گاو در قرآن
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بقر به معنای
گاو،
اسم جنس است.
بقرة به
گاو نر و
گاو ماده هر دو گفته میشود، نام دومین
سوره قرآن کریم میباشد. تاء آن برای وحدت است نه تانیث ولی
مجمع البیان و راغب و
تفسیر مراغی تاء آنرا برای
تانیث گرفته و گفتهاند: بقره بمعنی
گاو ماده و
ثور گاو نر است، راغب ثور را بلفظ قیل آورده است. بقره نام دومین و بلندترین سوره
قرآن کریم میباشد.
جمع آن بقرات است.
«و اذ قال موسی لقومه ان الله یامرکم ان تذبحوا بقرة قالوا ا تتخذنا هزوا قال اعوذ بالله ان اکون من الجاهلین؛
و (به یاد آرید) هنگامی که
موسی به
قوم خود گفت:
خداوند به شما دستور میدهد که ماده گاوی را سر ببرید (تا قاتلی در
قتل شخص مجهول الحالی معلوم شود). گفتند: آیا ما را به
مسخره میگیری؟! گفت: پناه میبرم به
خدا از اینکه از
جاهلان باشم (زیرا مسخرگی از
جاهلان سر میزند)».
«و من الابل اثنین و من البقر اثنین... ؛
و نیز از
شتر دو فرد یا دو جفت و از
گاو دو فرد یا دو جفت (بیافرید)».
«و قال الملک انی اری سبع بقرات سمان... ؛
و (روزی)
شاه گفت: من (در
خواب) میدیدم
هفت گاو فربه را که
هفت گاو لاغر آنها را میخورند...»
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «حیوان».