انطلاق (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اِنطلاق (به کسر الف) از
واژگان قرآن کریم، به معنای رفتن و گشاده‌رویی و روانی زبان که از واژه
طلاق مشتق شده است.
اِنطلاق به معنی رفتن و گشاده‌رویی و روانی زبان است، چنانکه اهل لغت گفته‌اند.
(فَانْطَلَقا حَتَّی اِذا رَکِبا فِی السَّفِینَةِ خَرَقَها) یعنی: «رفتند تا چون به
کشتی سوار شدند آن‌را سوراخ کرد.»
(وَ انْطَلَقَ الْمَلَاُ مِنْهُمْ اَنِ امْشُوا وَ اصْبِرُوا عَلی آلِهَتِکُمْ) یعنی «اشراف
قریش از پیش
ابی طالب برفتند و گفتند: بروید و در دفاع از خدایان خویش پا بر جا باشید.»
در آیه کریمه:
(وَ یَضِیقُ صَدْرِی وَ لا یَنْطَلِقُ لِسانِی) (و سينه‌ام تنگ مى‌شود، و زبانم به قدر كافى گويا نيست...)
مراد روانی زبان است. در
النهایه نقل شده: «اَفْضَلُ الْاِیمَانِ اَنْ تُکَلِّمَ اَخَاکَ وَ اَنْتَ طَلِیقٌ».
یعنی افضل ایمان آن است که با برادر مسلمان گشاده‌رو سخن گوئی. ولی این استعمال در قرآن نیست.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «طلاق»، ج۴، ص۲۳۲-۲۳۱.
