صیّب (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

صَیّب (به فتح صاد) از واژگان قرآن کریم به معنای باران و ابر است.

---

صَیّب به معنای باران و ابر است. اصل آن صیوب است (به سکون یا و کسر واو) واو به یا قلب و در آن ادغام شده است، مثل سیّد و جیّد تند بودن آن از لفظ استفاده می‌شود. در مجمع البیان آن‌را باران و در مفردات و اقرب الموارد ابر مخصوص به بارش گفته است، مناسب آیه فوق ابر است.

---

(اَوْ کَصَیِّبٍ‌ مِنَ السَّماءِ فِیهِ ظُلُماتٌ) «یا مثل باران سختی از آسمان که در آن ظلمات هست.»
(ما اَصابَکَ‌ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللَّهِ وَ ما اَصابَکَ‌ مِنْ سَیِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِکَ...) (آنچه از نيكى به تو مى‌رسد، از طرف خداست؛ و آنچه از بدى به تو مى‌رسد، از سوى خود توست..)

---