، ج۳، ص۸.    
۴. ↑ بقره/سوره۲، آیه۲۵۵.    
۵. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲، ص۵۱۳.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲، ص۳۳۶.    
۷. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۳، ص۱۰۹.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۶۲۹.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «اود»، ج۱، ص۱۴۱.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره بقره
جعبه ابزار