کُفور (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کُفُور:(اَکْثَرُ النَّاسِ اِلَّا کُفُوراً) «کُفُور» از مادّه «
کُفر»
به معنای انکار حق است.
(وَلَقَدْ صَرَّفْنَا لِلنَّاسِ فِي هَذَا الْقُرْآنِ مِن كُلِّ مَثَلٍ فَأَبَى أَكْثَرُ النَّاسِ إِلاَّ كُفُورًا) (ما در اين
قرآن، به صورتهاى گوناگون براى مردم از هر چيز نمونهاى آورديم (و همه معارف در آن جمع است)؛ امّا بيشتر مردم جز
كفر و
انکار را، ابا داشتند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: در جمله
(أَكْثَرُ النَّاسِ)، اسم ظاهر ناس به جاى ضمير هم به كار رفته، و در اصل
(اكثرهم) بوده، و شايد جهت اين تعبير اين بوده كه خواسته است اشاره به اين نكته كند كه سر
كفران ايشان همين است كه ناسند هم چنان كه در آيه
(وَ كانَ الْإِنْسانُ كَفُوراً) نيز گذشت كه
كفران، خاصيت انسان بودن است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «کُفُور»، ص۴۶۳.