ویژگی‌های آخرت (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ویژگی‌های جهان
آخرت با توجه به
آیات قرآن عبارتند از:
عالم آخرت، عالمى
جاوید و
ابدی:
۱. «... و إنّ الأخرة هى دار القرار؛
... و آخرت سراي هميشگي است.»
۲. «و الأخرة خير و أبقى؛
در حالي كه آخرت بهتر و پايدارتر است. »
جهان آخرت، جهانى سراسر
زندگی:
۱. «... و إنّ الدار الأخرة لهى الحيوان ...؛
... و زندگي واقعي سراي آخرت است....»
۲. «يقول يليتنى قدّمت لحياتى؛
مي گويد: ايكاش براي اين زندگي چيزي فرستاده بودم.»
سراى آخرت سراى خير و
نعمت:
«... ولقد علموا لمن اشتراه ما له فى الأخرة من خلق ولبئس ما شروا به أنفسهم لو كانوا يعلمون؛
... و مسلما مي‌دانستند هر كسي خريدار اين گونه متاع باشد بهرهاي در آخرت نخواهد داشت و چه زشت و ناپسند بود آنچه خود را به آن مي‌فروختند اگر علم و دانشي مي‌داشتند! » خلاق به معناى بهره وافر و نصيب نيكو است.
جهان آخرت، جهانى سراسر
خیر و
سعادت براى پرهيزگاران:
۱. «... و الأخرة خير لمن اتّقى ...؛
...و سراي آخرت براي كسي كه پرهيزكار باشد بهتر است....»
۲. «... و للدار الأخرة خير للذين يتّقون ...؛
... و سراي آخرت براي آنها كه پرهيزگارند بهتر است ....»
۳. «... و الدار الأخرة خير للذين يتّقون ...؛
... و سراي آخرت براي آنها كه پرهيزگاري پيشه كنند بهتر است ....»
۴. «... و لدار الأخرة خير للذين اتّقوا ...؛
... و سراي آخرت براي پرهيزكاران بهتر است ....»
۵. «... و لدار الأخرة خير و لنعم دار المتّقين؛
... و سراي آخرت از آنهم بهتر است، و چه خوب است سراي پرهيزكاران.»
برترى سراى آخرت بر دنيا، سخن
کتاب‌های آسمانی:
«و الأخرة خير و أبقى• إنّ هذا لفى الصحف الأولى• صحف إبرهيم و موسى؛
در حالي كه آخرت بهتر و پايدارتر است. اين دستورات در كتب آسماني پيشين آمده است.كتب ابراهيم و موسي.»
صحنه‌هاى قيامت و موقفهاى آن آشكار و در ديد همگان:
«إنّ فى ذلك لأية لمن خاف عذاب الأخرة ذلك يوم مجموع له الناس و ذلك يومٌ مشهودٌ؛
و در اين نشانه اي است براي كسي كه از عذاب آخرت مي‌ترسد، همان روزي است كه مردم در آن جمع مي‌شوند، و روزي كه همه آنرا مشاهده مي‌كنند.»
ظاهر اين است كه «مشهود» (مورد مشاهده) صفت براى متعلّق موصوف است؛ يعنى منظور، مشاهده خود آن روز نيست؛ بلكه مشاهده چيزهايى است كه در آن روز وجود دارد و در آن پديد مى‌آيد. از جمله آنها مواقف و صحنه‌هاى قيامت يا انسان‌هاى موجود و گردآورى شده در آن صحنه يا ... است.
سراى آخرت، عرصه گرد آمدن همه انسان‌ها:
«إنّ فى ذلك لأية لمن خاف عذاب الأخرة ذلك يوم مجموع له الناس و ذلك يومٌ مشهودٌ؛
در اين نشانه اي است براي كسي كه از عذاب آخرت مي‌ترسد، همان روزي است كه مردم در آن جمع مي‌شوند، و روزي كه همه آنرا مشاهده مي‌كنند.»
«ذلك» به «الاخرة» اشاره دارد و گويا مذكّر آوردن آن به لحاظ خبر (يوم) باشد.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱، ص۱۷۹، برگرفته از مقاله «ویژگی‌های آخرت».
