• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

آلوده

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



آلوده یا کثیف به شیئ پلیدى گرفته اطلاق می شود.



آلوده به شیئ کثیف و چیزی که به خود پلیدی گرفته است، گفته می شود.


مراد از آلوده، گاه چیزى است که با نجاسات برخورد کرده و نجس شده است و گاه چیزى است که با کثافات و آلودگى‌ها- که طبع آدمی از آن‌ها متنفر است- تماس پیدا کرده و کثیف شده است.

۲.۱ - محل بحث ما

در این جا، آلوده به معناى دوم مراد است یعنی اشیائی که با کثافات مورد تنفر طبع بشر تماس داشته است.


از آلوده، به مناسبت در باب‌هاى طهارت، صلات و اطعمه و اشربه سخن رفته است.

۳.۱ - احکام آلوده در باب طهارت



۳.۱.۱ - تطهیر با آب آلوده

وضو و غسل با آب آلوده و نوشیدن آن کراهت دارد.

۳.۱.۲ - جواز نبش قبر آلوده

از موارد جواز نبش قبر، آلوده شدن آن به کثافات است؛ به گونه‌اى که ماندن بر آن حالت موجب اهانت به میت شود.

۳.۱.۳ - حکم آلوده کردن گورستان

به فتواى بسیارى از فقها کثیف کردن گورستان در صورتى که موجب هتک حرمت مردگان شود حرام است.
برخى نیز آن را مکروه دانسته‌اند.

۳.۲ - نماز خواندن در مکان آلوده

نمازگزاردن در جاهاى کثیف مکروه است.


۱. کاشف الغطاء، جعفر، کشف الغطاء عن مبهمات الشریعة الغراء، ج۲، ص۲۹۸.    
۲. طباطبایی یزدی، محمدکاظم، العروة الوثقی، ج۲، ص۱۲۸.    
۳. کاشف الغطاء، جعفر، کشف الغطاء عن مبهمات الشریعة الغراء، ج۳، ص۸۷.    
۴. طباطبایی یزدی، محمدکاظم، العروة الوثقی، ج۲، ص۳۹۸.    



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۱، ص۱۵۷.    


رده‌های این صفحه : طهارت | فقه | نماز




جعبه ابزار