پیروزی انبیاء (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در
آیات قرآن به پیروزی‌های
انبیاء در برابر دشمنان اشاره شده است.
پیروزی انبيا پس از
مقاومت و
صبر در برابر سختى‌ها:
۱. «أم حسبتم أن تدخلوا الجنّة ولمّا يأتكم مّثل الّذين خلوا من قبلكم مّسّتهم البأساء والضّرّاء وزلزلوا حتّى يقول الرّسول والّذين ءامنوا معه متى نصر اللّه ألا إنّ نصر اللّه قريب؛
آيا گمان كرديد داخل
بهشت مي‌شويد، بيآنكه حوادثي همچون حوادث گذشتگان به شما برسد؟! همانان كه گرفتاريها و ناراحتيها به آنها رسيد، و آن چنان
ناراحت شدند كه پيامبر و افرادي كه
ایمان آورده بودند گفتند: پس ياري خدا كي خواهد آمد؟! (در اين هنگام، تقاضاي ياري از او كردند، و به آنها گفته شد:) آگاه باشيد، ياري خدا نزديك است!»
۲. «حَتَّى إِذَا اسْتَيْأَسَ الرُّسُلُ وَظَنُّواْ أَنَّهُمْ قَدْ كُذِبُواْ جَاءهُمْ نَصْرُنَا فَنُجِّيَ مَن نَّشَاء ...؛
(پيامبران به دعوت خود و دشمنان به مخالفت همچنان ادامه دادند) تا رسولان مايوس شدند و گمان كردند كه (حتي گروه اندك مؤ منان) به آنها دروغ گفته اند، در اين هنگام ياري ما به سراغ آنها آمد هر كس را مي‌خواستيم نجات مي‌داديم....»
پيروزى قطعى از آنِ خدا و
پیامبران:
۱. «وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِينَ • إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنصُورُونَ • وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ؛
وعده قطعي ما براي بندگان مرسل ما از قبل مسلم شده. كه آنها ياري مي‌شوند. و لشكر ما (در تمام صحنه ها) پيروزند. »
۲. «كَتَبَ اللَّهُ لَأَغْلِبَنَّ أَنَا وَرُسُلِي ...؛
خداوند چنين مقرر داشته كه من و رسولانم پيروز مي‌شويم ....»
پيروزى انبياى پيشين در برابر
دروغ‌گویان، در سايه صبر و مقاومت:
«وَلَقَدْ كُذِّبَتْ رُسُلٌ مِّن قَبْلِكَ فَصَبَرُواْ عَلَى مَا كُذِّبُواْ وَأُوذُواْ حَتَّى أَتَاهُمْ نَصْرُنَا ...؛
پيامبراني پيش از تو نيز تكذيب شدند و در برابر تكذيبها صبر و استقامت كردند، و (در اين راه) آزار ديدند تا هنگامي كه ياري ما به آنها رسيد (تو نيز چنين باش، و اين يكي از سنتهاي الهي است) ....»
فتح و پيروزى، خواسته انبيا از خداوند، در پى
تهدید شدنشان از سوى اقوام
کافر:
«وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُواْ لِرُسُلِهِمْ لَنُخْرِجَنَّكُم مِّنْ أَرْضِنَآ أَوْ لَتَعُودُنَّ فِي مِلَّتِنَا ... • وَاسْتَفْتَحُواْ ...؛
كساني كه كافر شدند به پيامبران خود گفتند ما قطعا شما را از سرزمين خود
اخراج خواهيم كرد، مگر اينكه به آئين ما بازگرديد... آنها (از خدا) تقاضاي فتح و پيروزي كردند....»
اجابت
درخواست پيروزى انبيا بر اقوام كفرپيشه خويش از سوى خداوند:
«وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُواْ لِرُسُلِهِمْ لَنُخْرِجَنَّكُم مِّنْ أَرْضِنَآ أَوْ لَتَعُودُنَّ فِي مِلَّتِنَا فَأَوْحَى إِلَيْهِمْ رَبُّهُمْ لَنُهْلِكَنَّ الظَّالِمِينَ • وَاسْتَفْتَحُواْ وَخَابَ كُلُّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ؛
كساني كه كافر شدند به پيامبران خود گفتند ما قطعا شما را از
سرزمین خود اخراج خواهيم كرد، مگر اينكه به آئين ما بازگرديد، در اينحال پروردگارشان به آنها
وحی فرستاد كه من ظالمان را هلاك مي‌كنم. آنها (از خدا) تقاضاي فتح و پيروزي كردند، و هر گردنكش منحرفي نوميد و نابود شد.»
عبارت «و خاب كلّ جبّار عنيد» مى‌تواند بيانگر اجابت درخواست پيروزى انبيا باشد.
خداوند، نصرت‌بخش پيامبران در زندگى
دنیا:
«إِنَّا لَنَنصُرُ رُسُلَنَا وَالَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهَادُ؛
ما به طور مسلم رسولان خود، و كساني را كه ايمان آورده اند، در زندگي دنيا و روزي كه
گواهان به پا مي‌خيزند، ياري مي‌دهيم.»
صبر انبيا در برابر
تکذیب و
آزار مخالفان، عامل پيروزى آنان:
«وَلَقَدْ كُذِّبَتْ رُسُلٌ مِّن قَبْلِكَ فَصَبَرُواْ عَلَى مَا كُذِّبُواْ وَأُوذُواْ حَتَّى أَتَاهُمْ نَصْرُنَا ...؛
پيامبراني پيش از تو نيز تكذيب شدند و در برابر تكذيبها صبر و استقامت كردند، و (در اين راه) آزار ديدند تا هنگامي كه ياري ما به آنها رسيد (تو نيز چنين باش، و اين يكي از سنتهاي الهي است)....»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۵، ص۶۶، برگرفته از مقاله «پیروزی انبیاء».
